As boas noticias segundo Marcos 7:1-37
7 Entón, os fariseos e algúns escribas que viñeran de Xerusalén xuntáronse arredor de Xesús
2 e viron que algúns dos discípulos de Xesús estaban comendo coas mans contaminadas, é dicir, sen lavalas antes*.
3 (Os fariseos e tódolos demais xudeus non comen sen antes lavar as mans ata o cóbado porque se apegan á tradición dos seus antepasados.
4 E cando volven do mercado non comen sen lavarse antes. Tamén se apegan a moitas outras tradicións do pasado, como meter na auga* as copas, as xerras e os recipientes de cobre.)
5 Por iso, estes fariseos e escribas preguntáronlle: “Por que os teus discípulos comen coas mans contaminadas en vez de seguir a tradición dos nosos antepasados?”.
6 El díxolles: “Hipócritas, con razón Isaías profetizou sobre vós o que está escrito: ‘Este pobo hónrame cos labios pero o seu corazón está moi lonxe de min.
7 Non vale de nada que me estean adorando, porque o que ensinan baséase en mandamentos de homes’.
8 Vós deixades de lado os mandamentos de Deus e apegádesvos ás tradicións dos homes”.
9 Ademais díxolles: “Que ben se vos dá deixar de lado os mandamentos de Deus para manter as vosas tradicións!
10 Por exemplo, Moisés dixo ‘Honra a teu pai e a túa nai’, e tamén ‘Quen fale con desprezo do seu pai ou da súa nai* terá que morrer’.
11 Pero vós dicides: ‘Alguén pode dicirlle a seu pai ou a súa nai: “Todo o que teño e que podería usar para axudarche é korbán”’ (é dicir, un regalo dedicado a Deus).
12 E así xa non lle permitides facer nadiña polo seu pai ou pola súa nai.
13 Desta maneira, coas tradicións que lles transmitides a outros, estades anulando a palabra de Deus. E facedes moitas outras cousas coma esta”.
14 Entón pediulle outra vez á multitude que se acercase e díxolles: “Escoitádeme todos. Entendede o significado do que vos digo.
15 Non hai nada que estea fóra dunha persoa que poida contaminala ó entrar nela. As cousas que contaminan unha persoa son as que saen dela”.
16 —*
17 Cando Xesús deixou a xente, entrou nunha casa e os discípulos empezaron a preguntarlle sobre a comparación.
18 E el respondeulles: “E logo vós tampouco sodes capaces de entendelo? Non vos dades conta de que non hai nada que estea fóra dunha persoa que poida contaminala ó entrar nela?
19 Porque non entra no corazón, senón no estómago, e acaba saíndo do corpo”. Así, Xesús declarou puros tódolos alimentos.
20 E tamén dixo: “O que sae dunha persoa é o que a contamina.
21 Porque de dentro do corazón saen razoamentos malos: inmoralidade sexual*, roubos, asasinatos,
22 adulterios, cobiza*, actos de maldade, engano, conduta descarada*, envexa*, blasfemia, arrogancia e insensatez.
23 Todas estas cousas malas saen de dentro e contaminan a persoa”.
24 Despois marchou e foi á rexión de Tiro e Sidón. Alí entrou nunha casa porque non quería que ninguén soubese que estaba alí, pero non o puido evitar.
25 Tan pronto como chegou, unha muller que tiña unha nena pequena que estaba posuída por un demo escoitou falar de Xesús. Entón ela veu e botouse ó chan diante del.
26 A muller (que era grega, de nacionalidade sirofenicia*), pediulle unha e outra vez que botase o demo fóra da súa filla.
27 Pero Xesús respondeulle: “Primeiro deixa que coman os fillos ata que non teñan máis fame, porque non está ben quitarlles o pan ós fillos para botárllelo ós canciños”.
28 E ela díxolle: “É certo, señor, pero ata os canciños que están debaixo da mesa comen das miguiñas que lles caen ós nenos”.
29 Entón el contestoulle: “Vaite tranquila. Por dicir iso, o demo saíu da túa filla”.
30 Así que ela volveu á súa casa e, cando chegou, viu que a nena estaba deitada na cama e que o demo xa marchara.
31 Cando Xesús volveu da rexión de Tiro, foi ó mar de Galilea pasando por Sidón e pola rexión da Decápole*.
32 Entón trouxéronlle un xordo que ademais non era capaz de falar ben, e suplicáronlle que puxese as mans sobre el.
33 Xesús levouno a un lado, lonxe da xente. Puxo os seus dedos nos oídos do home e, despois de cuspir, tocoulle a lingua.
34 Entón, suspirou profundamente mirando para o ceo, xirouse cara ó home e díxolle “Éfaza”, que quere dicir “Ábrete”.
35 Inmediatamente, abríronselle os oídos, o seu problema na fala desapareceu e empezou a falar ben.
36 Despois, Xesús mandoulle á xente que non llo contasen a ninguén. Pero canto máis llelo dicía, máis o contaban.
37 De feito, estaban totalmente impresionados e dicían: “Faino todo ben. Ata fai que os xordos oian e os mudos falen!”.
Notas ó pé
^ Refírese á limpeza cerimonial das mans.
^ Ou “Quen maldiga a seu pai ou a súa nai”, “Quen inxurie a seu pai ou a súa nai”.
^ Este versículo non aparece en varios dos manuscritos gregos antigos importantes e parece ser que non forma parte das Escrituras inspiradas.
^ É dicir, desexo moi forte de ter máis.
^ Ou “un ollo cheo de envexa”.
^ Ou “sirofenicia de nacemento”.
