Јарадылыш 31:1—55

  • Јагуб хәлвәтҹә Кәнана јолланыр (1—18)

  • Лабан Јагубу һаглајыр (19—35)

  • Јагуб Лабанла әһд бағлајыр (36—55)

31  Үстүндән бир мүддәт кечәндән сонра Јагуб ешитди ки, Лабанын оғланлары дејирләр: «Јагуб атамызын нәји варса, һамысыны әлә кечириб. Бүтүн вар-дөвләтини атамызын һесабына топлајыб».+  Јагуб Лабана да баханда ҝөрүрдү ки, Лабан онунла даһа әввәлки кими дејил.+  Бир ҝүн Јеһова Јагуба деди: «Ата-баба јурдуна, доғмаларынын јанына гајыт.+ Мән сәнә арха олаҹағам».  Јагуб хәбәр ҝөндәриб Рәһилә илә Ләјаны отлаға, сүрүнүн јанына чағырды  вә деди: «Ҝөрүрәм ки, атанызын үзү јаман дөнүб,+ амма атамын Аллаһы мәнимләдир.+  Сиз өзүнүз дә шаһидсиниз ки, атаныза ҝүҹүмү әсирҝәмәдән хидмәт етмишәм.+  Атаныз исә мәнимлә ојун ојнајыр, он дәфә мәним муздуму дәјишиб. Амма Аллаһ гојмады ки, о, мәнә пислик еләсин.  Дејәндә ки, муздум халлы һејванлар олаҹаг, сүрүдә халлы һејванлар доғулурду; елә ки дејирди ала-бәзәк һејванлар мәним олаҹаг, онда сүрүдә ала-бәзәк һејванлар доғулурду.+  Беләҹә, Аллаһ атанызын сүрүләрини әлиндән алыб мәнә верди. 10  Бу јахынларда сүрү ҹүтләшән вахт јухуда ҝөрдүм ки, сүрүдәки дишиләрлә ҹүтләшән тәкәләр ала-бәзәк, халлы, ала-буладыр.+ 11  Онда Аллаһын мәләји јухуда мәни чағырды: “Јагуб!” “Бәли”, — дејә ҹаваб вердим. 12  “Ҝөзләрини галдыр бах: сүрү илә ҹүтләшән тәкәләр ала-бәзәк, халлы вә ала-буладыр, чүнки Лабанын сәнә етдикләри Мәним ҝөзүмдән јајынмајыб.+ 13  Мән Бејтелдә сәнә ҝөрүнән Аллаһам.+ Орада дашын үстүнә јағ төкүб* мәнә нәзир демишдин.+ Галх, бу өлкәдән чых, доғулдуғун торпаға гајыт”».+ 14  Рәһилә илә Ләја она дедиләр: «Онсуз да атамызын мүлкүндән бизә пај дүшмәјәҹәк. 15  О ки бизи өзүнә јад сајыр, бизи сатыб, алдығы башлығы да јејир.+ 16  Аллаһын атамыздан алдығы бүтүн о мал-дөвләт бизим вә ушагларымызындыр.+ Буна ҝөрә Аллаһ сәнә нә дејиб ону да елә».+ 17  Јагуб галхыб ушагларыны вә арвадларыны дәвәләрә миндирди.+ 18  Топладығы бүтүн мал-дөвләти ҝөтүрдү, бүтүн сүрүсүнү+ — Фәддан-Арамда әлдә етдији сүрүнү габағына гатыб Кәнан торпағына, атасы Исһагын јанына јола дүшдү.+ 19  Лабан гојунларыны гырхмаға ҝедәндә Рәһилә атасынын ев бүтләрини*+ оғурлады.+ 20  Јагуб арами Лабана кәләк ҝәлди, белә ки, она чыхыб ҝетдијини билдирмәди. 21  Јагуб һәр шејини ҝөтүрүб гачды вә чајы* кечәрәк+ Ҝилад дағлыг бөлҝәсинә үз тутду.+ 22  Бу һадисәнин үчүнҹү ҝүнү Јагубун гачдығыны Лабана чатдырдылар. 23  Буну ешидән кими о, гоһумларыны да ҝөтүрүб онларын изинә дүшдү вә једди ҝүн јол ҝедәндән сонра Ҝилад дағлыг бөлҝәсиндә ону һаглады. 24  Аллаһ ҝеҹә јухуда+ арами Лабана+ ҝөрүнүб деди: «Јагубла данышанда сөзләринә фикир вер*».+ 25  Јагуб Ҝилад дағлыг бөлҝәсиндә чадыр гурмушду. Лабан да гоһумлары илә бирликдә алачыгларыны һәмин јердә гурду. Лабан Јагуба јахынлашыб деди: 26  «Бу нә ишдир тутмусан? Нә үчүн мәни алдадыб гызларымы дөјүшдә алынан әсирләр кими апармысан? 27  Нә үчүн мәнә кәләк ҝәлиб ҝизлинҹә, хәбәр еләмәдән гачмысан? Мәнә дејәрдин, сәни тој-бајрамла, дәфлә, чәнҝлә јола салардым. 28  Амма сән мәни гызларымла, нәвәләримлә өпүшүб сағоллашмаға гојмадын; ағылсыз һәрәкәт етдин. 29  Сизә пислик едә биләрдим, лакин атанызын Аллаһы кечән ҝеҹә мәнимлә данышыб: “Јагубла данышанда сөзләринә фикир вер”,+ — деди. 30  Өзү дә ки, туталым, атанын евиндән өтрү бәрк дарыхдығына ҝөрә чыхыб ҝедирсән, бәс мәним аллаһларымы нијә оғурламысан?»+ 31  Јагуб ҹавабында Лабана деди: «Горхурдум, фикирләширдим ки, гызларыны зорла әлимдән алаҹагсан. 32  Аллаһларыны исә кимдә тапсан, онун ганы һалалдыр. Гардашларымызын ҝөзү гаршысында ахтар, мәндә нәјини тапсан, ҝөтүр». Јагубун хәбәри јох иди ки, Рәһилә онлары оғурлајыб. 33  Лабан Јагубун, Ләјанын вә ики кәнизин+ чадырына ҝирди, амма һеч нә тапмады. Ахырда Ләјанын чадырындан чыхыб Рәһиләнин чадырына ҝирди. 34  Бүтләр Рәһиләдә иди, онлары кәҹавәнин* ичинә гојуб үстүндә отурмушду. Лабан бүтүн чадыры ахтарды, амма онлары тапа билмәди. 35  Рәһилә атасына деди: «Ағам, гаршында ајаға дурмадығыма ҝөрә аҹығын тутмасын, чүнки инди мәнимлә гадынларда адәтән олан шеј баш верир».+ Беләликлә, о, чох ахтарды, амма бүтләри тапа билмәди.+ 36  Онда Јагуб һирсләниб Лабанла сөзләшди: «Сәнә гаршы нә гәбаһәт иш тутмушам? Ҝүнаһым нәдир? Мәни елә тәгиб едирсән ки, санки, ҹанијәм. 37  Һәр јери әләк-вәләк еләдин, нәјинисә тапдын? Әҝәр тапдынса, гардашларымызын габағында чыхарт, гој онлар бу мәсәлә барәдә гәрар версинләр. 38  Дүз ијирми илдир ки, сәнин јанындајам. Нә бир гојунун, нә бир кечин бала салмајыб.+ Сүрүндәки гочлардан бирини дә јемәмишәм. 39  Парчаланмыш һејваны сәнә ҝәтирмәмишәм,+ зијаныны өзүм чәкмишәм. Ҝүндүз дә оғурланан һејванын әвәзини мәндән истәмисән, ҝеҹә дә. 40  Ҝүндүз ҝүн башыма вурурду, ҝеҹә ајаз мәни дондурурду. Јуху нәдир билмирдим.+ 41  Будур евиндә кечирдијим ијирми ил. Он дөрд ил ики гызын үчүн, алты ил дә сүрүн үчүн ишләдим. Муздуму да он дәфә дәјишмисән.+ 42  Јахшы ки, атамын Аллаһы,+ Ибраһимин Аллаһы, Исһагын горхдуғу Аллаһ+ мәнимлә иди, јохса мәни әлибош ҝөндәрәрдин. Аллаһ чәкдијим зүлмү, зәһмәти ҝөрдү, буна ҝөрә дә кечән ҝеҹә сәнә хәбәрдарлыг еләди».+ 43  Онда Лабан Јагуба деди: «Гызлар мәним гызларымдыр, ушаглар мәним ушагларымдыр, сүрү мәним сүрүмдүр. Ҝөрдүјүн нә варса, һәр шеј мәнә вә гызларыма мәхсусдур. Һеч мәним онлара, ја да онларын ушагларына нә исә етмәјә әлим ҝәләр?! 44  Инди ҝәл сәнинлә әһд бағлајаг, гој о, арамыздакы разылыға шаһид олсун». 45  Јагуб даш ҝөтүрүб дикинә гојду+ 46  вә гоһумларына деди: «Даш јығын!» Онлар да дашлардан галаг вурдулар. Сонра даш галағынын үстүндә јемәк једиләр. 47  Лабан ону Јәгар-Сәһадут*, Јагуб исә Галид* адландырды. 48  Лабан деди: «Бу даш галағы мәнимлә сәнин арандакы әһдин шаһидидир». Буна ҝөрә дә Јагуб онун адыны Галид+ гојду 49  вә «биз бир-биримиздән узаг оланда гој Јеһова бизә нәзарәт етсин*» дејәрәк она Ҝөзәтчи гүлләси адыны да верди. 50  Сонра әлавә етди: «Әҝәр гызларымы инҹитсән, онларын үстүнә арвад алсан, јадда сахла ки, һеч ким ҝөрмәсә дә, шаһидимиз олан Аллаһ ҝөрүр. 51  Бу даш галағы, бу да арамыздакы әһдә шаһид кими гојдуғум сүтун. 52  Бу даш галағы вә сүтун шаһид олсун+ ки, пислик етмәк үчүн нә мән бу галағын о тајына кечәҹәјәм, нә дә сән галағын вә сүтунун бу тајына ҝәләҹәксән. 53  Гој Ибраһимин+, Наһурун, онларын атасынын Аллаһы арамызда һөкм чыхарсын». Јагуб исә атасы Исһагын горхдуғу Аллаһа анд ичди.+ 54  Бундан сонра Јагуб дағда гурбан ҝәтириб гоһумларыны бир јердә чөрәк јемәјә чағырды. Онлар јејиб-ичдиләр вә ҝеҹәни дағда галдылар. 55  Лабан сәһәр тездән дурду, нәвәләрини+, гызларыны өпүб онлара хејир-дуа верди.+ Сонра исә онлардан ајрылыб евинә гајытды.+

Һашијәләр

Һәрфән: дашы мәсһ едиб.
Фәрат чајы.
Һәрфән: Јагуба нә јахшы, нә дә пис сөз демә.
Дәвә белиндә дашынан кәҹавә.
Мәнасы шәһадәт галағы олан арами ифадәси.
Мәнасы шәһадәт галағы олан ибрани ифадәси.
Һәрфән: ҝөзәтчилик етсин.