آیا میدانستید که . . .
آیا میدانستید که . . .
هزینهٔ خدمات معبد یَهُوَه در اورشلیم، چگونه تأمین میشد؟
▪ هزینهٔ خدمات گوناگونی که در معبد صورت میگرفت از طریق مالیات تأمین میشد؛ به ویژه از طریق دادن یکدهم از دارایی و درآمد شخص. انجام دادن این امر اجباری بود. اما به طریقهای دیگری نیز مالیات جمعآوری میشد. برای مثال در دوران ساختن خیمهٔ مقدّس، یَهُوَه به موسی فرمان داد که از هر اسرائیلیای که نام خود را ثبت کرده بود، نیم مثقال نقره به عنوان ‹هدیهٔ یَهُوَه› درخواست کند.—خروج ۳۰:۱۲-۱۶.
ظاهراً این عمل برایشان عادتی شد، زیرا هر یهودی، هر ساله یکدهم از درآمد خود را به عنوان مالیات به معبد پرداخت میکرد. این همان مالیاتی بود که عیسی از پِطرُس خواست تا آن را با سکهای بپردازد که در دهان ماهیای مییابد.—مَتّی ۱۷:۲۴-۲۷.
چندین سال پیش، در اورشلیم دو نوع سکهٔ نقره یافتند که در گذشته برای پرداخت مالیات معبد از آن استفاده میشد. یک سکه را که در قرن ۲۲ م. در شهر صور (در لبنان) ضرب شده بود، در فاضلاب کانالی پیدا کردند؛ کانالی که در قرن اوّل میلادی وجود داشت. در یک طرف این سکه سَر مِلکارت یا بَعْل، خدای اصلی شهر صور حک شده است و در طرف دیگر سکه، عقابی که بر روی دماغهٔ کشتیای نشسته است. سکهٔ دوّم در میان خاک و سنگ کوهی پیدا شد که معبد روی آن واقع بود و مربوط به سال ۶۶ تا ۶۷ م. است یعنی اوّلین سال شورش یهودیان در مقابل رومیان. بر روی این سکه تصویر یک جام و سه انار ضرب شده و عبارات «نیم مثقال» و «اورشلیم مقدّس» نیز حک شده است. پرفسور گابریل بارکای در این مورد میگوید: «علائمی روی این سکه موجود است که نشانگر آسیب دیدن آن در آتشسوزی است؛ به احتمال قوی آتشسوزیی که در سال ۷۰ م. معبد را برای دوّمین بار نابود کرد.»
از چه لحاظ پروژههای ساختمانی نَبُوکَدْنَصَّر، پادشاه بابل، باعزمت بود؟
▪ در کتاب مقدّس، دانیال گفتهٔ نَبُوکَدْنَصَّر را چنین نقل میکند: «آیا این بابل عظیم نیست که من آن را برای خانهٔ سلطنت به توانایی قوّت و حشمت جلال خود بنا نمودهام؟» (دانیال ۴:۳۰) آیا این شهر باستانی واقعاً عزمت داشت؟
تاریخشناسان، ساخت معبدها، کاخها، دیوارهای شهر بابل و باغهای معلق و پرشکوه آن را به نَبُوکَدْنَصَّر نسبت میدهند. در مرکز این شهر ، معبد اصلی بود و در آن یک برج یا «زیگورات» که به احتمال قوی به ارتفاع ۷۰ متر میرسید، قرار داشت. در کتاب «بابل-شهر عجایب» * گفته میشود که «مشهورترین موفقیتهای [نَبُوکَدْنَصَّر] راه مقدّس بابل و دروازهٔ عِشتَر است.» راه مقدّس بابل از دروازهٔ عِشتَر میگذشت و بر دیوارهای دو طرف این راه، نقش برجستهای از شیرهای در حال حرکت دیده میشد. این کتاب در مورد این دروازه که باعزمتترین راه ورودی بابل بود، میگوید: «دیدن دیوارهای آجری که با لعابی آبیرنگ، پوشیده شده و بر روی آن نقشهای برجستهٔ صدها گاو و اژدهای در حال حرکت بود، در ذهن بازدیدکنندگان از این پایتخت، مطمئناً تصویری بهیادماندنی به جا میگذاشت.»
در اوایل قرن بیستم، باستانشناسان هزاران قطعه، متعلّق به راه مقدّس بابل و دروازهٔ عِشتَر را یافتند. آنان این قطعهها را در موزهٔ پرگامون در برلین، بازسازی کردند.
[پاورقی]
^ بند 8 به زبان فارسی ترجمه نشده است.
[تصاویر در صفحهٔ ۱۸]
اندازهٔ واقعی سکهها
[سطرهای اعتبار در صفحهٔ ۱۸]
Top: Clara Emit, Courtesy
;of Israel Antiquities Authority
bottom: Zev Radovan
[تصویر در صفحهٔ ۱۸]
بازسازی دروازهٔ عِشتَر