حِزقیال ۱۳:۱-۲۳
۱۳ بعد دوباره پیامی از طرف یَهُوَه به من رسید:
۲ «ای پسر انسان، به ضدّ پیامبران اسرائیل پیشگویی کن و به کسانی که از فکرها و تصوّرات خودشان پیشگویی می‌کنند بگو، ‹سخنان یَهُوَه را بشنوید.
۳ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «وای بر پیامبران نادان که هرچند رؤیایی ندیده‌اند، طبق خواست خودشان پیشگویی می‌کنند!*
۴ ای اسرائیل، پیامبران تو مثل روباهانی شده‌اند که در خرابه‌ها ساکنند.
۵ آن‌ها خرابی دیوارهای سنگی شهر را برای قوم اسرائیل تعمیر نخواهند کرد. به همین دلیل، اسرائیل نمی‌تواند در روز یَهُوَه در جنگ مقاومت کند.»
۶ «رؤیاهای آن‌ها حقیقت ندارد و پیشگویی‌هایشان دروغ است. آن‌ها می‌گویند، ‹این سخنان یَهُوَه است،› در حالی که یَهُوَه آن‌ها را نفرستاده؛ با این همه، انتظار دارند که گفته‌هایشان به تحقق برسد.
۷ شما می‌گویید: ‹این سخنان یَهُوَه است،› در حالی که من چیزی نگفته‌ام! پس آیا رؤیاهای شما نادرست و پیشگویی‌هایتان دروغ نیست؟»›
۸ «بنابراین، یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹من به ضدّ شما هستم، چون حرف‌هایتان نادرست و رؤیاهایتان دروغ بوده است.› این گفتهٔ یَهُوَه حاکم متعال است.»
۹ من با دست پرقدرتم پیامبرانی را که رؤیاهایشان حقیقت ندارد و پیشگویی‌هایشان دروغ است، مجازات می‌کنم. این پیامبران به قومی که مورد اعتمادم هستند، تعلّق نخواهند داشت، اسم آن‌ها در دفتر خاندان اسرائیل ثبت نخواهد شد و به سرزمین اسرائیل برنخواهند گشت؛ آن وقت می‌فهمید که من یَهُوَه حاکم متعال هستم.
۱۰ همهٔ این‌ها به این دلیل است که آن‌ها قوم مرا گمراه کرده‌اند و می‌گویند: «صلح و آرامش برقرار است!» در حالی که هیچ صلح و آرامشی وجود ندارد. وقتی دیواری سست و بی‌دوام ساخته می‌شود، آن‌ها روی آن را با گچ سفید می‌کنند.›*
۱۱ «به کسانی که روی آن دیوار را با گچ سفید می‌کنند بگو که آن دیوار فرو می‌ریزد. بارانی سیل‌آسا و تگرگی شدید خواهد بارید و طوفان‌های شدید، آن را خراب خواهد کرد.
۱۲ وقتی دیوار فرو بریزد، مردم از شما می‌پرسند: ‹روکشی که از گچ بود، چه فایده‌ای داشت؟›
۱۳ «بنابراین، یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹من از شدّت خشم و عصبانیتم کاری می‌کنم که طوفان‌های شدید، بارانی سیل‌آسا و تگرگی سخت و ویرانگر بیاید.
۱۴ من دیواری را که رویش را با گچ سفید کرده بودید، با خاک یکسان می‌کنم و پی و بنیادش آشکار خواهد شد. وقتی شهر سقوط کند، شما در آن نابود می‌شوید؛ آن وقت می‌فهمید که من یَهُوَه هستم.›
۱۵ «‹وقتی خشمم را کاملاً بر سر آن دیوار و کسانی که رویش را با گچ سفید کرده بودند خالی کنم، به شما خواهم گفت: «دیگر نه دیوار وجود دارد و نه کسانی که روی آن را با گچ پوشاندند.
۱۶ پیامبران اسرائیل که برای اورشلیم پیشگویی می‌کردند نابود شده‌اند؛ آن‌ها برای اورشلیم رؤیاهایی دربارهٔ صلح و آرامش می‌دیدند، در صورتی که هیچ صلح و آرامشی وجود نداشت.»› این گفتهٔ یَهُوَه حاکم متعال است.
۱۷ «ای پسر انسان، زنان قومت را ببین که از فکرها و تصوّرات خودشان پیشگویی می‌کنند؛ تو به ضدّ آن‌ها پیشگویی کن.
۱۸ به آن‌ها بگو، ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «وای بر زنانی که برای هر بازویی بازوبند* می‌دوزند و برای سر هر کس، با هر قد و قامتی که باشد پوشش درست می‌کنند تا آن‌ها را به دام بیندازند.* آیا می‌خواهید قوم مرا به دام بیندازید* و فکر می‌کنید با این کار می‌توانید جان خودتان را نجات دهید؟
۱۹ شما برای چند مشت جو و چند تکه نان، مرا در میان قومم بی‌حرمت می‌کنید، به قوم من دروغ می‌گویید و آن‌ها هم دروغ‌های شما را باور می‌کنند؛ شما با این کارهایتان کسانی را که باید زنده بمانند به کشتن می‌دهید و کسانی را که باید بمیرند، زنده نگه می‌دارید.»›
۲۰ «به همین دلیل، یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹ای زنان، من به ضدّ بازوبندهایی هستم که از آن‌ها استفاده می‌کنید تا انسان‌ها را مثل پرندگان به دام بیندازید. من آن بازوبندها را پاره می‌کنم و کسانی را که مثل پرنده به دام می‌اندازید، آزاد می‌کنم.
۲۱ پوشش‌هایی را که برای سر افراد قومم درست کرده‌اید، پاره می‌کنم و قومم را از دست شما نجات می‌دهم. شما دیگر نخواهید توانست آن‌ها را به دام بیندازید؛ آن وقت می‌فهمید که من یَهُوَه هستم.
۲۲ با این که من نمی‌خواستم درستکاران را به درد و رنج گرفتار کنم، شما با دروغ‌هایتان آن‌ها را دلسرد و ناامید کردید، ولی شریران را به کار بد تشویق کردید تا از راه شریرانه‌شان برنگردند و زنده نمانند.
۲۳ به همین دلیل، شما زنان، دیگر رؤیاهای دروغ نخواهید دید و غیبگویی نخواهید کرد. من قومم را از دست شما نجات خواهم داد؛ آن وقت می‌فهمید که من یَهُوَه هستم.›»
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «روح خودشان را دنبال می‌کنند.»
^ منظور ساختن دیواری داخلی است که استحکام ندارد، ولی برای این که محکم به نظر برسد روی آن را با گچ سفید می‌کنند.
^ منظور بندهایی است که در جادوگری استفاده می‌شد و آن‌ها را دور مچ یا آرنج می‌بستند.
^ یا: «جانشان را شکار کنند.»
^ یا: «جان قوم مرا شکار کنید؟»
