اِرْمیا ۳۳:۱-۲۶
۳۳ وقتی اِرْمیا هنوز در حیاط نگهبانان در حبس بود، یَهُوَه برای بار دوم به او پیام داد و گفت:
۲ «یَهُوَه، خدایی که زمین را ساخت؛ یَهُوَه، خدایی که آن را شکل داد و استوار کرد؛ او که نامش یَهُوَه است می‌گوید:
۳ ‹مرا صدا کن و من به تو جواب خواهم داد و با کمال میل چیزهایی را به تو می‌گویم که بزرگ و غیرقابل درک هستند و تو از آن‌ها بی‌خبر هستی.›»
۴ «من که یَهُوَه خدای اسرائیل هستم، دربارهٔ خانه‌های این شهر و قصرهای پادشاهان یهودا که خراب شده‌اند تا از مصالح آن‌ها برای دفاع در مقابل محاصره* و شمشیر دشمن استفاده شود،
۵ و دربارهٔ کسانی که برای جنگ با کَلدانیان می‌آیند و دربارهٔ این خانه‌ها که با جسدهای کسانی پر می‌شوند که من از روی خشم و غضبم نابود می‌کنم، یعنی کسانی که کارهای شریرانه‌شان باعث شد تا من رویم را از این شهر برگردانم، می‌گویم:
۶ ‹من شفا و سلامتی را به این شهر برمی‌گردانم و ساکنانش را شفا می‌دهم و آن‌ها صلح و امنیت را به فراوانی خواهند دید.
۷ من اسیران یهودا و اسرائیل را برمی‌گردانم و مثل گذشته از آن‌ها یک ملت می‌سازم.
۸ من آن‌ها را از همهٔ گناهانی که به من کرده‌اند، پاک می‌کنم و همهٔ خطاها و گناهانی را که نسبت به من مرتکب شده‌اند، می‌بخشم.
۹ این شهر با نامش در حضور همهٔ ملت‌های روی زمین مایهٔ شادی، افتخار و شکوه من خواهد بود. آن ملت‌ها دربارهٔ خوبی‌هایی* که من به قومم خواهم کرد، خواهند شنید و به خاطر صلح و آرامش و تمام خوبی‌هایی که نصیب قومم خواهم کرد، از وحشت خواهند لرزید.›»
۱۰ یَهُوَه می‌گوید: «در این سرزمین که شما درباره‌اش می‌گویید بیابانی بی‌آب و علف است و هیچ انسان و حیوانی در آن نیست و در کوچه‌های خالی شهرهای یهودا و اورشلیم که هیچ انسان یا حیوانی در آن‌ها زندگی نمی‌کند، دوباره این صداها شنیده خواهد شد:
۱۱ صدای جشن و پایکوبی و آواز شادی عروس و داماد و صدای کسانی که می‌گویند: «یَهُوَه خدای لشکرها را شکر و سپاس گویید، چون یَهُوَه نیکوست و محبت پایدارش* جاودانی است!»
یَهُوَه می‌گوید: «آن‌ها قربانی‌های شکرگزاری را برای تقدیم به من که یَهُوَه هستم، به خانه‌ام خواهند آورد، چون کسانی را که از این سرزمین به اسارت برده شدند دوباره برمی‌گردانم و همه چیز مثل اول می‌شود.»
۱۲ «در اطراف تمام شهرهای این سرزمین که بیابانی بی‌آب و علف است و هیچ انسان یا حیوانی در آن نیست، دوباره چراگاه‌هایی خواهد بود تا گله‌های چوپانان در آنجا استراحت کنند.» این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.
۱۳ یَهُوَه می‌گوید: «در شهرهایی که در مناطق کوهستانی و در دشت‌ها و در جنوب هستند، در سرزمین بنیامین، در مناطق اطراف اورشلیم و در شهرهای یهودا، چوپانان دوباره گوسفندانشان را خواهند شمرد.»
۱۴ یَهُوَه می‌گوید: «روزهایی می‌رسد که به قولی* که دربارهٔ خاندان اسرائیل و خاندان یهودا داده‌ام، عمل می‌کنم.
۱۵ در آن روزها و در آن زمان، کاری می‌کنم که پادشاه عادلی از نسل داوود بیاید* و او عدل و انصاف را در این سرزمین برقرار خواهد کرد.
۱۶ در آن روزها، مردم یهودا نجات پیدا می‌کنند و اهالی اورشلیم در امنیت ساکن می‌شوند و این شهر ‹یَهُوَه عدالت ماست› نامیده خواهد شد.»
۱۷ چون یَهُوَه می‌گوید: «همیشه کسی از نسل داوود بر تخت پادشاهی خاندان اسرائیل خواهد نشست،
۱۸ و همیشه کسی از لاویانِ کاهن در حضور من خواهد بود تا قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های دیگر تقدیم کند و هدیه‌های غلّه‌ای بسوزاند.»
۱۹ یَهُوَه دوباره به اِرْمیا پیام داد و گفت:
۲۰ «یَهُوَه می‌گوید، ‹اگر می‌توانستید عهدی را که من با روز و شب بسته‌ام بشکنید و وقت معین روز و شب را تغییر دهید،
۲۱ آن وقت عهد من هم با خادمم داوود شکسته می‌شد تا پسری نداشته باشد که بر تخت پادشاهی او بنشیند و حکمرانی کند؛ همین طور عهد من با لاویانِ کاهن هم که خادمانم هستند، شکسته می‌شد.
۲۲ همان طور که لشکرهای آسمانی و شن‌های ساحل دریا آنقدر زیادند که کسی نمی‌تواند آن‌ها را بشمرد، نسل بنده‌ام داوود و لاویانِ خدمتگزارم را هم زیاد می‌کنم.›»
۲۳ یَهُوَه دوباره به اِرْمیا پیام داد و گفت:
۲۴ «آیا به گفتهٔ این مردم توجه نکرده‌ای که می‌گویند، ‹یَهُوَه دو خاندانی را که انتخاب کرده بود، رد خواهد کرد›؟ آن‌ها به قوم من بی‌احترامی می‌کنند و قومم را به عنوان یک ملت قبول ندارند.»
۲۵ یَهُوَه می‌گوید: «درست همان طور که عهد من با روز و شب شکسته نمی‌شود و قوانینی که برای آسمان و زمین گذاشتم تغییر نمی‌کنند،
۲۶ به همین صورت، نسل یعقوب و بنده‌ام داوود را هرگز ترک نمی‌کنم و از نسل او حاکمانی بر نسل ابراهیم، اسحاق و یعقوب حکمرانی خواهند کرد؛ چون اسیرانشان را جمع می‌کنم و آن‌ها را برمی‌گردانم و به آن‌ها دلسوزی نشان می‌دهم.»
پاورقی‌ها
^ یا: «خاکریزهای محاصره.»
^ یا: «نیکویی‌هایی.»
^ رجوع به واژه‌نامه.
^ یا: «وعدهٔ خوبی.»
^ تحت‌اللفظی: «برای داوود شاخه‌ای عادل خواهم رویاند.»
