حِزقیال ۱۹:۱-۱۴
-
نوحه‌ای در مورد رئیسان اسرائیل (۱-۱۴)
۱۹ «ای حِزقیال، در وصف رئیسان اسرائیل نوحه‌ای بخوان
۲ و بگو:‹عجب مادری داشتی! او ماده شیری بین شیران بود!
در میان شیرانِ قوی می‌خوابید و بچه‌هایش را بزرگ می‌کرد!
۳ یکی از بچه‌هایی که او بزرگ کرد، شیری جوان و قوی شد.
آن شیر شکار کردن* را یاد گرفت،و حتی انسان‌ها را تکه‌تکه کرد و بلعید.
۴ وقتی خبر او به گوش ملت‌ها رسید، او را به دام* انداختند،و او را به قلاب کشیدند و به سرزمین مصر بردند.
۵ مادرش منتظر بود که او برگردد، ولی سرانجام دید که امیدی به برگشت او نیست.
پس یکی دیگر از بچه‌هایش را گرفت و فرستاد تا شیری جوان و قوی شود.
۶ او هم با شیران دیگر پرسه زد و شیری جوان و قوی شد.
آن شیر شکار کردن* را یاد گرفت و حتی انسان‌ها را تکه‌تکه کرد و بلعید.
۷ او در میان قلعه‌های ملت‌ها پرسه زد و شهرهایشان را ویران کرد.صدای غرّش او در همه جای آن سرزمینِ ویران‌شده شنیده می‌شد!
۸ پس ملت‌های اطراف از هر طرف به او هجوم آوردند و تورشان را بر او انداختند،و او در دام* آن‌ها گرفتار شد.
۹ بعد او را به قلاب کشیدند و در قفس گذاشتند و به حضور پادشاه بابِل بردند.
در آنجا او را حبس کردند تا بار دیگر غرّشش در کوه‌های اسرائیل شنیده نشود.
۱۰ مادر تو مثل درخت انگوری* بود که کنار آب‌ها کاشته شد؛
درختی که در اثر آب فراوان، همیشه پربار و پرشاخ و برگ بود.
۱۱ شاخه‌هایش قوی و محکم شدند، طوری که برای عصای حکمرانان مناسب بودند.
آن درخت رشد کرد و از بقیهٔ درختان بلندتر شد،و مردم می‌توانستند آن را به خاطر بلندی و شاخ و برگ‌های زیادش از همه جا ببینند.
۱۲ اما دستان کسی که خشمگین بود، آن درخت را از ریشه کند و به زمین انداخت،و باد شرقی میوه‌هایش را خشک کرد.
شاخه‌های قوی‌اش هم شکسته و خشک شد و در آتش از بین رفت.
۱۳ حالا آن درخت در بیابان کاشته شده،در زمینی خشک* و بی‌آب!
۱۴ آتش از میان شاخه‌هایش به جوانه‌ها و میوه‌هایش رسید و آن‌ها را هم سوزاند؛و دیگر هیچ شاخهٔ قوی‌ای باقی نماند تا عصایی برای حکمرانی باشد.
«‹این یک نوحه است و در آینده هم مردم آن را می‌خوانند!›»
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «دریدن شکار.»
^ تحت‌اللفظی: «گودال.»
^ تحت‌اللفظی: «دریدن شکار.»
^ تحت‌اللفظی: «گودال.»
^ تحت‌اللفظی: «درخت انگوری در خون تو.»
^ یا: «تشنه.»
