1

• Әйүптің мінсіздігі және әл-ауқаты (1—5)

• Әйүптің ниетіне Шайтанның шек келтіруі (6—12)

• Әйүптің мал-мүлкі мен балаларынан айырылуы (13—19)

• Әйүп Құдайды жазғырмады (20—22)

2

• Әйүптің ниетіне Шайтанның тағы да шек келтіруі (1—5)

• Шайтан Әйүптің өзіне залал келтіруге рұқсат алды (6—8)

• Әйүптің әйелі: “Құдайға лағынет айт та, өле қал!” (9, 10)

• Әйүпке үш досының келуі (11—13)

3

• Әйүптің дүниеге келген күнін қарғауы (1—26)

  • Қасірет шегуінің себебін сұрауы (20, 21)

  4

• Елифаздың бірінші рет сөзге араласуы (1—21)

  • Әйүптің мінсізбін дегенін күлкі етуі (7, 8)

  • Рухтың хабарын әңгімелеп беруі (12—17)

  • “Құдай өз қызметшілеріне сенбейді” (18)

5

• Елифаздың сөзінің жалғасы (1—27)

  • “Құдай данышпандарды өз қулықтарынан ұстайды” (13)

  • “Әйүп Құдайдың жөнге салуынан бас тартпау керек” (17)

6

• Әйүптің жауабы (1—30)

  • Ашына сөйлеуге қақым бар деп есептеуі (2—6)

  • Жұбатушылары алдамшы (15—18)

  • “Шынайы сөздер жанға батпас!” (25)

7

• Әйүптің сөзінің жалғасы (1—21)

  • Пенденің өмірі жалшының күндеріндей (1, 2)

  • “Неге мені өзіңе нысана етіп алдың?” (20)

8

• Билдадтың бірінші рет сөзге араласуы (1—22)

  • Әйүптің ұлдары күнә жасады деп тұспалдауы (4)

  • “Шынымен таза болсаң, Құдай сені қорғар еді” (6)

  • Әйүпті құдайсыз деп тұспалдауы (13)

9

• Әйүптің жауабы (1—35)

  • Пенде Құдаймен өштесе алмайды (2—4)

  • “Ол адам ақылы жетпес істер жасайды” (10)

  • Пенде Құдаймен сөз таластыра алмайды (32)

10

• Әйүптің сөзінің жалғасы (1—22)

  • “Неге Құдай маған өш боп жүр?” (2)

  • Құдай мен жұмыр басты Әйүптің арасындағы айырмашылық (4—12)

  • “Азғана болса да серпілейінші” (20)

11

• Сопардың бірінші рет сөзге араласуы (1—20)

  • Әйүпті мылжың деп айыптауы (2, 3)

  • Әйүпке қиянат жасауды доғару керектігін айтуы (14)

12

• Әйүптің жауабы (1—25)

  • “Сендерден еш кем емеспін” (3)

  • “Мазаққа айналдым” (4)

  • “Даналық Құдайда” (13)

  • Құдай төрешілер мен патшалардан үстем (17, 18)

13

• Әйүптің сөзінің жалғасы (1—28)

  • “Құдаймен тартысқа түскім келеді” (3)

  • “Сендер түкке тұрғысыз емшісіңдер” (4)

  • “Өзімнің ақ екенімді білемін” (18)

  • “Неге мені өзіңе жау көресің?” (24)

14

• Әйүптің сөзінің жалғасы (1—22)

  • Адамның өмірі қысқа әрі азапқа толы (1)

  • “Ағаштың да үміті бар” (7)

  • “Шіркін, мені көрде жасырып қойсаң ғой!” (13)

  • “Адам өлсе, қайтадан өмір сүре ала ма?” (14)

  • Құдай өз қолынан шыққан жаратылысты көруді аңсайды (15)

15

• Елифаздың екінші рет сөзге араласуы (1—35)

  • Әйүпке Құдайдан қорықпайсың деуі (4)

  • Әйүпке өркөкірексің деуі (7—9)

  • “Құдай періштелеріне де сенім артпайды” (15)

  • “Зұлым азап шегеді” (20—24)

16

• Әйүптің жауабы (1—22)

  • “Азабыма азап қосатын жұбатушысыңдар!” (2)

  • “Құдай мені өзіне нысана етіп қойды” (12)

17

• Әйүптің сөзінің жалғасы (1—16)

  • “Айналамдағылардың бәрі мазаққұмар” (2)

  •  “Құдай мені жұрт аузындағы мәтелге айналдырды” (6)

  • “Көрді үй қыламын” (13)

18

• Билдадтың екінші рет сөзге араласуы (1—21)

  • Күнәкарлардың басына түсетін түрлі жайттарды суреттеуі (5—20)

  • Әйүп Құдайды білмейді деп меңзеуі (21)

19

• Әйүптің жауабы (1—29)

  • Доссымақтарының таққан айыбына наразылық білдіруі (1—6)

  • Жақын адамдарының өзінен теріс айналып кеткенін айтуы (13—19)

  • “Құнымды өтеп алушы тірі” (25)

20

• Сопардың екінші рет сөзге араласуы (1—29)

  • Әйүптің сөздерінің намысына тиюі (2, 3)

  • Әйүп зұлым дегенге меңзейді (5)

  • Әйүп күнәдан рақат табады дегенге меңзейді (12, 13)

21

• Әйүптің жауабы (1—34)

  • “Неге зұлымдар өркендейді?” (7—13)

  • Жұбатушысымақтарын әшкерелеуі (27—34)

22

• Елифаздың үшінші рет сөзге араласуы (1—30)

  • “Пенденің Құдайға келтірер пайдасы бар ма?” (2, 3)

  • Әйүпті ашкөз, әділетсіз деп айыптауы (6—9)

  • “Құдайға қайта бет бұрсаң, бәрі қалпына келеді” (23)

23

• Әйүптің жауабы (1—17)

  • Құдайдың алдында ісін жайып салғысы келуі (1—7)

  • Құдайды таба алмайтынын айтуы (8, 9)

  • “Еш ауытқымай жолымен жүремін” (11)

24

• Әйүптің сөзінің жалғасы (1—25)

  • “Құдай соттайтын уақытты неге белгілемейді?” (1)

  • Құдайдың зұлымдыққа көз жұматынын айтуы (12)

  • Күнәкарлар қараңғылықты жақсы көреді (13—17)

25

• Билдадтың үшінші рет сөзге араласуы (1—6)

  • “Пенде Құдай алдында кінәратсыз бола ала ма?” (4)

  • Адамның мінсіздігінен еш пайда жоқ дегенге меңзеуі (5, 6)

26

• Әйүптің жауабы (1—14)

  • “Әбден қалжыраған адамға көмектестің ғой!” (1—4)

  • “Жерді ештеңесіз іліп қойды” (7)

  • “Бұл Құдайдың істерінің шет пұшпағы ғана” (14)

27

• Әйүп мінсіздігінен таймақ емес (1—23)

  • “Мінсіздігімнен таймаспын” (5)

  • Құдайсыз адамның үміті жоқ (8)

  • “Неге сөздеріңнің мәні жоқ?” (12)

  • “Зұлымның Құдайдан алар үлесі” (13—23)

28

• Әйүптің даналықты әлемдегі бар қазынадан жоғары қоюы (1—28)

  • Кеншілердің ауыр еңбегі (1—11)

  • Даналық інжу-маржаннан да бағалы (18)

  • Шынайы даналық — Ехобадан қорқу (28)

29

• Әйүптің қасіретке шалдыққанға дейінгі бақытты күндерін еске алуы (1—25)

  • Қала қақпасының алдында сыйлы болған (7—10)

  • Әділ әрекет еткен (11—17)

  • Жұрт кеңесіне құлақ асқан (21—23)

30

• Әйүптің өз жағдайының өзгергенін суреттеуі (1—31)

  • Түкке тұрғысыз кісілер мазақ қылады (1—15)

  • Құдайдан көмек жоқтай көрінуі (20, 21)

  • “Терім қарайып кетті” (30)

31

• Әйүптің өз мінсіздігін дәлелдеуі (1—40)

  • “Мен көзіммен келісім жасастым” (1)

  •  Құдайдан таразыға салып өлшеуін сұрауы (6)

  • Неке адалдығын бұзушы емес (9—12)

  • Ақшақұмар емес (24, 25)

  • Пұтқа табынушы емес (26—28)

32

• Елиху деген жігіттің сөзге араласуы (1—22)

  • Әйүп пен оның достарына ашулануы (2, 3)

  • Сөйлемес бұрын ізетпен күтті (6, 7)

  • Адамды көп жасағаны ғана дана етпейді (9)

  • Елихудің сөйлеуге ынтық болуы (18—20)

33

• Елихудің өзін әділмін деп есептейтін Әйүпті түзетуі (1—33)

  • Төлем табылды (24)

  • Балғын шағындағы күш-жігері қайта оралсын (25)

34

• Елихудің Құдайдың әділдігі мен оның жолдарын қорғап сөйлеуі (1—37)

  • Әйүп: “Құдай мені әділдіктен айырды” (5)

  • Шынайы Құдай ешқашан зұлымдық жасамайды (10)

  • Әйүптің білімі жоқ (35)

35

• Елиху Әйүптің тұжырымының қате екенін көрсетті (1—16)

  • Әйүп өзін Құдайдан әділмін деді (2)

  • Құдай жоғары, әрі адамның күнәсінан зардап шекпейді (5, 6)

  • Әйүп Құдайды күту керек (14)

36

• Елихудің Құдайдың ұшан-теңіз ұлылығын дәріптеуі (1—33)

  • Құдайға мойынсұнатындар өркендейді; құдайсыздар Құдайдың ықыласынан айырылады (11—13)

  • “Құдайға тең келетін тәлімгер бар ма?!” (22)

  • Әйүп Құдайды дәріптеу керек (24)

  • “Құдай адам санасы жетпестей ұлы” (26)

  • Жаңбыр жауғызып, найзағай ойнату Құдайдың қолында (27—33)

37

• Табиғат күштері Құдайдың ұлылығын паш етеді (1—24)

  • Құдай пенденің ісін тоқтата алады (7)

  • “Құдайдың керемет істеріне зер салыңыз” (14)

  • Адам Құдайды толық танып-біле алмайды (23)

  • Ешкім өзін данамын деп есептемеу керек (24)

38

• Ехобаның адамның қаншалықты дәрменсіз екенін көрсетуі (1—41)

  • “Жер жаратылғанда сен қайда едің?” (4—6)

  • “Құдай ұлдары шаттана мадақ айтқанда, қайда едің?” (7)

  • Табиғи құбылыстарға қатысты сұрақтар (8—32)

  • “Аспан денелерін басқаратын заңдар” (33)

39

• Жануарлардың қалай жаратылғаны адам білімінің шектеулі екенін көрсетеді (1—30)

  • Тауешкілер мен марал (1—4)

  • Құлан (5—8)

  • Жабайы бұқа (9—12)

  • Түйеқұс (13—18)

  • Тұлпар (19—25)

  • Сұңқар мен бүркіт (26—30)

40

• Ехоба қойған басқа да сұрақтар (1—24)

  • Әйүптің айтары жоқ екенін мойындауы (3—5)

  • “Менің әділдігіме күмән келтірмексің бе?” (8)

  • Құдайдың сусиырдың күшін сипаттауы (15—24)

41

• Құдайдың зор левиафанды суреттеуі (1—34)

42

• Әйүптің Ехобаға жауап беруі (1—6)

• Үш досының айыпталуы (7—9)

• Ехобаның Әйүптің бар бақытсыздығының орнын толтыруы (10—17)

  • Әйүптің ұл-қыздары (13—15)