Τον Μάρτιο του 2022, θα συμπληρωθούν 75 χρόνια από τότε που οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έλαβαν νομική αναγνώριση στη Νέα Ζηλανδία. Στις 7 Μαρτίου 1947, οι αδελφοί Νάθαν Νορ, Μίλτον Χένσελ και Τσαρλς Κλέιτον, ο πρώτος ιεραπόστολος στη Νέα Ζηλανδία που είχε εκπαιδευτεί στη Γαλαάδ, επισκέφτηκαν το Κοινοβούλιο της Νέας Ζηλανδίας. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι έδωσαν στους αδελφούς τα έγγραφα που παρείχαν νομική αναγνώριση στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σήμερα, το έργο κηρύγματος εξακολουθεί να ακμάζει, και στη χώρα δραστηριοποιούνται περίπου 14.500 ευαγγελιζόμενοι.

Το άγγελμα της Βασιλείας έφτασε για πρώτη φορά στη Νέα Ζηλανδία το 1898. Ο αριθμός των ευαγγελιζομένων αυξανόταν σταθερά. Η Καθολική Εκκλησία ενοχλήθηκε επειδή τα έντυπά μας έριχναν φως στη Βιβλική αλήθεια και υποκίνησε τον λαό να στραφεί εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Στις 24 Οκτωβρίου 1940, η κυβέρνηση έθεσε τις δραστηριότητές μας υπό απαγόρευση. Αλλά το Κοινοβούλιο τροποποίησε την απαγόρευση στις 8 Μαΐου 1941 και επέτρεψε στους αδελφούς να συναθροίζονται και να συμμετέχουν στη διακονία. Ωστόσο, μπορούσαν να χρησιμοποιούν μόνο τη Γραφή, όχι τα έντυπά μας. Η απαγόρευση άρθηκε επίσημα στις 29 Μαρτίου 1945, και ο αριθμός των ευαγγελιζομένων άρχισε να αυξάνεται ξανά. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, οι κήρυκες της Βασιλείας αυξήθηκαν κατά 40 τοις εκατό, κάτι που οδήγησε σε έναν νέο ανώτατο αριθμό 659 αδελφών που διακήρυτταν τα καλά νέα.

Ο αδελφός Νορ αποφάσισε να επισκεφτεί τη Νέα Ζηλανδία στα πλαίσια της παγκόσμιας υπηρεσιακής περιοδείας του το 1947. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού ήταν που επισκέφτηκε το Κοινοβούλιο.

Μετά την εξασφάλιση νομικής αναγνώρισης, ιδρύθηκε ένα γραφείο τμήματος στο Γουέλινγκτον για να υπάρχει καλύτερη οργάνωση του έργου κηρύγματος. Ο αδελφός Ρόμπερτ Λάζενμπαϊ διορίστηκε ως ο πρώτος υπηρέτης τμήματος.

Αναφορικά με το νέο γραφείο τμήματος και τον αυξανόμενο αριθμό των ευαγγελιζομένων, ο αδελφός Νορ έγραψε αργότερα σε μια έκθεση για τη Νέα Ζηλανδία: «Όλοι ήταν πρόθυμοι να αναλάβουν νέες ευθύνες για να υποστηρίξουν ένα νέο γραφείο τμήματος και να συνεχίσουν να αγωνίζονται υπό την κατεύθυνσή του».

Στις 8 και 9 Μαρτίου 1947, οι αδελφοί Νορ και Χένσελ μίλησαν σε μια ειδική συνέλευση που διεξάχθηκε στο Δημαρχείο του Γουέλινγκτον, με το απογευματινό πρόγραμμα να διεξάγεται σε μια κοντινή τεχνική σχολή. Παρευρέθηκαν σχεδόν 500 αδελφοί και αδελφές.

Η αδελφή Μπέριλ Τοντ, η οποία τότε ήταν 17 ετών, θυμάται: «Ήταν η μεγαλύτερη συνέλευση που είχα παρακολουθήσει, και ήταν συναρπαστικό που βρισκόταν εκεί ο αδελφός Νορ». Εκείνη την ημέρα, σε μια κοντινή δημόσια πισίνα βαφτίστηκε ο Κλάιντ Κάντι, ο οποίος αργότερα θα υπηρετούσε ως συντονιστής στο γραφείο τμήματος της Νέας Ζηλανδίας.

Στις 10 Μαρτίου 1947, άλλα 300 άτομα συγκεντρώθηκαν στο Όκλαντ για να ακούσουν τις ομιλίες των αδελφών Νορ, Χένσελ και Λάζενμπαϊ. Ο αδελφός Νορ είπε ότι έβλεπε προοπτικές για μελλοντική αύξηση στη Νέα Ζηλανδία. «Είμαι βέβαιος ότι το έργο θα έχει αύξηση εδώ», ανέφερε. «Αυτός ο τομέας είναι πολλά υποσχόμενος».

Τα λόγια του αδελφού Νορ αποδείχτηκαν αληθινά. Τα επόμενα οχτώ χρόνια, σημειώθηκε αύξηση κατά μέσο όρο 18 τοις εκατό στη Νέα Ζηλανδία. Το 1955, υπήρχαν 2.519 ευαγγελιζόμενοι. Το 1989, οι ευαγγελιζόμενοι στη χώρα έφτασαν τους 10.000.

Είμαστε ευγνώμονες στον Ιεχωβά που βοήθησε τους αδελφούς μας να εδραιώσουν νομικά τα καλά νέα στη Νέα Ζηλανδία.—Φιλιππησίους 1:7.