اِرْمیا ۳۰‏:‏۱‏-‏۲۴

  • یَهُوَه قول‌های امیدبخشی به اسرائیل و یهودا می‌دهد ‏(‏۱-‏۲۴‏)‏

۳۰  یَهُوَه این پیام را به اِرْمیا داد:‏ ۲  ‏«یَهُوَه خدای اسرائیل می‌گوید،‏ ‹هر چه که به تو گفته‌ام،‏ در کتابی بنویس،‏ ۳  چون طبق گفتهٔ من که یَهُوَه هستم،‏ زمانی می‌رسد که اسیران قوم خودم،‏ یعنی اسرائیل و یهودا را جمع می‌کنم و آن‌ها را به سرزمینی که به اجدادشان دادم برمی‌گردانم تا دوباره آن را به تصرّف درآورند.‏›» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏ ۴  این گفتهٔ یَهُوَه به اسرائیل و یهوداست.‏ ۵  یَهُوَه می‌گوید:‏ ‏«فریاد وحشت به گوش می‌رسد؛‏ترس در همه جا هست و صلح و آرامشی نیست!‏ ۶  لطفاً بپرس که آیا یک مرد می‌تواند بچه بزاید؟‏ پس چرا من می‌بینم که همهٔ مردان قوی مثل زنانی که می‌زایند،‏دست روی شکمشان گذاشته‌اند؟‏ چرا رنگ همگی پریده است؟‏ ۷  ای وای!‏ چه روز وحشتناکی در پیش است!‏ آن را با هیچ روزی نمی‌توان مقایسه کرد.‏چه دوران سختی برای قومم* در پیش است،‏ ولی از آن نجات پیدا می‌کنند.‏»‏ ۸  یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید:‏ «در آن روز،‏ یوغ بردگی را از گردنشان برمی‌دارم و آن را می‌شکنم و طناب‌هایش را پاره می‌کنم.‏ آن‌ها دیگر بردهٔ بیگانگان نخواهند بود،‏ ۹  بلکه به من که یَهُوَه خدایشان هستم و به پادشاهشان داوود که برایشان تعیین می‌کنم،‏ خدمت خواهند کرد.‏»‏ ۱۰  یَهُوَه می‌گوید:‏ «پس ای خادم من یعقوب،‏ نترس؛‏ای اسرائیل،‏ وحشت نکن،‏ چون من شما را از آن سرزمین دور نجات می‌دهم؛‏سرزمینی که نسلتان در آنجا در اسارتند.‏ نسل یعقوب خواهند برگشت و در صلح و آرامش زندگی خواهند کرد،‏و کسی نخواهد بود که آن‌ها را بترساند.‏»‏ ۱۱  یَهُوَه می‌گوید:‏ «من با شما هستم تا نجاتتان بدهم،‏ ولی قوم‌هایی را که شما را بینشان پراکنده کردم،‏ به‌کلّی نابود خواهم کرد؛‏با این حال،‏ شما را نابود نخواهم کرد.‏ من شما را به اندازه‌ای که مناسب است تأدیب* خواهم کرد،‏البته به هیچ وجه از مجازات شما چشم‌پوشی نخواهم کرد.‏»‏ ۱۲  یَهُوَه می‌گوید:‏ ‏«ای صَهیون،‏ خرابی تو درست‌شدنی نیست،‏ و زخم تو خوب‌شدنی نیست.‏ ۱۳  کسی نیست که از حق تو دفاع کند؛‏برای زخم تو درمانی وجود ندارد،‏ و امیدی به شفای تو نیست.‏ ۱۴  تمام عاشقانت تو را فراموش کرده‌اند،‏ و دیگر سراغت را نمی‌گیرند.‏ من مثل دشمن،‏ بی‌رحمانه به تو حمله کرده‌ام،‏و تو را زخمی و مجازات کرده‌ام،‏چون تقصیر زیادی به گردن داری و گناهانت بسیار است.‏ ۱۵  چرا از خرابی‌ات شکایت می‌کنی؟‏ درمانی برای درد تو وجود ندارد!‏ من تو را این طور مجازات کرده‌ام،‏چون تقصیر زیادی به گردن داری و گناهانت بسیار است.‏ ۱۶  مطمئناً همهٔ کسانی که تو را ببلعند،‏ خودشان هم بلعیده می‌شوند،‏و تمام دشمنانت به اسارت برده خواهند شد.‏ کسانی که تو را غارت کنند،‏ غارت می‌شوند،‏و می‌گذارم کسانی که تو را تاراج می‌کنند،‏ تاراج شوند.‏»‏ ۱۷  یَهُوَه می‌گوید:‏ «من سلامتی را به تو برمی‌گردانم و زخم‌هایت را شفا می‌دهم،‏هرچند که تو را ‹متروک› خطاب می‌کنند و می‌گویند:‏ ‏‹این صَهیون است،‏ جایی که کسی به آن اهمیت نمی‌دهد.‏›»‏* ۱۸  یَهُوَه می‌گوید:‏ ‏«من به سوی خیمه‌های نسل یعقوب برمی‌گردم و اسیران آنجا را جمع می‌کنم،‏و به آن‌ها دلسوزی نشان می‌دهم.‏ شهر اورشلیم بر روی تپه‌ای که قبلاً بود بازسازی می‌شود،‏و قلعهٔ* مستحکمش در جایی که قبلاً بود بنا می‌شود.‏ ۱۹  صدای سرود شکرگزاری و صدای خنده از آنجا به گوش خواهد رسید.‏ من تعدادشان را زیاد می‌کنم و دیگر تعدادشان کم نخواهد شد؛‏من آن‌ها را به قومی بزرگ تبدیل می‌کنم،‏*و دیگر کوچک و ناچیز نخواهند بود.‏ ۲۰  نسل یعقوب مثل گذشته موفق خواهند شد.‏آن‌ها در حضور من قومی قوی می‌شوند،‏ و من هر کسی را که به آن‌ها ظلم کند،‏ مجازات می‌کنم.‏ ۲۱  رهبر آن‌ها از میان قوم خودشان خواهد آمد،‏و حاکمشان از بین خودشان بلند خواهد شد.‏ من به او اجازه می‌دهم که نزدیکم بیاید و او به من نزدیک خواهد شد؛‏ مگر کسی بدون اجازهٔ من جرأت می‌کند به من نزدیک شود؟‏» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏ ۲۲  ‏«پس شما قوم من خواهید بود،‏ و من خدای شما خواهم بود.‏»‏ ۲۳  خشم یَهُوَه مثل تندبادی ناگهان برخواهد خاست؛‏خشم او مثل گردباد بر سر شریران فرود خواهد آمد.‏ ۲۴  تا وقتی که یَهُوَه مقصودش* را کاملاً به انجام نرساند،‏آتش خشم او خاموش نخواهد شد.‏ شما این را در روزهای آخر به روشنی خواهید فهمید.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «یعقوب.‏»‏
یا:‏ «اصلاح.‏»‏
یا:‏ «جایی که کسی در جستجوی آن نیست.‏»‏
یا:‏ «برج؛‏ قصر.‏»‏
یا احتمالاً:‏ «به آن‌ها عزّت و افتخار می‌دهم.‏»‏
تحت‌اللفظی:‏ «خواسته‌های دلش.‏»‏