„Øll skriftin er innblást av Gudi.“ — 2 Timoteus 3:16, umseting eftir Victor Danielsen.

Tú fært nøktandi svar uppá lívsins stóru spurningar. — Orðtøkini 2:1-5.

Tú fært góð ráð, sum tú kanst brúka í dagligdegnum. — Sálmur 119:105.

Tú fært eina trygga framtíðarvón. — Rómbrævið 15:4.

Ja, í minsta lagi av trimum orsøkum:

• Undranarvert samljóð. Umleið 40 menn skrivaðu Bíbliuna í einum 1600 ára longum tíðarskeiði. Teir flestu høvdu ongantíð møtt hvør øðrum. Kortini er Bíblian, øll sum hon er, samljóðandi og hevur eitt høvuðsevni!

• Ærligir søguskrivarar. Fornir søgufrøðingar vóru ofta skjótir at fjala út yvir ósigrar, sum høvdu verið heimlandinum fyri. Harafturímóti vóru bíbliuskrivararnir ærligir og umrøddu bæði síni egnu mistøk og mistøkini hjá tjóðini. — 2 Krønikubók 36:15, 16; Sálmur 51:3-6.

• Álítandi fráboðanir um framtíðina. Bíblian boðaði umleið 200 ár frammanundan frá, at fornaldarbýurin Bábel skuldi leggjast í oyði. (Esaias 13:17-22) Hon segði ikki bert, hvussu Bábel fór at verða hertikin, men nevndi eisini navnið á sigurharranum! — Esaias 45:1-3.

Nógvar aðrar bíbliufráboðanir eru eisini gingnar út til fulnar. Men er tað ikki tað, vit kunnu vænta okkum av Guds orði? — 2 Pætur 1:21.