Јарадылыш 48:1—22
48 Бунун үстүндән бир мүддәт кечәндән сонра Јусифә хәбәр ҝәтирдиләр: «Атанын һалы писдир». Јусиф дә ики оғлуну, Мәнәссә вә Әфраими ҝөтүрүб атасынын јанына ҝетди.+
2 Јагуба хәбәр вердиләр: «Оғлун Јусиф сәни ҝөрмәјә ҝәлиб». Исраил вар ҝүҹүнү топлады, галхыб јатағында отурду.
3 Јагуб Јусифә деди:
«Гадир Аллаһ Кәнан дијарында, Лузда мәнә ҝөрүнүб хејир-дуа вермишди.+
4 О, мәнә демишди: “Сәни оғул-ушаг саһиби едәҹәк, нәслини чохалдаҹағам, сәндән чохлу тајфалар јарадаҹағам.+ Бу торпағы әбәди мүлк олараг сәнин өвладларына* верәҹәјәм”.+
5 Инди ҝөр нә дејирәм, мән Мисирә ҝәлмәздән әввәл сәнин бурада доғулан ики оғлун мәнимдир.+ Рубән вә Шәмун кими Әфраимлә Мәнәссә дә мәним оғулларым олаҹаг.+
6 Онлардан сонра доғулан ушаглар сәнин олаҹаг. Онларын ады гардашларынын мирас пајында гардашларынын ады алтында ҝедәҹәк.+
7 Фәддандан гајыданда Әфрата+ чатмаға хејли галмыш Кәнан торпағында Рәһиләни итирдим.+ Буна ҝөрә дә ону Әфрата ҝедән јолда, Бејтләһмдә+ дәфн етдим».
8 Сонра Исраил Јусифин оғулларыны ҝөрүб сорушду: «Бунлар кимдир?»
9 «Аллаһын мәнә бу торпагда бәхш етдији өвладлардыр»,+ — дејә Јусиф ҹаваб верди. «Јахын ҝәтир, онлара хејир-дуа верим».+
10 Исраилин гоҹалыгдан ҝөзләри зәифләмишди, о ҝөрмүрдү. Јусиф оғулларыны онун јанына ҝәтирди. Исраил онлары бағрына басыб өпдү.
11 Сонра Јусифә деди: «Мән һеч сәни ҝөрмәјә үмид еләмирдим,+ Аллаһса мәнә сәнин өвладларыны да ҝөстәрди».
12 Јусиф оғланларыны Исраилин јанындан кәнара чәкди вә алныны јерә гојараг она тәзим етди.
13 Јусиф сағ әли илә Әфраими+ Исраилин сол тәрәфинә, Мәнәссәни+ исә сол әли илә Исраилин сағ тәрәфинә чәкиб она јахынлашдырды.
14 Анҹаг Әфраим кичик олса да, Исраил сағ әлини онун башына, сол әлини исә Мәнәссәнин башына гојду. О, биләрәкдән әлләрини белә гојду, бахмајараг ки, Мәнәссә бөјүк оғул иди.+
15 Сонра Јусифә хејир-дуа верәрәк деди:+
«Аталарым Ибраһим вә Исһагын гуллуг етдији о тәк олан Аллаһ,+Бу ҝүнә гәдәр, бүтүн өмрүм боју мәним гајғыма галан о бир олан Аллаһ,+
16 Мәни бүтүн бәлалардан сахлајан мәләк+ гој бу ушаглара немәт нәсиб етсин.+
Гој онлар мәним адымла, аталарым Ибраһимин, Исһагын ады илә анылсынлар.Гој онларын нәсли јер үзүндә чохалдыгҹа чохалсын».+
17 Атасынын сағ әлини Әфраимин башына гојмасы Јусифин писинә ҝәлди. О, атасынын әлини Әфраимин башындан ҝөтүрүб Мәнәссәнин башына гојмаг истәди.
18 Јусиф атасына деди: «Јох, ата, илк оғлум бу бирисидир,+ сағ әлини бунун башына гој».
19 Амма атасы буну етмәк истәмәјиб деди: «Билирәм, оғлум, билирәм. Ондан да бөјүк халг төрәјәҹәк, о да бөјүк олаҹаг. Амма јенә дә, кичик гардашы ондан бөјүк олаҹаг.+ Нәсли артыб о гәдәр чохалаҹаг ки, бир нечә халга бәрабәр олаҹаг».+
20 Һәмин ҝүн Јагуб онлара хејир-дуа вериб деди:+
«Гој Исраилдә сәнин адынла бир-бириләринә хејир-дуа верәрәк десинләр:“Аллаһ Әфраимлә Мәнәссәјә бәхш етдији немәтләрдән сәнә дә нәсиб етсин!”»
Беләҹә, о, Әфраими Мәнәссәдән үстүн етди.
21 Сонра Исраил Јусифә деди: «Мән өлүрәм.+ Амма Аллаһ сизинлә олаҹаг. О, сизи ата-бабаларынызын торпағына гајтараҹаг.+
22 Мән исә сәнә амориләрдән гылынҹ вә каманла алдығым торпагдан гардашларына вердијимдән бир пај артыг торпаг верирәм».
Һашијәләр
^ Һәрфән: тохумуна.
