”Gusti Allah bakal nguripké manèh wong-wong sing bener lan sing ora bener.”​—Kisah 24:15, Terjemahan Donya Anyar.

Janji iki isa nggawé njenengan

éntuk penghiburan wektu wong sing ditresnani mati (2 Korintus 1:3, 4),

ora wedi manèh karo kematian (Ibrani 2:15),

nduwé harapan isa ketemu manèh karo wong sing ditresnani sing saiki wis mati (Yohanes 5:28, 29).

Alesané ana telu:

• Gusti Allah kuwi Pencipta. Alkitab kandha nèk Yéhuwah kuwi ’sing mènèhi urip lan napas marang kabèh wong lan ya nggawé sak kabèhé.’ (Kisah 17:24, 25; Mazmur 36:9) Mula, Gusti Allah mesthi isa nguripké manèh wong sing wis mati.

• Gusti Allah wis tau nguripké wong mati. Ing Alkitab ana wolu sing diuripké manèh, termasuk cah enom, wong tuwa, wong lanang, lan wong wédok. Ana sing lagi waé mati, ning ya ana sing wis dikubur patang dina. (Yohanes 11:39-44) Kabèh wong kuwi diuripké manèh ing bumi.

• Gusti Allah isih péngin nguripké manèh wong mati. Yéhuwah ora seneng nèk ana wong mati. Malah, kematian kuwi dianggep mungsuh lan bakal disingkirké. (1 Korintus 15:26) Yéhuwah bakal nguripké manèh kabèh wong mati, khususé wong-wong sing Dhèwèké sayangi bèn isa urip manèh ing bumi.​—Ayub 14:14, 15.