اِرْمیا ۲۲:۱-۳۰
۲۲ یَهُوَه می‌گوید: «ای اِرْمیا، به قصر پادشاه یهودا برو و این پیام را در آنجا اعلام کن.
۲ به پادشاه یهودا که بر تخت داوود نشسته است و به خدمتگزاران و تابعانش که از این دروازه‌ها داخل می‌شوند بگو که به سخنان یَهُوَه گوش دهند.
۳ این پیامی است که یَهُوَه می‌گوید: ‹با عدل و انصاف رفتار کنید. کسی را که از او دزدی شده، از دست کلاهبرداران نجات دهید. با افراد بیگانه‌ای که بین شما زندگی می‌کنند، بدرفتاری نکنید و به یتیمان و بیوه‌ها ظلم نکنید و خون بی‌گناهان را در این شهر* نریزید.
۴ اگر به این فرمان با دقت عمل کنید، آن وقت پادشاهانی که بر تخت داوود می‌نشینند، سوار بر ارابه‌ها و اسب‌ها، به همراه خدمتگزاران و تابعانشان، از دروازه‌های این قصر وارد خواهند شد.›»
۵ یَهُوَه می‌گوید: «اما اگر از این فرمان اطاعت نکنید، به ذات خودم قسم می‌خورم که این قصر به ویرانه تبدیل خواهد شد.»
۶ یَهُوَه دربارهٔ قصر پادشاه یهودا چنین می‌گوید:«تو برای من مثل سرزمین حاصلخیز جِلعاد،و مثل کوه‌های سرسبز لبنان هستی.
اما من تو را به بیابان تبدیل خواهم کرد،و حتی در یکی از شهرهای این سرزمین هم کسی زندگی نخواهد کرد.
۷ من افرادی را برای نابودی تو تعیین* خواهم کرد.آن‌ها با شمشیرها و تبرهایشان خواهند آمد،
و بهترین درختان سِدر تو را قطع خواهند کرد،و در آتش خواهند انداخت.
۸ «آن وقت، مردمی که از ملت‌های زیادی هستند، از این شهر عبور خواهند کرد و به همدیگر خواهند گفت: ‹چرا یَهُوَه این کار را با این شهر بزرگ کرد؟›
۹ و این جواب را خواهند شنید: ‹چون اهالی این شهر، عهدی را که با یَهُوَه خدایشان بسته بودند زیر پا گذاشتند و خدایان دیگر را پرستیدند و به آن‌ها خدمت کردند.›»
۱۰ برای مرگ پادشاه گریه نکنید،و برایش ماتم نگیرید.
در عوض برای کسی که به تبعید برده می‌شود، زارزار گریه کنید،چون دیگر برنمی‌گردد و سرزمینی را که در آن به دنیا آمد، نخواهد دید.
۱۱ یَهُوَه دربارهٔ شَلّوم،* پادشاه یهودا که پسر یوشیاست و بعد از پدرش پادشاه شده و از این سرزمین بیرون رفته است، چنین می‌گوید: «او دیگر به اینجا برنمی‌گردد،
۱۲ و در سرزمینی که به آنجا تبعید شده، خواهد مرد و دیگر این سرزمین را نخواهد دید.»
۱۳ وای بر تو* که قصرت را با بی‌انصافی می‌سازی،و اتاق‌های بالای خانه‌ات را با بی‌عدالتی بنا می‌کنی.وای بر تو که همنوعت را مجبور می‌کنی مفت برایت کار کند،و مزدش را نمی‌پردازی.
۱۴ تو می‌گویی: «من قصر* بزرگ و باشکوهی برای خودم می‌سازمکه اتاق‌های بزرگی در طبقهٔ بالا داشته باشد.
پنجره‌های زیادی در آن قصر نصب می‌کنم،و دیوارهای داخلی آن را با چوب سِدر می‌پوشانم و به آن‌ها رنگ قرمز می‌زنم.»
۱۵ آیا فکر می‌کنی که چون در ساختن قصرت، بیشتر از دیگران از چوب سِدر استفاده کرده‌ای، سلطنتت پایدار می‌ماند؟
پدر تو هم، غذا و نوشیدنی فراوانی داشت،با این حال، همیشه با عدل و انصاف رفتار می‌کرد،و برای همین، همه چیز برایش خوب پیش می‌رفت.
۱۶ او از حق مظلومان و فقیران دفاع می‌کرد،پس همه چیز خوب پیش می‌رفت.
آیا مفهوم شناختن من همین نیست؟ این گفتهٔ یَهُوَه است.
۱۷ اما چشمان تو همیشه با فریب و نیرنگ به دنبال منافع خودت است؛در فکر حقه‌بازی و کلاهبرداری هستی،و این که چطور می‌توانی خون بی‌گناهان را بریزی.
۱۸ بنابراین یَهُوَه دربارهٔ یِهویاقیم که پادشاه یهودا و پسر یوشیاست، می‌گوید:«هیچ کس برای مرگش ماتم نخواهد گرفت،
و نخواهد گفت: ‹ای وای! تو برایم مثل یک برادر یا خواهر بودی!›
هیچ کس برای مرگش ماتم نخواهد گرفت،
و نخواهد گفت: ‹ای وای سَرورم! ای وای پادشاه من!›
۱۹ وقتی بمیرد، او را مثل یک الاغ مرده دفن خواهند کرد،الاغی که لاشهٔ آن را کشان‌کشان می‌برند،و بیرون دروازه‌های اورشلیم، دور می‌اندازند!»
۲۰ به لبنان بروید و از آنجا فریاد بزنید،*در باشان با صدای بلند فریاد بزنید،و از عَباریم هم فریاد بزنید،چون تمام عاشقان تو* نابود شده‌اند!
۲۱ وقتی در امنیت بودی، تو را راهنمایی کردم.
اما گفتی، ‹به تو گوش نمی‌دهم.›
از جوانی همیشه همین طرز فکر را داشتی،و از من اطاعت نمی‌کردی.
۲۲ بادی شدید همهٔ شبانانت را خواهد برد.*عاشقان پرشور تو هم به اسارت برده خواهند شد،
و به خاطر همهٔ بلاهایی که به سرت خواهد آمد، سرافکنده و رسوا خواهی شد.
۲۳ ای که در لبنان ساکنی و آشیانه‌ات را در میان درختان سِدر ساخته‌ای،وقتی درد به سراغت بیاید،و مثل زنی که در حال زایمان است درد بکشی،چه آه و ناله‌ای سر خواهی داد!»
۲۴ یَهُوَه می‌گوید: «ای کُنیاهو،* پسر پادشاه یهودا یِهویاقیم، به حیات خودم قسم، حتی اگر یک انگشتر مُهردار در دست راستم بودی، تو را از انگشتم درمی‌آوردم!
۲۵ من تو را به دست کسانی که قصد جانت را دارند و به دست کسانی که از آن‌ها ترس و وحشت داری، یعنی به دست نِبوکَدنَصَّر،* پادشاه بابِل و به دست کَلدانیان تسلیم خواهم کرد.
۲۶ من تو و مادرت را که تو را به دنیا آورد، به سرزمینی دیگر خواهم فرستاد.* هیچ کدام از شما در آنجا به دنیا نیامدید، ولی هر دو در آنجا خواهید مرد.
۲۷ شما هیچ وقت به سرزمینی که آرزوی دیدنش را دارید، برنمی‌گردید.
۲۸ آیا این مرد، یعنی کُنیاهو، مثل ظرفی شکسته است که به درد کسی نمی‌خورَد،و هیچ کس آن را نمی‌خواهد؟
چرا او و فرزندانش دور انداخته می‌شوند،و به سرزمینی تبعید می‌شوند که چیزی درباره‌اش نمی‌دانند؟
۲۹ ای زمین، ای زمین، ای زمین، سخنان یَهُوَه را بشنو!
۳۰ یَهُوَه می‌گوید:
«اسم این مرد را جزو کسانی بنویسید که بی‌فرزند هستند،مردی که در طول زندگی‌اش هیچ وقت موفق نخواهد شد،چون از نسل او هیچ کس موفق نمی‌شود که بر تخت داوود بنشیند،و دوباره در یهودا حکومت کند.»
پاورقی‌ها
^ یا: «مکان.»
^ تحت‌اللفظی: «تقدیس.»
^ اسم دیگر یِهویاقیم.
^ آیه‌های ۱۳-۱۷ به یِهویاقیم پادشاه یهودا اشاره می‌کند.
^ یا: «خانهٔ.»
^ این گفته احتمالاً خطاب به مردم اورشلیم است.
^ احتمالاً منظور اورشلیم است.
^ تحت‌اللفظی: «شبانی خواهد کرد.»
^ نام‌های دیگر او یِهویاکین و یِکُنیا است.
^ تحت‌اللفظی: «نِبوکَدرَصَّر.» املای دیگر اسم نِبوکَدنَصَّر.
^ یا: «پرتاب خواهم کرد.»
