ՈՐՈՇ ՄԱՐԴԻԿ ԿԱՐԾՈՒՄ ԵՆ, որ մահից հետո մարդու մարմնից անջատվում է ինչ-որ մի մաս և շարունակում է ապրել մեկ այլ տեղ։ Ուրիշներն էլ մտածում են, որ մահով ամեն ինչ ավարտվում է։ Իսկ դո՞ւք ինչ տեսակետ ունեք։

ԻՆՉ Է ԱՍՈՒՄ ԱՍՏՎԱԾԱՇՈՒՆՉԸ

«Ապրողները գիտակցում են, որ մահանալու են» (Ժողովող 9:5)։ Երբ մարդը մահանում է, նա դադարում է գոյություն ունենալուց։

ՈՒՐԻՇ Ի՞ՆՉ ԿԱՐՈՂ ԵՆՔ ԻՄԱՆԱԼ ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԻՑ

• Երբ առաջին մարդը՝ Ադամը, մահացավ, նա կրկին հող դարձավ (Ծննդոց 2:7; 3:19)։ Նմանապես, մյուս բոլոր մարդիկ մահից հետո դառնում են հող (Ժողովող 3:19, 20)։

• Երբ մարդը մահանում է, նա ազատվում է իր մեղքերից, այսինքն՝ ներում է ստանում (Հռոմեացիներ 6:7)։ Մահից հետո մարդն այլևս իր մեղքերի համար պատիժ չի կրում։

Ի՞ՆՉ ԿՊԱՏԱՍԽԱՆԵՔ

• Այո

• Ոչ

• Գուցե

ԻՆՉ Է ԱՍՈՒՄ ԱՍՏՎԱԾԱՇՈՒՆՉԸ

«Հարություն պիտի լինի» (Գործեր 24:15)։

ՈՒՐԻՇ Ի՞ՆՉ ԿԱՐՈՂ ԵՆՔ ԻՄԱՆԱԼ ԱՍՏՎԱԾԱՇՆՉԻՑ

• Աստվածաշունչը հաճախ մահը համեմատում է քնի հետ (Հովհաննես 11:11–14)։ Աստված կարող է հարություն տալ մահացածներին ճիշտ այնպես, ինչպես որ մենք կարող ենք արթնացնել քնած մարդուն (Հոբ 14:13–15)։

• Աստվածաշնչում արձանագրված են հարության մի քանի դեպքեր, որոնք մեզ հիմք են տալիս հավատալու, որ մահացածները կրկին հարություն կառնեն (1 Թագավորներ 17:17–24; Ղուկաս 7:11–17; Հովհաննես 11:39–44)։