Охуҹуларын суаллары

Мүгәддәс Китабда сағлыг демәк барәдә һеч нә јазылмадығы һалда нәјә ҝөрә Јеһованын Шаһидләри сағлыг демир?

Әлдә шәрабла (јахуд башга ички илә) долу гәдәһ тутуб сағлыг демәк гәдим адәтдир. Бу адәт демәк олар ки, бүтүн өлкәләрдә вар, садәҹә, һәр јердә бир ҹүр едирләр. Бәзән сағлыг дејәнләр гәдәһләри бир-биринә вурур. Сағлыг дејән адам адәтән кимәсә хошбәхтлик, сағламлыг, узун өмүр вә саирә диләјир. Диҝәрләри дә разылыгларыны билдирир, јахуд да гәдәһләрини галдырыб шәрабдан ичирләр. Чохлары үчүн бу адәтдә пис һеч нә јохдур, әксинә, нәзакәт әламәтидир. Амма Јеһованын Шаһидләри бир сыра тутарлы сәбәбләрә ҝөрә сағлыг демирләр.

Буна сәбәб о дејил ки, Јеһованын Шаһидләри киминсә хошбәхт, сағлам олмасыны истәмир. Биринҹи әсрдә рәһбәрлик шурасы јығынҹаглара јаздығы мәктубу «сағлыгла галын» сөзләри илә битирмишди. Бу сөз «саламат галын», «хошбәхт олун» мәнасыны да верир (Һәвариләрин ишләри 15:29). Аллаһа ибадәт едән мөмин инсанлардан бәзиләри дә падшаһлара белә сөзләр демишдиләр «Падшаһ вар олсун!», «Шаһ сағ олсун!» (1 Падшаһлар 1:31; Нәһәмја 2:3).

Бәс сағлыг демәк адәтинин көкү һара ҝедиб чыхыр? «Ҝөзәтчи гүлләси» журналынын 1968-ҹи ил 1 јанвар сајында «Британија енсиклопедијасы»ндан нөвбәти ситат ҝәтирилмишди: «Сағ адамларын сағлығына ичмәк адәти, чох еһтимал ки, гәдимдә иҹра олунан дини ајиндән ҝәлир. Белә ки, инсанлар аллаһлара вә өлүләрә гурбан тәгдимәси олараг ички ичирдиләр. Јунанлар вә ромалылар аллаһларына тәгдимә олараг ички ҝәтирирдиләр. Зијафәтләрдә исә онларын вә өлүләрин шәрәфинә ичирдиләр» (1910, ҹилд 13, сәһифә 121). Енсиклопедијада бу сөзләр дә јазылыб: «Чох еһтимал ки, бу гурбанлары ҝәтирәндә сағ адамларын да сағлығына ичирдиләр».

Бәс бу адәтин мүасир дөврлә әлагәси вар? Бир китабда белә дејилир: «Сағлыг сөјләмәк адәти... чох ҝүман, гәдим гурбанлыг ајинләриндән галыб. Инсанлар аллаһлара мүгәддәс ички, ган, јахуд шәраб тәгдим едирдиләр, әвәзиндә арзуларына чатаҹагларына үмид едир, “узун өмүр!” вә ја “сәнин сағлығына!” сөзләри илә дуа едирдиләр» («The 1995 International Handbook on Alcohol and Culture»).

Дүздүр, һансыса әшјанын, нахышын, јахуд адәтин көкүнүн јалан динә ҝедиб чыхмасы, јахуд она бәнзәр бир шејин јалан диндә дә олмасы о демәк дејил ки, Аллаһа ибадәт едәнләр мүтләг ондан узаг дурмалыдыр. Ҝөтүрәк нары. Мүгәддәс Китабла бағлы бир енсиклопедијада дејилир: «Ҝөрүнүр, бүтпәрәстләрдә дә нар мүгәддәс иди». Буна бахмајараг, Аллаһ бујурмушду ки, баш каһинин көјнәјинин әтәјинә ипликдән дүзәлдилмиш нарлар тиксинләр. Һәмчинин Сүлејманын мәбәдиндәки мис сүтунлара да нарла бәзәк вурмушдулар (Чыхыш 28:33; 2 Падшаһлар 25:17). Бундан башга, нишан үзүјү бир заманлар дини мәна дашыјырды. Анҹаг бу ҝүн әксәр инсанларын бундан һеч хәбәри дә јохдур. Нишан үзүјүнә садәҹә инсанын аиләли олдуғуну ҝөстәрән бир нишанә кими бахырлар.

Бәс шәрабдан јалан дини ајинләрдә истифадә едилмәси барәдә Мүгәддәс Китабда јазылыб? Мәсәлән, бир дәфә Баала ибадәт едән Сиһам кишиләри «аллаһларынын евинә ҝедиб јејиб-ичдиләр вә [Ҹәдунун оғлу] Әбумәликә ләнәт охудулар» (Һакимләр 9:22—28). Сизҹә, Јеһованын садиг хидмәтчиси һәмин ички мәҹлисиндә отурарды, јалан аллаһдан Әбумәликә ләнәт етмәсини диләјәрди? Исраилдә чохларынын Јеһоваја аси чыхдығы дөврү тәсвир едәркән Амус пејғәмбәр демишди: «Һәр гурбанҝаһын јанында, ҝиров ҝөтүрдүкләри палтарын үстүндә узаныб јајханырлар. Ҹәримә етдикләри адамлардан шәраб ҝөтүрүб аллаһларынын евиндә ичирләр» (Амус 2:8). Бәс мөмин инсан белә едәрди? Истәр јалан аллаһлара гурбан ҝәтирилсин, истәрсә дә онларын шәрәфинә ичилсин, мөмин адам о шәрабы ичәрди? (Әрәмја 7:18). Јахуд да гәдәһини галдырыб, јалан аллаһдан кимин үчүнсә хошбәхтлик диләјәрди?

Мараглыдыр ки, Јеһованын хидмәтчиләри дә бәзән әлләрини галдырыб арзуларыны билдирмишдиләр. Анҹаг онлар әлләрини тәк олан Аллаһа доғру узатмышдылар. Мүгәддәс Китабда јазылыб: «Сүлејман... Јеһованын гурбанҝаһы гаршысында дуруб әлләрини ҝөјә ачды. О деди: “Еј Исраилин Аллаһы Јеһова! Нә јухарыда ҝөјләрдә, нә ашағыда јердә Сәнин кими Аллаһ јохдур... Бу гулунун лүтф диләјини вә бура үз тутуб дуа едән халгын Исраилин диләјини динлә, ҝөјләрдәки мәскәниндән ешит. Ешит вә бағышла”» (1 Падшаһлар 8:22, 23, 30). Ејнилә, «Үзејир Улу Аллаһ Јеһованы мәдһ етди вә бүтүн халг: “Амин! Амин!” — дејиб әлләрини ҝөјә галдырды. Сонра үзүстә дүшүб Јеһоваја сәҹдә етдиләр» (Нәһәмја 8:6; 1 Тимутијә 2:8). Ајдындыр ки, бу мөмин инсанлар әлләрини ҝөјә ачыб бәхт аллаһындан немәт истәмирдиләр (Әшија 65:11).

Бу ҝүн сағлыг дејән адамлар бәлкә дә һеч фикирләшмирләр ки, һансыса аллаһдан арзу, немәт диләјирләр. Амма онлар шәраб гәдәһини нәјә ҝөрә јухары галдырдыгларыны да изаһ едә билмирләр. Бунунла белә, бу адәт барәдә инсанларда мәлуматын олмамасы әсл мәсиһиләрә әсас вермир ки, онлар кими даврансынлар.

Јеһованын Шаһидләри бир сыра башга адәтләри дә иҹра етмирләр. Мәсәлән, чохлары дөвләт рәмзләрини, бајрағы саламлајыр. Онлар вәтәнпәрвәрлији нүмајиш етдирән бу кими һәрәкәтләри едәндә дүшүнмүрләр ки, бу, әслиндә, ситајишдир. Әсл мәсиһиләр һеч кимин ишинә гарышмырлар, анҹаг өзләри бу һәрәкәтләри етмирләр. Бир чох Шаһидләр биләндә ки, белә бир мәрасим олаҹаг, һеч кимин һиссләринә тохунмамаг үчүн һәмин мәрасимә ҝетмирләр. Һәтта белә бир мәрасимдә олмаг мәҹбуријјәтиндә галанда белә, онлар вәтәнпәрвәрлији әкс етдирән һәрәкәтләр етмирләр. Чүнки бу, Мүгәддәс Китаба зиддир (Чыхыш 20:4, 5; 1 Јәһја 5:21). Сағлыг демәји дә чохлары динлә әлагәләндирмир. Амма мәсиһиләр тутарлы сәбәбләрдән ирәли ҝәләрәк, сағлыг демир. Чүнки бу адәтин көкү јалан динә ҝедиб чыхыр вә һәтта индинин өзүндә дә «ҝөјдән», һансыса фөвгәлбәшәр гүввәдән көмәк, немәт диләмәк анламыны верир (Чыхыш 23:2).