در هنگام مصیبت‌ها و فجایع طبیعی،‏ شاهدان یَهُوَه فوراً به کمک برادران مصیبت‌زده‌شان می‌شتابند.‏ چنین تلاش‌هایی،‏ عشق و محبت قلبی آنان را نسبت به یکدیگر نشان می‌دهد.‏ (‏یوحنا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵؛‏ ۱یوحنا ۳:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ از چه طرقی شاهدان یَهُوَه به دیگران کمک می‌رسانند؟‏

با کمک‌های مالی.‏ هنگامی که در قرن اوّل در یهودا قحطی شدیدی روی داد،‏ مسیحیان شهر اَنطاکیه به برادرانشان در یهودا کمک‌های مالی ارسال داشتند.‏ (‏اعمال ۱۱:‏۲۷-‏۳۰‏)‏ مشابهاً هنگامی که ما پی می‌بریم که برادران و خواهران مسیحی‌مان در برخی از نقاط جهان با مصیبت و سختی روبرو شده‌اند کمک‌های نقدی خود را از طریق جماعت مسیحی به آنان ارسال می‌کنیم تا نیازهای مادی آنان در چنین شرایطی برطرف شود.‏—‏۲قُرِنتیان ۸:‏۱۳-‏۱۵‏.‏

با کمک‌های عملی.‏ پیران مسیحی‌ای که در محل فاجعه حضور دارند،‏ اعضای جماعت خود را می‌یابند و اطمینان حاصل می‌کنند که آنان در محلّی امن هستند.‏ کمیتهٔ امدادی‌ای برای مصیبت‌دیدگان،‏ غذا،‏ آب آشامیدنی تمیز،‏ لباس،‏ سرپناه و کمک‌های پزشکی فراهم می‌کند.‏ بسیاری از شاهدان یَهُوَه داوطلب می‌شوند تا به خرج خود به این مناطق بروند و در فعالیت امدادرسانی یا تعمیر خانه‌ها و سالن‌های جماعت همکاری کنند.‏ همبستگی و اتحادی که در سازمان ما وجود دارد و تجاربی که از همکاری با یکدیگر کسب کرده‌ایم،‏ ما را قادر می‌سازد تا در مصیبت‌ها به سرعت نیروهای کمکی را به این مناطق اعزام کنیم.‏ با آن که به خصوص «به اهل بیت ایمان» کمک می‌کنیم،‏ ولی در صورت امکان به دیگران نیز،‏ با هر دین و مذهبی،‏ یاری می‌رسانیم.‏—‏غَلاطیان ۶:‏۱۰‏.‏

با کمک‌های روحی و معنوی به مصیبت‌دیدگان.‏ مصیبت‌دیدگان نیاز ویژه‌ای به تسلّی و همدردی دارند.‏ در چنین مواقعی یَهُوَه،‏ ‹خدای بخشندهٔ همهٔ دلگرمی‌ها› به ما نیرو و قوّت می‌بخشد.‏ (‏۲قُرِنتیان ۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ ما با میل و رغبت وعده‌های کتاب مقدّس را به کسانی می‌رسانیم که دلشکسته و مأیوس‌اند.‏ همچنین به آنان اطمینان می‌دهیم که پادشاهی خدا به زودی به تمام سختی‌ها و مصیبت‌هایی که مسبب درد و رنج بشرند،‏ پایان می‌دهد‏.‏—‏مکاشفه ۲۱:‏۴‏.‏

• چرا شاهدان یَهُوَه قادرند که هنگام مصیبت‌ها به سرعت وارد عمل شوند؟‏

• چگونه می‌توانیم به نجات‌یافته‌گان تسلّی و دلگرمی دهیم؟‏