Иса Мәсиһ шаҝирдләринә дүнја малындан дүзҝүн истифадә етмәк барәдә данышыр. Амма она јалныз шаҝирдләри гулаг асмыр. Бу сөһбәти фәрисиләр дә ешидир вә онлар Мәсиһин мәсләһәтини гулагларында сырға етмәлидирләр. Чүнки онлар пулҝирдирләр. Иса пејғәмбәрин дедикләрини ешидәндә онлар истеһза етмәјә башлајырлар (Лука 15:2; 16:13, 14).

Лакин бу, пејғәмбәри горхутмур. О дејир: «Сиз инсанларын гаршысында өзүнүзү салеһ ҝөстәрирсиниз, лакин Аллаһ үрәјинизи билир. Инсанларын ҝөзүндә уҹа сајылан шеј Аллаһын ҝөзүндә ијрәнҹдир» (Лука 16:15).

Фәрисиләр чохдандыр ки, инсанларын ҝөзүндә уҹа сајылырлар. Даһа јетәр, вәзијјәти дәјишмәјин вахтыдыр. Варлы-һаллы, сијасәтдә вә диндә нүфузлу адамлар алчалдылаҹаглар. Аллаһа еһтијаҹы олдуғуну дәрк едән садә халг исә јүксәлдиләҹәк. Иса пејғәмбәр нөвбәти сөзләрлә белә бир көклү дәјишиклијин олаҹағыны ҝөстәрир:

«Төврат вә Пејғәмбәрләрин китабы Јәһјаја гәдәр иди. Ондан башлајараг Аллаһын Падшаһлығы һаггында мүждә тәблиғ едилир вә һәр ҹүр адам вар ҝүҹү илә ора ҝирмәјә ҹан атыр. Јерлә ҝөј јох олса белә, Төвратдан бир һәрфин нөгтәси дә боша чыхмаз» (Лука 3:18; 16:16, 17). Бу сөзләр дәјишиклијин олаҹағыны неҹә ҝөстәрир?

Јәһуди дин хадимләри Муса пејғәмбәрин Ганунуна риајәт етмәләри илә фәхр едирләр. Иса Мәсиһ Јерусәлимдә бир корун ҝөзләрини ачаркән фәрисиләрин неҹә өјүндүкләри, јәгин, јадыныздадыр: «Биз Мусанын шаҝирдијик. Биз билирик ки, Муса илә Аллаһ данышыб» (Јәһја 9:13, 28, 29). Муса пејғәмбәрин Гануну һәлим инсанлары Мәсиһин, јәни Исанын ҝәлишинә һазырламаг үчүн ҝөндәрилмишди. Вәфтизчи Јәһја Иса Мәсиһин Аллаһын Гузусу олдуғуну билдирмишди (Јәһја 1:29—34). Беләҹә, Јәһјанын хидмәтә башламасы илә сәмими јәһудиләр, хүсусилә дә, касыблар Аллаһын Падшаһлығы барәдә ешидирләр. Бәли, бу хош хәбәр Аллаһын Падшаһлығынын тәбәәси олуб онун хејир-дуаларыны дадмаг истәјән һәр кәс үчүндүр.

Төвратда јазыланлар боша чыхмајыб. Бу Ганун халгы Мәсиһин ҝәлишинә һазырлајыб. Үстәлик, она риајәт етмәк тәләби дә гүввәдән дүшүр. Мисал үчүн, Ганун мүхтәлиф сәбәбләрә ҝөрә кишијә арвадыны бошамаға иҹазә верирди. Амма Иса Мәсиһ белә дејир: «Арвадыны бошајыб башгасы илә евләнән зина едир, бошанмыш гадынла евләнән дә зина едир» (Лука 16:18). Јәгин ки, бу ачыгламалар фәрисиләри јандырыб-јахыр. Ахы онлар һәр шејә ҝөрә ганунлар гојмағы хошлајырлар.

Иса Мәсиһ баш верән көклү дәјишиклији вурғуламаг үчүн бир мәсәл данышыр. Мәсәл ики шәхс һагдадыр. Амма бир ҝүн онларын икисинин дә мөвгеји вә ја вәзијјәти јерли-дибли дәјишир. Бу мәсәли  арашдыраркән нәзәрә алын ки, Иса пејғәмбәрин мәсәлини динләјәнләрин арасында пулҝир вә адлы-санлы фәрисиләр дә вар.

Иса Мәсиһ мәсәлинә башлајыр: «Бир варлы адам вар иди. О, кәтан вә бәнөвшәји либас ҝејинир, өмрүнү тәмтәраг ичиндә, кефдә-дамагда кечирирди. Бир дә Илазәр адлы бир диләнчи варды. Онун бәдәни бүсбүтүн јара ичиндә иди. Адәтән ону варлынын гапысына гојардылар. О, варлынын сүфрәсиндән дүшән шејләрлә гарныны дојдурмағы арзулајарды. Итләр ҝәлиб онун јараларыны јалајарды» (Лука 16:19—21).

Фәрисиләрин пулҝир олдуғуну нәзәрә алсаг, бу мәсәлдә варлы адамын кими тәмсил етдијини тәхмин едә биләрик. Јәһуди дин хадимләри дә баһалы, дәбдәбәли палтар ҝејинмәји хошлајырлар. Өз вар-дөвләтләри галсын бир јана, онлар вәзифәләр вә имтијазлар саһәсиндә дә зәнҝиндирләр. Беләҹә, бәнөвшәји шаһ либас онларын севимли мөвгеләриндән, ағ кәтан исә онларын өз ҝөзләриндә салеһ олдугларындан хәбәр верир (Дәнјал 5:7).

Бу варлы, өзүндәнразы дин хадимләри ади, касыб инсанлара неҹә јанашырлар? Онлар бу адамлара Гануну билмәјән вә ону өјрәнмәјә лајиг олмајан амһааретс, јәни торпаг адамлары кими бахырлар (Јәһја 7:49). Бу, лап Илазәр адлы бир диләнчинин вәзијјәтинә бәнзәјир. О, варлынын сүфрәсиндән дүшән шејләрлә гарныны дојдурмағы  арзулајарды. Илазәрин бәдәни бүсбүтүн јара ичиндә олуб ијрәнҹ ҝөрүндүјү кими, дин хадимләринин дә ҝөзүндә бу ади халг руһани ҹәһәтдән белә хәстә иди.

Бу аҹынаҹаглы вәзијјәт бир мүддәт мөвҹуд олмушдур, амма Иса пејғәмбәр билир ки, варлы адамы вә Илазәри тәмсил едән адамларын вәзијјәтини  дәјишмәк вахты чатыб.

Иса пејғәмбәр баш верән бу көклү дәјишиклији белә тәсвир едир: «Бир ҝүн диләнчи өлдү вә мәләкләр ону Ибраһимин јанына апардылар. Варлы адам да өлдү вә дәфн едилди. О, Мәзарда әзаб чәкән вахт башыны галдырыб узагда Ибраһими вә јанындакы Илазәри ҝөрдү» (Лука 16:22, 23).

Динләјиҹиләр Ибраһим пејғәмбәрин чохдан өлдүјүнү вә мәзарда олдуғуну билирләр. Үстәлик, Мүгәддәс Јазыларда да дејилир ки, өлән адам нә ҝөрә, нә дә даныша билир. Бу, Ибраһим пејғәмбәрә дә аиддир (Ваиз 9:5, 10). Бәс, ҝөрәсән, дин хадимләринин фикринҹә Иса пејғәмбәр бу мәсәли нәјә ҝөрә чәкир? Пејғәмбәр бу мәсәллә ади инсанлар вә пулҝир дин хадимләри һагда нә демәк истәјир?

О: «Төврат вә Пејғәмбәрләрин китабы Јәһјаја гәдәр иди. Ондан башлајараг Аллаһын Падшаһлығы һаггында мүждә тәблиғ едилир», — сөзләрини демәклә дәјишиклијә ишарә етди. Беләҹә, Вәфтизчи Јәһјанын вә Иса Мәсиһин тәблиғи сајәсиндә Илазәрлә варлы адам көһнә шәраитләри вә ја мөвгеләри үчүн өлүр вә Аллаһла мүнасибәтләриндә јени мөвгеләри јараныр.

Хүсусилә, тәвазөкар вә касыб инсанлар узун мүддәт руһани немәтләрдән мәһрум идиләр. Амма онлара јардым ҝөстәрилди. Онлар исә өз нөвбәсиндә илк өнҹә Вәфтизчи Јәһјанын, сонра да Иса Мәсиһин Падшаһлыг барәдә чатдырдығы хәбәрә һај вердиләр. Әввәлләр онлар дин хадимләринин сүфрәсиндән дүшән гырынтылара мөһтаҹ идиләр. Инди исә онлар ваҹиб руһани һәгигәтләрлә, Мәсиһин изаһ етдији ҝөзәл сөзләрлә гидаланырлар. Инди онлар Јеһова Аллаһын ҝөзүндә јухары мөвгедәдирләр.

Варлы вә нүфузлу синфә мәнсуб олан дин хадимләри исә Аллаһын Падшаһлығы һаггында Вәфтизчи Јәһјанын бәјан етдији, Иса пејғәмбәрин һәр јердә тәблиғ етдији хош хәбәри рәдд едирләр (Мәтта 3:1, 2; 4:17). Аллаһын аловлу һөкмләринин јахынлашдығына ишарә едән бу хәбәр онлары гызышдырыб өзүндән чыхарырды (Мәтта 3:7—12). Мәсәлдәки варлы адам кими, онлар дејир: «Ибраһим ата! Мәнә рәһм ет. Илазәри ҝөндәр, бармағынын уҹуну суја батырыб дилими сәринләтсин, аловун ичиндә әзаб чәкирәм» (Лука 16:24). Бәли, бу пулҝир дин хадимләри истәјирләр ки, Иса Мәсиһлә шаҝирдләри  илаһи мүждәни бәјан етмәсинләр вә онларын вәзијјәти јүнҝүлләшсин.

Амма бу, баш вермәјәҹәк! Дин хадимләринин чоху дәјишилмәјәҹәк. Онлар Муса вә диҝәр пејғәмбәрләрә гулаг асмадылар. Һалбуки бу јазылар онлары Исанын Мәсиһ вә Падшаһ кими гәбул етмәјә јөнәлдирди (Лука 16:29, 31; Галатијалылара 3:24). Үстәлик, дин хадимләри гүрурларыны сындырмырлар вә имкан вермирләр ки, Иса Мәсиһи гәбул едән вә Аллаһын рәғбәтини газанан касыб адамлар онлара мүәјјән шејләри инандырсынлар. Пејғәмбәрин шаҝирдләри исә өз нөвбәсиндә дин хадимләрини разы салмаг вә ја онлара раһатлыг вермәк хатиринә нә ҝүзәштә ҝедә, нә дә һәгигәти тәһриф едә биләрләр. Буну Иса пејғәмбәрин чәкдији мәсәлдә «Ибраһим ата»нын варлы адама дедији сөзләрдән ҝөрмәк олар:

«Бала, унутма ки, сән бүтүн өмрүн боју фираван јашамысан, Илазәр исә бир хош ҝүн ҝөрмәјиб. Инди о, бурада тәсәлли тапыр, сән исә әзаб чәкирсән. Үстәлик, арамызда дәрин учурум гојулуб ки, кимсә биздән сизә ја сиздән бизә кечмәк истәсә, кечә билмәсин» (Лука 16:25, 26).

Белә көклү дәјишиклијин баш вермәси неҹә дә әдаләтли вә јериндәдир! Бу, тәкәббүрлү дин хадимләри илә Иса пејғәмбәрин бојундуруғуну ҝөтүрән вә нәтиҹәдә тәравәт алыб руһани гида алан һәлим инсанларын јерләрини дәјишмәси демәкдир (Мәтта 11:28—30). Бир нечә ајдан сонра Ганун әһди јени әһдлә әвәз олунанда бу дәјишиклик даһа ајдын ҝөрүнәҹәк (Әрәмја 31:31—33; Колослулара 2:14; Ибраниләрә 8:7—13). Ерамызын 33-ҹү илинин Әллинҹи ҝүн бајрамында Аллаһ мүгәддәс руһуну төкәндә ачыг-ашкар бәлли олаҹаг ки, фәрисиләрлә дин хадимләри јох, Иса Мәсиһин шаҝирдләри Аллаһын лүтфүнү газаныблар.