Һизгијал 2:1—10
2 О, мәнә деди: «Еј бәни-адәм, галх ајаға, сәнинлә данышаҹағам».+
2 О, бу сөзү дејәндә руһ дахилимә ҝирди вә мәни ајаға галдырды ки,+ мәнимлә данышана гулаг асым.
3 О, сөзүнә давам едиб деди: «Еј бәни-адәм, Мән сәни Исраил халгынын, Мәнә аси чыхан үсјанкар халгларын+ јанына ҝөндәрирәм.+ Онлар бу ҝүнә кими Мәнә гаршы чыхырлар. Ата-бабалары да белә олуб, өзләри дә беләдирләр.+
4 Сәни өткәм, инадкар оғулларын јанына ҝөндәрирәм.+ Онлара дејәҹәксән: “Күлли-Ихтијар Јеһова белә-белә дејир”.
5 Онлар исә, истәјирләр гулаг ассынлар, истәјирләр асмасынлар (чүнки үсјанкар гөвмдүрләр),+ амма бир шеји дәгиг биләҹәкләр — араларында пејғәмбәр олуб.+
6 Сән исә, еј бәни-адәм, һәрчәнд тиканлар, гангаллар+ арасында*, әгрәбләр ичиндә јашајырсан, онлардан горхма,+ гој сөзләри сәни үркүтмәсин.+ Онларын сөзләриндән чәкинмә, сифәтләри сәни ваһимәјә салмасын,+ ахы онлар үсјанкар гөвмдүрләр.
7 Гулаг ассалар да, асмасалар да, сөзүмү онлара сөјләмәлисән, чүнки онлар үсјанкар халгдырлар.+
8 Ешит нә дејирәм, еј бәни-адәм. Бу үсјанкар гөвм кими, сән дә үсјан ејләмә. Ағзыны ач, сәнә верәҹәјим шеји је».+
9 Бу дәм бахыб ҝөрдүм ки, мәнә сары бир әл узаныр,+ ичиндә дә јазылы тумар.+
10 О, тумары гаршымда ачанда ҝөрдүм ки, һәр ики тәрәфи јазылыдыр.+ Орада мәрсијәләр, фәрјад вә ағы јазылмышды.+
Һашијәләр
^ Диҝәр вариант: һәрчәнд ҹамаат дикбашдыр вә сәни санҹыр.
