ٶمىربايان
العاشقى سۇيىسپەنشىلىگىم تاباندى بولۋعا كومەكتەسىپ كەلەدى
1970-جىلدىڭ جازىندا مەن، جۇقپالى اۋرۋعا شالدىققان 20 جاسار سارباز، فينيكسۆيلل قالاسىنداعى (اقش، پەنسيلۆانيا) اۋرۋحانالاردىڭ بىرىندە جاتتىم. مەيىركەش جارتى ساعات سايىن قان قىسىمىمدى ولشەپ تۇردى. وزىمنەن بىرەر جاس قانا ۇلكەن الگى جىگىت ماعان ابىرجي قارادى. قان قىسىمىم بارعان سايىن تومەندەپ بارا جاتقان سوڭ، مەن ودان: «بۇعان دەيىن ولەيىن دەپ جاتقان ادامدى كورمەگەنسىڭ عوي دەيمىن؟»— دەپ سۇرادىم. ٶڭى قاشىپ، قۋداي بولىپ كەتكەن ول: «جوق، كورمەگەنمىن»،— دەدى.
ول ۋاقىتتا بولاشاعىم كۇڭگىرت ەدى. بىراق مەن امان قالدىم. رۇقسات ەتسەڭدەر، ومىرىمدەگى ەلەۋلى جايتتاردى بايانداپ بەرگىم كەلىپ وتىر.
سوعىس دەگەن وسى ەكەن
مەن اۋرۋعا ۆەتنامدا بولعان سوعىستا گوسپيتالدىڭ وتا بولىمىندە تەحنيكالىق قولداۋ كورسەتىپ جۇرگەندە شالدىقتىم. مەن ناۋقاستانىپ قالعاندارعا، جارالىلارعا كومەكتەسكەندى ۇناتاتىنمىن، ال ماقساتىم حيرۋرگ بولۋ ەدى. ۆەتنامعا مەن 1969-جىلدىڭ شىلدە ايىندا كەلدىم. جاڭادان كەلگەندەردىڭ بارىنە بەرىلەتىنىندەي، ماعان دا ۋاقىت ايىرماشىلىعى مەن اپتاپ ىستىق اۋا رايىنا ۇيرەنۋگە ٴبىر اپتا بەرىلدى.
كوپ ۇزاماي مەن مەكونگ اتىراۋىنداعى دونگ تام بازاسىندا ورنالاسقان وتا گوسپيتالىنە جىبەرىلدىم. ول جەرگە جارالىلارعا تولى ۇشاقتار بىرىنەن سوڭ ٴبىرى كەلىپ قوناتىن. مەن پاتريوت ەدىم، جۇمىستان دا قاشپايتىنمىن، سوندىقتان ىسكە بىردەن كىرىسكىم كەلدى. جاراقات العان ساربازداردى جىلدام وتاعا دايىنداپ، جەلدەتكىشتەر ورناتىلعان كىشىگىرىم تەمىر ۇيشىكتەرگە جونەلتىپ تۇرۋ كەرەك ەدى. وتا جاسالاتىن سول قۋىقتاي ۇيشىكتەردە حيرۋرگ، انەستەزيولوگ، تاعى 2 مەيىركەش سىعىلىسىپ ٴجۇرىپ، ادامنىڭ ٶمىرى ٷشىن جانتالاساتىن. مەن تىكۇشاقتارداعى ۇلكەن-ۇلكەن قارا قاپتاردىڭ تۇسىرىلمەگەنىن بايقادىم. قاسىمداعىلار ماعان ول قاپتارعا ساربازداردىڭ جارىلىس كەزىندە جۇلىنىپ كەتكەن دەنە مۇشەلەرى سالىنعانىن ايتتى. سوعىستىڭ نە ەكەنىن مەن وسىلاي ٴبىلدىم.
قۇدايدى ىزدەۋىم
جاس كەزىمنەن ەحوبا كۋاگەرلەرىن ٴبىلدىم
مەن جاس كەزىمنەن ەحوبا كۋاگەرلەرىن بىلەتىنمىن. مەنىڭ اياۋلى انام كۋاگەرلەرمەن كيەلى كىتاپتى زەرتتەگەن، بىراق شومىلدىرۋ راسىمىنەن ٶتۋ ٷشىن رۋحاني قادامدار جاسامادى. ول زەرتتەپ جاتقاندا، قاسىندا وتىرىپ تىڭداعاندى جاقسى كورەتىنمىن. سول كەزدەرى بىردە وگەي اكەممەن پاتشالىق سارايىنىڭ قاسىنان ٶتىپ بارا جاتىپ، ونىڭ نە ەكەنىن سۇرادىم. ول ماعان: «اناۋ تۇرعان ادامدارعا ەشقاشان جولاۋشى بولما!»— دەدى. مەن وگەي اكەمدى جاقسى كورەتىنمىن ٵرى وعان سەنىم ارتاتىنمىن، سوندىقتان ايتقانىنا قۇلاق استىم. وسىلاي ەحوبا كۋاگەرلەرىمەن بايلانىسىمدى ٷزدىم.
ۆەتنامنان ورالعان سوڭ، ومىرىمنەن قۇدايعا ورىن بەرگىم كەلدى. سوعىستا كورگەندەرىم مەنى جان ازابىنا ٴتۇسىرىپ، مازا بەرمەيتىن. ماعان ۆەتنامدا نە بولىپ جاتقانىن ەشكىم تۇسىنبەيتىندەي كورىنەتىن. سوعىستا جازىقسىز بالالار قىرىلىپ جاتىر دەگەندى ەستىگەندەردىڭ اقش ساربازدارىن «ٴسابي ولتىرۋشىلەر» دەپ ايىپتاپ، بىرنەشە رەت كوتەرىلىسكە شىققانى ٵلى ەسىمدە.
رۋحاني اش بولعاندىقتان مەن ٴتۇرلى شىركەۋلەرگە باراتىن بولدىم. مەنىڭ جۇرەگىمدە قۇدايعا دەگەن سۇيىسپەنشىلىك بار ەدى، بىراق شىركەۋلەردەن جانىما داۋا تاپپادىم. اقىرىندا 1971-جىلى اقپان ايىنىڭ ٴبىر جەكسەنبىسىندە ەحوبا كۋاگەرلەرىنىڭ فلوريدا شتاتىنداعى ٴبىر پاتشالىق سارايىنا باردىم.
پاتشالىق سارايىنا كىرگەنىمدە، كوپشىلىككە ارنالعان بايانداما اياقتالىپ جاتىر ەكەن. سوندىقتان مەن «كۇزەت مۇناراسىن» تالقىلاۋ كەزدەسۋىنە قالدىم. قانداي تاقىرىپ تالقىلانعانى جادىمدا قالماپتى، بىراق كىشكەنتاي بالالاردىڭ كيەلى كىتاپتارىن اشىپ، تارماقتاردى تاۋىپ وتىرعانى ٵلى ەسىمدە. بۇل ماعان قاتتى اسەر ەتتى! مەن ٷنسىز تىڭداپ، اينالامدى باقىلاپ وتىردىم. پاتشالىق سارايىنان كەتكەلى جاتقانىمدا، 80 دەرگە كەلىپ قالعان ٴبىر قارت باۋىرلاس جانىما كەلدى. ونىڭ اتى دجيم گاردنەر ەدى. ول ماعان «ماڭگىلىك ومىرگە الىپ باراتىن شىندىق» دەگەن كىتاپتى ۇسىنىپ: «وقىپ شىققىڭ كەلەر مە ەدى؟»— دەدى. ٴسۇيتىپ، ٴبىز بەيسەنبى كۇنى تاڭەرتەڭ كەزدەسىپ، كيەلى كىتاپ زەرتتەۋ ساباعىن باستاۋعا كەلىستىك.
سول جەكسەنبىدە مەن تۇنگى كەزەككە ٴتۇسۋىم كەرەك ەدى. ول كەزدە مەن فلوريداداعى اۋرۋحانالاردىڭ بىرىندە جەدەل كومەك كورسەتۋ بولىمىندە ىستەيتىنمىن. مەنىڭ كەزەكشىلىگىم تۇنگى 11 دەن تاڭعى 7 گە دەيىن سوزىلاتىن. سول كۇنى تۇندە ناۋقاستار كوپ تۇسپەگەندىكتەن، «شىندىق» كىتابىن وقۋعا مۇمكىندىك بولدى. ٴبىر ۋاقىتتا اعا مەيىربيكە كەلىپ، قولىمنان كىتاپتى جۇلىپ الىپ، اتاۋىن وقىدى دا: «سەن نە، سولارعا قوسىلايىن دەپ ٴجۇرسىڭ بە؟»— دەپ، جانى قالمادى. مەن ودان كىتابىمدى قايتا تارتىپ الدىم دا: «ٴيا! كىتاپتىڭ جارتىسىن عانا وقىدىم، بىراق بۇعان وسىنىڭ ٶزى دە جەتكىلىكتى»،— دەدىم. ول كەتىپ قالدى، ال مەن سول ٴتۇنى كىتاپتى وقىپ ٴبىتىردىم.
مەن كيەلى كىتاپتى چارلز تەيز راسسەل باۋىرلاسپەن تانىس بولعان، ٶزى دە مايلانعان دجيم گاردنەر باۋىرلاسپەن زەرتتەدىم
گاردنەر باۋىرلاسپەن كەزدەسكەنىمىزدە: «سونىمەن، نەنى زەرتتەيمىز؟»— دەپ سۇرادىم. ول: «ساعان بەرگەن كىتاپتى»،— دەپ جاۋاپ بەردى. مەن: «ونى وقىپ قويدىم»،— دەدىم. سوندا گاردنەر باۋىرلاس مەيىرىممەن: «جاقسى ەكەن، ايتسە دە ٴبىرىنشى تاراۋعا كوز جۇگىرتىپ كورەيىكشى»،— دەدى. مەن كوپ نارسەنى بايقاماي كەتكەنىمە تاڭعالدىم. ول ماعان ٶز كيەلى كىتابىم «كورول ياكوۆتىڭ اۋدارماسىنان» كوپ تارماقتاردى اشقىزدى. وسىلاي شىنايى قۇداي ەحوبامەن تانىسا باستادىم. ٶزىم قۇرمەت تۇتىپ دجيم دەپ اتايتىن گاردنەر باۋىرلاسپەن سول كۇنى «شىندىق» كىتابىنىڭ ٷش تاراۋىن وتتىك. سول كۇننەن باستاپ ٵر بەيسەنبى سايىن ٷش تاراۋدان زەرتتەيتىن بولدىق. زەرتتەۋ ساباقتارى ماعان قاتتى ۇنايتىن. چارلز تەيز راسسەلل باۋىرلاسپەن تانىس بولعان ٵرى ٶزى دە مايلانعان ادامنان ٴتالىم الۋ مەن ٷشىن زور مارتەبە ەدى!
بىرنەشە اپتادان كەيىن مەن جاريالاۋشى بولدىم. دجيم ماعان ۇيمە-ٷي ۋاعىزداۋدى ۇيرەتتى، باسقا دا كوپتەگەن قيىندىقتاردى جەڭۋگە كومەكتەستى (ەل. ٸس. 20:20). ونىمەن قىزمەتتەسە ٴجۇرىپ، ۋاعىزداۋدى جاقسى كورىپ كەتتىم. ۋاعىز ىسىنە قاتىسۋدى مەن ٵلى دە ەڭ زور مارتەبە سانايمىن. ەحوبامەن قىزمەتتەس بولۋ كەرەمەت قوي! (قور. 1-ح. 3:9).
ەحوباعا دەگەن العاشقى سۇيىسپەنشىلىگىم
ال ەندى ەحوباعا دەگەن العاشقى سۇيىسپەنشىلىگىمنىڭ قالاي ويانعانىن اڭگىمەلەپ بەرەيىن (ايان 2:4). سوعىس ساناما قۇيعان اۋىر ويلاردان ارىلۋىما، تولىپ جاتقان باسقا دا قيىندىقتارعا توتەپ بەرۋىمە وسى سۇيىسپەنشىلىك كومەكتەستى (يشايا 65:17).
ەحوباعا دەگەن سۇيىسپەنشىلىگىم سوعىس ساناما قۇيعان اۋىر ويلاردان ارىلۋىما، تولىپ جاتقان باسقا دا قيىندىقتارعا توتەپ بەرۋىمە كومەكتەستى
يانكي ستاديونىندا وتكەن «قۇدايدىڭ ەسىمى» دەپ اتالعان وبلىستىق كونگرەستە شومىلدىرۋ راسىمىنەن ٶتتىم. شىلدە، 1971-جىل
1971-جىلدىڭ كوكتەمىنىڭ ٴبىر كۇنى مەن ٷشىن ەرەكشە كۇن بولدى. مەن اتا-انامنىڭ پاتەرىندە تۇرىپ جاتقانمىن، بىراق وگەي اكەم مەنى ول جەردەن شىعارىپ جىبەردى. ول ٶز مەنشىگىندە ەحوبا كۋاگەرىنىڭ تۇرعانىن قالامادى. ول كەزدەرى اقشام كوپ ەمەس ەدى. مەن جۇمىس ىستەپ جۇرگەن اۋرۋحانا ەكى اپتا سايىن اقشا تولەيتىن. بىراق ونىڭ كوبىسىن قىزمەتكە شىققاندا، ەحوبانىڭ اتىنان سويلەۋگە لايىقتى بولۋ ٷشىن، كيىم الۋعا جۇمساپ قويعان ەدىم. جيناپ قويعان ازىن-اۋلاق اقشام دا بولاتىن، بىراق ول تۋىپ وسكەن جەرىم ميچيگانداعى بانكتە ەدى. سوندىقتان ٴبىراز كۇن كولىگىمدە تۇنەپ ٴجۇردىم. ال جۋىنىپ-قىرىنۋ ٷشىن جانارماي ستانسىسىنداعى اجەتحاناعا باراتىنمىن.
وسىلاي كۇنەلتىپ جۇرگەن كۇندەردىڭ بىرىندە جۇمىستان شىعىپ، پاتشالىق سارايىندا وتەتىن ۋاعىزداۋعا ارنالعان كەزدەسۋگە كەلدىم. كەزدەسۋدىڭ باستالۋىنا ٵلى ٴبىر-ەكى ساعات بار ەدى. پاتشالىق سارايىنىڭ ارتىندا ەشكىم كورمەيتىن جەردە وتىرعانىمدا، سانامدى ۆەتنامداعى سوعىس تۋرالى وي شىرماپ، مۇرنىما ادام دەنەسىنىڭ كۇيگەن ٴيىسى كەلدى، كوزىمە قيان-كەسكى سوعىس پەن سۋداي اققان قان ەلەستەدى. ورىمدەي جىگىتتەردى اپ-انىق كورىپ، «وسىمەن بىتكەنى مە؟ بىتكەن جەرىم وسى ما؟» دەگەن جالىنىشتى ۇندەرىن ايقىن ەستىپ جاتقانداي بولدىم. مەن ولاردىڭ ولەتىنىن ٴبىلدىم، سويتسە دە مۇنى بەت الپەتىممەن كورسەتىپ قويماۋعا تىرىسىپ، ولاردى جۇباتۋمەن بولدىم. وسىلاي كوڭىلىم الەم-تاپىراق بولىپ كەتتى.
ەحوباعا دەگەن العاشقى سۇيىسپەنشىلىگىمدى سۋىتپاۋعا، اسىرەسە سىناق پەن قيىندىقتارعا كەزىككەندە، ودان ايىرىلماۋعا تىرىسىپ باعۋدامىن
سودان كوزىمنەن جاس پارلاي وتىرىپ دۇعا ەتتىم (ٴزاب. 56:8). مەن قايتا ٴتىرىلۋ جايلى ويعا كەتتىم. سوندا سانامدا مىناداي وي سارت ەتە قالدى: ولگەندەردى قايتا ٴتىرىلتۋ ارقىلى ەحوبا مەن كورگەن قانتوگىستەردى، سونداي-اق مەنىڭ دە، باسقالاردىڭ دا جان ازابىن ۇمىت قىلادى. قۇداي سول قىرشىن كەتكەن جىگىتتەردى قايتا تىرىلتەدى دە، ولار ٷشىن شىندىقتى بىلۋگە مۇمكىندىك اشىلادى (ەل. ٸس. 24:15). سول ساتتە تۇلا بويىمدى ەحوباعا دەگەن سۇيىسپەنشىلىك كەرنەپ، جۇرەگىمنىڭ تۇكپىرىنە دەيىن جەتتى. كۇنى بۇگىنگە دەيىن سول كۇن — مەن ٷشىن ەرەكشە كۇن. سودان بەرى ەحوباعا دەگەن العاشقى سۇيىسپەنشىلىگىمدى سۋىتپاۋعا، اسىرەسە سىناق پەن قيىندىقتارعا كەزىككەندە، ودان ايىرىلماۋعا تىرىسىپ باعۋدامىن.
ەحوبانىڭ ماعان دەگەن مەيىرىمى
سوعىستا ادامدار جانتۇرشىگەرلىك ىستەر ىستەيدى. مەن دە ودان شەت قالمادىم. بىراق ٶزىم جاقسى كورەتىن ەكى تارماقتى وي ەلەگىنەن وتكىزگەنىم ماعان زور كومەگىن تيگىزدى. ٴبىرىنشىسى — ايان 12:10، 11. وندا ٸبىلىستىڭ ٴبىز ايتىپ جۇرگەن حابار ارقىلى عانا ەمەس، توقتىنىڭ قانى ارقىلى دا جەڭىلەتىنى جازىلعان. ال ەكىنشىسى — عالاتتىقتارعا 2:20. بۇل تارماق يسا ٴماسىحتىڭ «مەن ٷشىن» ولگەنىن ەسىمە سالىپ تۇرادى. ەحوبا ماعان يسانىڭ قانى ارقىلى قاراپ، بۇرىن جاساعان كۇنالارىمدى كەشىردى. وسىنى بىلگەندىكتەن ار-ۇجدانىم تازاردى، ٵرى بۇل مەنى مەيىرىمدى قۇدايىمىز ەحوبا تۋرالى شىندىقتى وزگەلەرگە اشۋ ٷشىن بارىمدى سالۋعا تالپىندىرادى (ەۆر. 9:14).
وتكەن ٶمىرىمدى سارالاعاندا، جۇرەگىم ەحوباعا دەگەن ريزاشىلىققا تولادى. ويتكەنى ول مەنى قامقورلاۋدان تالعان ەمەس. مىسالى، دجيم مەنىڭ كولىكتە قونىپ جۇرگەنىمدى بىلە سالا، جالعا بولمە بەرەتىن ٴبىر باۋىرلاسپەن جولىقتىردى. مەن بۇل باسپانانى دجيم مەن سول ٴبىر اياۋلى باۋىرلاس ارقىلى ەحوبا تاۋىپ بەردى دەپ بىلەمىن. ول قانداي مەيىرىمدى دەسەڭشى! ەحوبا ٶزىنىڭ ادال قىزمەتشىلەرىنىڭ قامىن ويلايدى.
قۇلشىنىس پەن ٸلتيپاتتى تەڭەستىرۋدى ۇيرەنۋىم
1971-جىلدىڭ مامىر ايىندا ٴبىر شارۋالارمەن ميچيگانعا بارۋىم كەرەك بولدى. مەن فلوريداداعى قاۋىمنان كەتەردە كولىگىمنىڭ جۇكسالعىشىنا ادەبيەتتەردى تولتىرىپ الدىم دا، سولتۇستىككە قاراي جول تارتتىم. بىراق ساپارىمنىڭ جارتىسىنا جەتپەي-اق كولىگىمدە ادەبيەت قالمادى. مەن پاتشالىق تۋرالى ىزگى حاباردى نەشە ٴتۇرلى جەرلەردە قۇلشىنا ۋاعىزدادىم: تۇرمەلەرگە كىرىپ تە ايتتىم، ٴتىپتى جانارماي ستانسىلارىنىڭ اجەتحاناسىنداعى كىسىلەرگە دە بۋكلەتتەر ۇلەستىردىم. كەيدە مەن سول سەپكەن تۇقىمدارىمنىڭ بىرەۋى بولسىن ٶسىپ شىقتى مە ەكەن دەپ ويلايمىن (قور. 1-ح. 3:6، 7).
بىراق باستاپقىدا مەن اسا ٸلتيپاتتى ەمەس ەدىم، اسىرەسە ٷي ىشىممەن سويلەسكەندە سولاي بولاتىن. ەحوباعا دەگەن العاشقى سۇيىسپەنشىلىگىم لاۋلاپ تۇرعاندىقتان باتىل ەدىم، بىراق تىك سويلەيتىنمىن. مەن باۋىرلارىم دجون مەن روندى قاتتى جاقسى كورەتىنمىن، سوندىقتان ولارعا شىندىقتى باسىپ-باسىپ ايتتىم. بۇنىم ٷشىن كەيىنىرەك كەشىرىم سۇراۋعا تۋرا كەلدى. ايتسە دە ولاردىڭ شىندىققا كەلۋىن تىلەپ، دۇعا ەتۋدى دوعارعان ەمەسپىن. سودان بەرى ەحوبا بەرىپ جاتقان ٴتالىمنىڭ ارقاسىندا مەن ۋاعىزدا دا، ٴتالىم بەرگەندە دە ٸلتيپاتتى بولۋدى ۇيرەندىم (قول. 4:6).
مەن سۇيگەن جاندار
ەحوباعا دەگەن سۇيىسپەنشىلىگىممەن قاتار، ٶزىم سۇيگەن جاندار جونىندە دە ايتا كەتەيىن. سۇيىكتى ادامدارىمنىڭ ٴبىرى — جان جارىم سيۋزان. مەن قاسىمدا پاتشالىق ىسىندە قولعابىس ەتەتىن سەرىگىمنىڭ بولعانىن قالادىم. سيۋزان — رۋحاني مىقتى ادام. ٴبىز كەزدەسىپ جۇرگەندە، ول اتا-اناسىمەن تۇراتىن. بىردە ونىڭ ۇيىنە بارعان كەزىم ٵلى ەسىمدە. ول ەسىك الدىنداعى باستىرمادا وتىر ەكەن، قولىندا «كۇزەت مۇناراسى» جۋرنالى مەن كيەلى كىتابى بار. مەنى سۇيسىندىرگەن جايت — سيۋزان تالقىلاۋعا ارنالماعان ماقالالاردى وقىپ جاتسا دا، كەلتىرىلگەن تارماقتاردىڭ ٴبارىن اشىپ وقىپ وتىردى. سوندا مەن: «نەتكەن رۋحاني تولىسقان قىز ەدى!»— دەپ ويلادىم. ٴبىز 1971-جىلى جەلتوقساندا وتاۋ تىكتىك. سودان بەرى ول ٵردايىم مەنى قولداپ كەلەدى. ونىڭ بويىنداعى ماعان ۇنايتىن باستى نارسە — ول مەنى سۇيە تۇرا، ەحوبانى مەنەن قاتتى جاقسى كورەدى.
ايەلىم سيۋزان، ۇلدارىمىز پول مەن دجەسسي
ٴبىزدىڭ دجەسسي جانە پول دەگەن ەكى ۇلىمىز بار. ەحوبا ولارعا كىشكەنتايلارىنان جار بولىپ كەلەدى (سام. 1-ج. 3:19). شىندىقتى ٶمىر جولى ەتكەندەرى ٷشىن، ٴبىز ولاردى ماقتان تۇتامىز. ولار دا العاشقى سۇيىسپەنشىلىكتەرىن سۋىتپاي، ەحوباعا قىزمەت ەتىپ ٴجۇر. ەكەۋىنىڭ دە تولىق ۋاقىت قىزمەت ەتىپ جاتقانىنا 20-جىلدان استى. سونىمەن قاتار ٶز قىزدارىمداي بولىپ كەتكەن ستەفاني جانە راكەل دەگەن ەكى كەلىنىم دە بار. ەكى ۇلىم دا ەحوبانى جان-تانىمەن جاقسى كورەتىن، رۋحاني مىقتى قىزدارعا ۇيلەندى (ەفەس. 6:6).
ارالاۋشى باقىلاۋشى قىزمەتىن اتقارىپ جۇرگەندە، ۋاعىزداۋعا ارنالعان كەزدەسۋدى وتكىزىپ جاتىرمىن
شومىلدىرۋ راسىمىنەن وتكەننەن كەيىن مەن 16 جىلداي رود-ايلەندتە قىزمەت ەتىپ، جاقسى دوستار تاپتىم. بىرگە قىزمەتتەسكەن تاماشا اقساقالدار ٵلى ەسىمدە. ال ومىرىمدە ەلەۋلى ٸز قالدىرعانى ٷشىن ريزاشىلىعىمدى بىلدىرگىم كەلەتىن ارالاۋشى باقىلاۋشىلار قانشا دەسەڭشى! ەحوباعا دەگەن العاشقى سۇيىسپەنشىلىكتەرىن سۋىتپاعان باۋىرلاستارمەن يىق تىرەسە قىزمەت ەتۋ — زور مارتەبە! 1987-جىلى ٴبىز قاجەتتىلىك بار جەردە قىزمەت ەتۋ ٷشىن سولتۇستىك كاروليناعا كوشتىك. ول جەردەن دە تاماشا دوستار تاپتىق a.
سيرەك ۋاعىزدالاتىن اۋماقتا وتباسىمىزبەن قىزمەت ەتۋدى ۇناتاتىنبىز
2002-جىلدىڭ تامىز ايىندا سيۋزان ەكەۋمىز پاتتەرسونداعى بەتەل وتباسىنا شاقىرىلدىق. مەن قىزمەت بولىمىندە، ال ايەلىم كىر جۋاتىن بولىمدە قىزمەت ەتتى. ول ٶز جۇمىسىن ٴسۇيىپ اتقاراتىن. 2005-جىلدىڭ تامىزىندا ماعان باسقارۋشى كەڭەستىڭ مۇشەسى بولىپ قىزمەت ەتۋ مارتەبەسى بەرىلدى. مەن ٶزىمدى ۇلكەن ٸس الدىندا تۇرعان جاس بالاداي سەزىندىم. سۇيىكتى جارىم بۇل قىزمەتتىڭ جاۋاپكەرشىلىگىن، اتقارىلاتىن ٸس پەن كوپ جول ٴجۇرۋ كەرەك بولاتىنىن ويلاپ، ٴبىراز قوبالجىدى. ول ۇشاقپەن جول جۇرگەندى ۇناتپايدى، بىراق بىزگە كوپ ۇشۋعا تۋرا كەلەدى. باسقارۋشى كەڭەستىڭ باسقا مۇشەلەرىنىڭ ايەلدەرى وعان مەيىرىممەن كەڭەس بەرگەن ەكەن. وسىنىڭ ارقاسىندا سيۋزان قولىنان كەلگەنشە مەنى قولداۋعا بەل بايلاپتى. ٴيا، ول مەنى قاتتى قولدايدى، ٵرى سونىسى ٷشىن مەن ونى جاقسى كورەمىن.
مەن جۇرەگىمە ەرەكشە جاقىن جانداردىڭ سۋرەتتەرىن كەڭسەمدە اينالدىرا ٸلىپ قويعانمىن. ولار ومىرىمدەگى تاماشا ساتتەردى ەسىمە سالىپ تۇرادى. العاشقى سۇيىسپەنشىلىگىمدى جوعالتىپ الماۋعا بارىمدى سالعانىم ٷشىن، ەحوبا مەنى قازىردىڭ وزىندە باعا جەتپەس تالاي باتالارعا كەنەلتتى!
وتباسىممەن باس قوسقاندا، ٴبىر جاساپ قالامىن
a مورريس باۋىرلاستىڭ تولىق ۋاقىتتى قىزمەتى جايلى مالىمەتتى «كۇزەت مۇناراسىنىڭ» 2006-جىل، 1-ٴساۋىر ايىنداعى سانىنىڭ 31-بەتىنەن تابۋعا بولادى.
