Марк 8:1—38
8 О ҝүнләрдә јенә дә хејли адам топлашмышды. Онларын јемәјә һеч нәји јох иди. Иса шаҝирдләрини јанына чағырыб деди:
2 «Ҹамаата јазығым ҝәлир.+ Артыг үч ҝүндүр ки, јанымдадырлар, јемәјә дә һеч нәләри јохдур.+
3 Онлары евләринә аҹ јола салсам, јолда тагәтдән дүшәрләр. Ахы чохлары узаг јерләрдән ҝәлиб».
4 Шаҝирдләр она дедиләр: «Бу чөллүкдә бу гәдәр ҹамааты једиртмәк үчүн һарадан чөрәк тапмаг олар?»
5 Иса онлардан сорушду: «Нечә чөрәјиниз вар?» Онлар ҹаваб вердиләр: «Једди».+
6 Иса бујурду ки, ҹамаат јерә отурсун, сонра једди чөрәји ҝөтүрдү, шүкүр едиб чөрәкләри бөлдү вә пајламаг үчүн шаҝирдләринә верди. Онлар да чөрәкләри халга пајладылар.+
7 Орада бир нечә хырда балыг да вар иди. Иса дуа едиб шаҝирдләрә деди ки, балыглары да ҹамаата пајласынлар.
8 Ҹамаат јејиб дојду. Артыг галан тикәләрдән исә једди долу сәбәт јығылды.+
9 Орада тәхминән дөрд мин киши вар иди. Сонра Иса онлары јола салды.
10 Бундан дәрһал сонра Иса шаҝирдләри илә бәрабәр гајыға минди вә Далманут*+ бөлҝәсинә ҝәлди.
11 Орада јанына фәрисиләр ҝәлиб онунла мүбаһисәјә башладылар. Онлар Исаны сынамаг мәгсәдилә ҝөјдән бир әламәт ҝөстәрмәсини истәдиләр.+
12 Иса дәриндән аһ чәкиб деди: «Ахы бу нәсил нијә һәмишә әламәт истәјир?+ Буну билин, бу нәслә һеч бир әламәт ҝөстәрилмәјәҹәк».+
13 Иса буну дејиб онлардан ајрылды вә гајыға миниб о бири саһилә үздү.
14 Шаҝирдләр өзләри илә чөрәк ҝөтүрмәји јаддан чыхармышдылар. Гајыгда ҹәми бир чөрәк варды.+
15 Иса онлара ҹидди хәбәрдарлыг етди: «Бахын һа, өзүнүзү фәрисиләрин вә Һиродун мајасындан ҝөзләјин».+
16 Шаҝирдләр чөрәк ҝөтүрмәдикләри үчүн өз араларында мүбаһисә етмәјә башладылар.
17 Иса буну ҝөрәндә деди: «Чөрәк ҝөтүрмәдијиниз үчүн нијә мүбаһисә едирсиниз? Јәни зеһниниз һәлә дә гапалыдыр? Һәлә дә анламырсыныз, дәрк етмирсиниз?
18 “Ҝөзүнүз ола-ола ҝөрмүрсүнүз, гулағыныз ола-ола ешитмирсиниз?” Мәҝәр јадыныздан чыхыб,
19 мән беш мин адам үчүн беш чөрәји бөләндә+ нечә долу сәбәт јығмышдыныз?» Онлар ҹаваб вердиләр: «Он ики».+
20 «Бәс дөрд мин адам үчүн једди чөрәји бөләндә нечә долу сәбәт јығмышдыныз?» Онлар дедиләр: «Једди».+
21 Иса онлара деди: «Јәни һәлә дә сөзүмүн ҹаныны тутмамысыныз?»
22 Онлар Бејтсәјдаја јан алдылар. Орада Исанын јанына бир кор адам ҝәтирдиләр. Ҹамаат јалварырды ки, Иса она тохунсун.+
23 Иса кор адамын әлиндән тутуб ону кәнддән чыхартды, сонра онун ҝөзләринә түпүрүб+ әлини онун үстүнә гојду вә сорушду: «Бир шеј ҝөрүрсән?»
24 О, ҝөзләрини ачыб бахды вә деди: «Адамлары ҝөрүрәм. Онлар ағаҹа бәнзәјирләр, амма ҝәзирләр».
25 Иса јенидән әлләрини бу адамын ҝөзләринин үстүнә гојду вә онун ҝөзләри ачылды. О, артыг һәр шеји апајдын ҝөрүрдү.
26 Иса ону евинә јола салыб тапшырды: «Ҝет, амма кәндә ҝирмә».
27 Иса шаҝирдләри илә бәрабәр Филипи Гејсәријјәси кәндләринә јолланды. Јолда о, шаҝирдләрдән сорушду: «Ҹамаат нә дејир? Мән кимәм?»+
28 Онлар ҹаваб вердиләр: «Кимиси дејир ки, Вәфтизчи Јәһјасан+, кимиси дејир Илјассан+, башгалары да пејғәмбәрләрдән бири олдуғуну сөјләјир».
29 Иса онларын өзүндән сорушду: «Бәс сиз нә дејирсиниз, мән кимәм?» Бутрус ҹаваб верди: «Сән Мәсиһсән».+
30 Онда Иса онлара бәрк-бәрк тапшырды ки, онун һаггында һеч кәсә бир сөз демәсинләр.+
31 Иса шаҝирдләринә бунлары өјрәтмәјә башлады: инсан Оғлу чохлу әзијјәт чәкмәли, ағсаггаллар, бөјүк каһинләр вә мирзәләр ону рәдд етмәли, о өлмәли+ вә үч ҝүндән сонра дирилмәлидир.+
32 Иса бу һагда ачыг данышырды. Онда Бутрус Исаны гыраға чәкиб ону мәзәммәт етмәјә башлады.+
33 Иса чөндү, шаҝирдләринә бахыб Бутрусу тәнбеһ етди: «Чәкил габағымдан, Шејтан, чүнки сәнин ағлындакы Аллаһын фикирләри дејил, инсан фикирләридир».+
34 Иса ҹамааты вә шаҝирдләрини јанына чағырыб онлара деди: «Ким ардымҹа ҝәлмәк истәјирсә, гој өзүнү инкар етсин, ишҝәнҹә дирәјини* ҝөтүрүб даима ардымҹа ҝәлсин.+
35 Чүнки һәјатыны хилас етмәк истәјән ону итирәҹәк, амма һәјатыны мәним уғрумда вә мүждә уғрунда итирән ону хилас едәҹәк.+
36 Доғрудан да, инсан бүтүн дүнјаја саһиб оларса, амма һәјатыны итирәрсә, бунун она нә фајдасы?+
37 Инсан өз һәјатынын әвәзиндә нә верә биләр?+
38 Ким бу зинакар, ҝүнаһкар нәсил гаршысында мәндән вә сөзләримдән утанарса, инсан Оғлу да мүгәддәс мәләкләрлә өз Атасынын әзәмәтиндә ҝәләндә+ о адамы шаҝирди адландырмаға утанаҹаг».+
