Иса Мәсиһ Бутрусу, Андреасы, Јагубу вә Јәһјаны адам «овламаға» дәвәт едиб. Бу ҝүн шәнбә ҝүнү олдуғу үчүн онлар бирликдә Кәфәрнаһумдакы синагога ҝедирләр вә Иса орада тәлим верир. Ҹамаат бу дәфә дә онун мүәллимлик габилијјәтинә һејран галыр, чүнки Иса онларын мирзәләри кими јох, ихтијар саһиби кими данышыр.

Һәмин вахт синагогда ҹинә тутулмуш бир адам олур. Бирдән о гышгырыр: «Еј нәсрани Иса! Биздән нә истәјирсән? Бизи мәһв етмәјә ҝәлмисән? Сәнин ким олдуғуну јахшы билирәм, сән Аллаһын Мүгәддәсисән». Лакин Иса пејғәмбәр ҹинә зәһмлә: «Сәсини кәс, ондан чых», — дејир (Марк 1:24, 25).

Бу ан ҹин о адамы гыҹ едиб јерә сәрир вә бағырыб хәтәр јетирмәдән ондан чыхыр (Лука 4:35). Һамы һејрәтдән донуб галыр. Сонра бир-бириндән: «Бу нәдир белә?» — сорушурлар. «Бу адам һәтта мурдар руһлара һөкм едир, онлар да итаәт едирләр!» (Марк 1:27). Шүбһәсиз, бу хәбәр бүтүн Ҹәлиләјә јајылыр.

Синагогдан чыхандан сонра Иса шаҝирдләрлә бирҝә Шимон Бутрусун евинә ҝедир. Бу вахт Бутрусун гајынанасы гыздырмадан јаныр. Исадан хаһиш едирләр ки, гадына јардым ҝөстәрсин. Иса ону әлиндән тутуб галдырыр. Гадын о саат сағалыр, дуруб онлара гуллуг етмәјә башлајыр вә еһтимал ки, онлар үчүн јемәк биширир.

Ахшам дүшәндә бүтүн әразиләрдән адамлар ҝәлир вә өз хәстәләрини Бутрусун евинә ҝәтирирләр. Тезликлә демәк олар ки, бүтүн шәһәр әһли гапынын ағзында топлашыр. Һамы шәфа тапмаг истәјир. Нәтиҹәдә һамынын нә гәдәр хәстәси вар идисә, һамысыны онун јанына ҝәтирир вә Иса әлләрини һәр биринин үзәринә гојараг онлары сағалдыр (Лука 4:40). Пејғәмбәрлик едилдији кими, Иса Мәсиһ онларда нә хәстәлик варса, һамысына шәфа верир (Әшија 53:4). Һәтта ҹинә тутулмуш адамлары азад едир. Онун говдуғу ҹинләр адамлардан чыханда гышгырыб: «Сән Аллаһын Оғлусан!» — дејирләр (Лука 4:41). Амма Иса онлара һөкм едәрәк данышмағы гәти гадаған едир. Чүнки ҹинләр онун Мәсиһ олдуғуну билирләр. Амма Иса истәмир ки, ҹамаат онларын Аллаһа гуллуг етдијини дүшүнсүн.