• ജനനം: 1963

• രാജ്യം: ബ്രിട്ടൻ

• ചരിത്രം: ഉയർന്ന ജോലി​യും ആഡംബ​ര​ജീ​വി​ത​വും

എന്റെ പഴയ കാലം:

ലണ്ടന്റെ തെക്കു ഭാഗത്തുള്ള ക്രോ​യ്‌ഡ​നി​ലാണ്‌ ഞാൻ ജനിച്ചത്‌. ഒമ്പതു മക്കളിൽ ആറാമത്തെ ആളായി​രു​ന്നു ഞാൻ. എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും കരീബിയൻ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ സെയ്‌ന്റ്‌ വിൻസെ​ന്റിൽ നിന്നു​ള്ളവർ ആയിരു​ന്നു. മെഥഡിസ്റ്റ്‌ സഭയുടെ പള്ളിയി​ലാണ്‌ അമ്മ പോയി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ ദൈവ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നും എനിക്ക്‌ ഒരു താത്‌പ​ര്യ​വും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. പക്ഷേ വായി​ക്കാ​നും അറിവു നേടാ​നും ഒക്കെ വലിയ ഇഷ്ടമാ​യി​രു​ന്നു. സ്‌കൂൾ അവധി​ക്കാ​ല​മാ​യാൽ എന്റെ പ്രധാ​ന​പ​രി​പാ​ടി വായന​യാ​യി​രു​ന്നു. ലൈ​ബ്ര​റി​യിൽനിന്ന്‌ ഇഷ്ടം​പോ​ലെ പുസ്‌ത​കങ്ങൾ എടുത്ത്‌ വീടിന്‌ അടുത്തുള്ള തടാക​ത്തി​ന്റെ കരയിൽ പോയി​രുന്ന്‌ വായി​ക്കും.

സ്‌കൂൾ പഠനത്തി​നു ശേഷം കുറച്ച്‌ വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ ബുദ്ധി​മു​ട്ടുള്ള ആളുകളെ സഹായി​ക്കാൻ എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ എനിക്കു തോന്നി. വീട്‌ ഇല്ലാത്തവർ, ശാരീ​രിക വൈക​ല്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ളവർ, പഠന വൈക​ല്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ളവർ ഇവർക്കൊ​ക്കെ​വേണ്ടി ഞാൻ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. പിന്നെ, ഉപരി​പ​ഠ​ന​ത്തി​നാ​യി യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ്റി​യിൽ ചേർന്നു. ഹെൽത്ത്‌ സയൻസ്‌ ആയിരു​ന്നു വിഷയം. ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞ്‌ ഞാൻ പലപല ജോലി​കൾ ചെയ്‌തു. എല്ലാം ഒന്നി​നൊ​ന്നു മെച്ചം. നല്ല ഉയർന്ന ശമ്പളം, സ്ഥാനമാ​നങ്ങൾ. പിന്നെ​യ​ങ്ങോട്ട്‌ അടിച്ചു​പൊ​ളി​ച്ചുള്ള ഒരു ജീവി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞാനൊ​രു സാമൂ​ഹിക ഗവേഷ​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഒപ്പം സ്വന്തം നിലയിൽ മാനേ​ജ്‌മെന്റ്‌ കൺസൽട്ടന്റ്‌ ആയും ജോലി ചെയ്‌തു. ഒരു ലാപ്‌ടോപ്പ്‌ കമ്പ്യൂ​ട്ട​റും ഇന്റർനെ​റ്റും ഉണ്ടെങ്കിൽ എവി​ടെ​യി​രു​ന്നും എനിക്കു ജോലി ചെയ്യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ ഞാൻ വിദേ​ശ​ത്തേക്കു പറക്കും, ഏതാനും ആഴ്‌ച​ത്തേക്ക്‌. ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഹോട്ട​ലിൽ താമസി​ക്കും, സ്ഥലങ്ങൾ കണ്ടുന​ട​ക്കും, പിന്നെ സ്‌പാ​യി​ലും ജിമ്മി​ലും ഒക്കെ പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു. ‘ഇതാണ്‌ ശരിക്കു​മുള്ള ജീവിതം, ഇങ്ങനെ വേണം ജീവി​ക്കാൻ’ ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ചു. ഇങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വരെ സഹായി​ക്ക​ണ​മെന്ന ചിന്ത അപ്പോ​ഴും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.

ബൈബിൾ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​നു മാറ്റം വരുത്തു​ന്നു:

‘മനുഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം ശരിക്കും എന്താണ്‌?’ അത്‌ എന്നും എനിക്ക്‌ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരു ചോദ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അതിനുള്ള ഉത്തരം ബൈബി​ളിൽനിന്ന്‌ കണ്ടെത്താ​നൊ​ന്നും ഞാൻ മിന​ക്കെ​ട്ടില്ല. ഇതിനി​ട​യ്‌ക്ക്‌ എന്റെ അനിയത്തി മാർഗ​രറ്റ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ഒരാളാ​യി​ത്തീർന്നി​രു​ന്നു. 1999-ൽ അവൾ സാക്ഷി​യായ ഒരു കൂട്ടു​കാ​രി​യെ​യും കൂട്ടി എന്നെ കാണാൻ വന്നു. ആ സഹോ​ദരി എന്നോടു വളരെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ​യാണ്‌ ഇടപെ​ട്ടത്‌. എന്തായാ​ലും ആ സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ​കൂ​ടെ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു. അത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെന്നു ചോദി​ച്ചാൽ എനിക്കു​തന്നെ അറിയില്ല. പക്ഷേ എന്റെ ബൈബിൾപ​ഠനം അത്ര നല്ല രീതി​യി​ലൊ​ന്നും മുന്നോ​ട്ടു​പോ​യില്ല. എന്റെ ജോലി​യു​ടെ​യും ജീവി​ത​രീ​തി​യു​ടെ​യും ഒക്കെ കാര്യം നേരത്തെ പറഞ്ഞല്ലോ. അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട്‌ എവിടെ സമയം കിട്ടാനാ.

2002-ൽ ഞാൻ ഇംഗ്ലണ്ടി​ന്റെ തെക്കു പടിഞ്ഞാ​റു ഭാഗ​ത്തേക്ക്‌ താമസം മാറി. അവിടെ ഞാൻ ഒരു യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ്റി​യിൽ ചേർന്നു, സാമൂ​ഹിക ഗവേഷണം എന്ന വിഷയ​ത്തിൽ ബിരു​ദാ​ന​ന്ത​ര​ബി​രു​ദം എടുക്കാൻ. ഒരു ഡോക്ട​റേറ്റ്‌ നേടുക എന്നതാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ സ്വപ്‌നം. അതേസ​മയം മുമ്പ​ത്തെ​ക്കാ​ളും കൂടുതൽ രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ മീറ്റി​ങ്ങു​കൾക്കും പോയി​ത്തു​ടങ്ങി, മോ​നെ​യും കൂട്ടി. യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ്റി പഠനം എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ബൈബിൾ പഠിച്ച​താണ്‌ എനിക്കു കൂടുതൽ പ്രയോ​ജനം ചെയ്‌തത്‌. ജീവി​ത​ത്തി​ലെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ടെ കാരണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും അതിനുള്ള പരിഹാ​ര​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യത്‌ അപ്പോ​ഴാണ്‌. രണ്ട്‌ യജമാ​ന​ന്മാ​രെ സേവി​ക്കാൻ കഴിയില്ല എന്ന്‌ മത്തായി 6:24-ൽ പറയുന്ന കാര്യം, സത്യമാ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. ഒന്നുകിൽ ദൈവത്തെ അല്ലെങ്കിൽ പണത്തെ. രണ്ടും​കൂ​ടി നടക്കില്ല. ജീവി​ത​ത്തിൽ എന്തിനു പ്രാധാ​ന്യം കൊടു​ക്കണം എന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ഞാൻ ഒരു തീരു​മാ​നം എടുക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

അതിന്റെ തലേ വർഷം, സാക്ഷികൾ വീടു​ക​ളിൽ നടത്തി​യി​രുന്ന പുസ്‌ത​കാ​ധ്യ​യ​ന​ത്തിന്‌ ഞാൻ പോകാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. നിങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു കരുത​ലുള്ള ഒരു സ്രഷ്ടാ​വു​ണ്ടോ? (ഇംഗ്ലീഷ്‌) * എന്ന പുസ്‌ത​ക​മാണ്‌ അന്ന്‌ പഠിച്ചി​രു​ന്നത്‌. അതിൽനിന്ന്‌ മനുഷ്യ​രു​ടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കാൻ നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാ​വായ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു മാത്രമേ കഴിയൂ എന്ന്‌ എനിക്കു ബോധ്യ​മാ​യി. പക്ഷേ സ്രഷ്ടാ​വിൽ വിശ്വ​സി​ച്ചാ​ലേ നല്ലൊരു ജീവിതം ഉണ്ടാകൂ എന്നൊരു ആശയമേ അല്ല യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ്റി​യിൽ പഠിപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. അത്‌ എനിക്ക്‌ ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെ​ട്ടില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ കോഴ്‌സു തുടങ്ങി രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾത്തന്നെ ഞാൻ അതു വേണ്ടെ​ന്നു​വെച്ചു. എന്നിട്ട്‌ ആത്മീയ​കാ​ര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ കൂടുതൽ സമയം കൊടു​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു.

എന്റെ ജീവി​ത​രീ​തി​യിൽ മാറ്റം വരുത്താൻ എന്നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌ സുഭാ​ഷി​തങ്ങൾ 3:5, 6 വാക്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌. അവിടെ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “പൂർണ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ക്കുക; സ്വന്തം വിവേ​ക​ത്തിൽ ആശ്രയം വെക്കരുത്‌. എന്തു ചെയ്യു​മ്പോ​ഴും ദൈവത്തെ ഓർത്തു​കൊ​ള്ളുക; അപ്പോൾ ദൈവം നിന്റെ വഴികൾ നേരെ​യാ​ക്കും.” ഡോക്ട​റേറ്റ്‌ എടുത്താൽ കുറെ പണവും സ്ഥാനമാ​ന​ങ്ങ​ളും ഒക്കെ കിട്ടു​മാ​യി​രി​ക്കും. പക്ഷേ നമ്മുടെ സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പഠിച്ച​പ്പോൾ കിട്ടിയ സന്തോ​ഷ​ത്തി​നും സംതൃ​പ്‌തി​ക്കും മുമ്പിൽ അതൊക്കെ ഒന്നുമാ​യി​രു​ന്നില്ല. യഹോവ ഭൂമി​യിൽ ചെയ്യാൻ പോകുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളും യേശു നമുക്കു​വേണ്ടി സ്വന്തം ജീവൻ ബലി തന്നതു​മെ​ല്ലാം ഞാൻ പഠിച്ചു. പഠിക്കു​ന്തോ​റും സ്രഷ്ടാ​വി​നു​വേണ്ടി ജീവിതം സമർപ്പി​ക്ക​ണ​മെന്ന എന്റെ ആഗ്രഹം കൂടി​ക്കൂ​ടി വന്നു. അങ്ങനെ 2003 ഏപ്രിൽ മാസം ഞാൻ സ്‌നാ​ന​മേറ്റു. പതു​ക്കെ​പ്പ​തു​ക്കെ ആഡംബ​ര​മൊ​ക്കെ കുറച്ച്‌ ഞാൻ ലളിത​മാ​യി ജീവി​ക്കാൻ പഠിച്ചു.

എനിക്കു ലഭിച്ച പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ:

യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള സൗഹൃദം ഞാൻ നിധി​പോ​ലെ കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. ശരിക്കുള്ള മനസ്സമാ​ധാ​ന​വും സന്തോ​ഷ​വും എന്താ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യത്‌ യഹോ​വയെ അറിഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാണ്‌. യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കുന്ന സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തും ഒരു വലിയ സന്തോ​ഷ​മാണ്‌.

അറിവു നേടാ​നുള്ള ആഗ്രഹം എനിക്ക്‌ ഇപ്പോ​ഴു​മുണ്ട്‌. ഇപ്പോ​ഴാ​ണെ​ങ്കിൽ അതിന്‌ ഇഷ്ടം​പോ​ലെ അവസര​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു​താ​നും. ബൈബിൾ പഠിക്കു​മ്പോ​ഴും ക്രിസ്‌തീ​യ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കു​മ്പോ​ഴും ഒക്കെ അറിവു നേടു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ. പിന്നെ, എന്റെ വിശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പറയു​ന്ന​തും എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമാണ്‌. ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഇതിനു​വേ​ണ്ടി​യാണ്‌ ഞാൻ ഇപ്പോൾ ജീവിതം മാറ്റി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഇപ്പോ​ഴാണ്‌ എനിക്ക്‌ ശരിക്കും ആളുകളെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നത്‌. ഇന്നത്തെ ജീവിതം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താൻ മാത്രമല്ല പുതിയ ലോക​ത്തിൽ ഏറ്റവും നല്ല ജീവിതം നേടാ​നും ഞാൻ ആളുകളെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. 2008 ജൂൺ മുതൽ ഞാൻ മുഴു​സ​മ​യ​ശു​ശ്രൂഷ ചെയ്യു​ക​യാണ്‌. ജീവി​ത​ത്തിൽ മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും എനിക്ക്‌ ഇത്രയും സന്തോ​ഷ​വും സംതൃ​പ്‌തി​യും തോന്നി​യി​ട്ടില്ല. ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ശരിക്കു​മുള്ള ഉദ്ദേശ്യം എന്താ​ണെന്ന്‌ ഞാൻ കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിന്‌ യഹോ​വ​യോട്‌ എനിക്ക്‌ തീർത്താൽ തീരാത്ത നന്ദിയുണ്ട്‌.

• ജനനം: 1973

• രാജ്യം: ഓസ്‌ട്രി​യ

• ചരിത്രം: ചൂതു​ക​ളി

എന്റെ പഴയ കാലം:

ഞാൻ ബ്രൗണൗ​വി​ലാണ്‌ വളർന്നത്‌, ഓസ്‌ട്രി​യ​യി​ലെ ഒരു ചെറിയ ടൗൺ. സമ്പന്നരായ ആളുകൾ താമസി​ക്കുന്ന ഒരു പ്രദേ​ശ​മാണ്‌ അത്‌. കുറ്റകൃ​ത്യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും അത്രയ്‌ക്ക്‌ ഇല്ലാത്ത ഒരു സ്ഥലം. എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കെ കത്തോ​ലി​ക്ക​രാ​യി​രു​ന്നു. എന്നെയും ഒരു കത്തോ​ലി​ക്ക​നാ​യി​ട്ടാണ്‌ വളർത്തി​യത്‌.

കുട്ടി​ക്കാ​ലത്ത്‌ നടന്ന ഒരു സംഭവം എന്നെ വല്ലാതെ ബാധിച്ചു. 1984-ൽ എനിക്ക്‌ ഏതാണ്ട്‌ 11 വയസ്സു​ള്ള​പ്പോ​ഴാണ്‌ അത്‌. എന്റെ ഒരു കൂട്ടു​കാ​രൻ കാറപ​ക​ട​ത്തിൽ മരിച്ചു. അന്നു രാവി​ലെ​യും​കൂ​ടെ ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച്‌ പന്തുക​ളി​ച്ച​താണ്‌. അവന്റെ മരണം എന്നെ വല്ലാതെ പിടി​ച്ചു​ലച്ചു. മരിക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ എന്താണ്‌ സംഭവി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന ചോദ്യം വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞും എന്നെ അലട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.

സ്‌കൂൾ പഠനം കഴിഞ്ഞ്‌ ഞാൻ ഇലക്ട്രീ​ഷ്യ​നാ​യി ജോലി ചെയ്‌തു. ചൂതു​ക​ളി​യിൽ കമ്പം കയറി​യിട്ട്‌ വലിയ തുകയ്‌ക്കൊ​ക്കെ ഞാൻ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി. എങ്കിലും സാമ്പത്തിക ബുദ്ധി​മു​ട്ടൊ​ന്നും ഉണ്ടായില്ല. അതു​പോ​ലെ സ്‌പോർട്‌സും ഒത്തിരി ഇഷ്ടമാ​യി​രു​ന്നു, പിന്നെ റോക്ക്‌ മ്യൂസി​ക്കും. ക്ലബ്ബ്‌, ഡാൻസ്‌, പാർട്ടി ഇതായി​രു​ന്നു ജീവിതം. ധാർമി​ക​മൂ​ല്യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും നോക്കാ​തെ അടിച്ചു​പൊ​ളി​ച്ചു നടക്കുക, അത്രതന്നെ. ഇതൊക്കെ ചെയ്‌തിട്ട്‌ സന്തോഷം കിട്ടി​യോന്ന്‌ ചോദി​ച്ചാൽ അതുമില്ല.

ബൈബിൾ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​നു മാറ്റം വരുത്തു​ന്നു:

1995-ൽ പ്രായ​മുള്ള ഒരാൾ എന്റെ വീട്ടിൽ വന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹം. എന്നെ ഒരു പുസ്‌ത​ക​വും കാണിച്ചു. അതിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എന്റെ മനസ്സിലെ ആ ചോദ്യ​ത്തി​നുള്ള ബൈബി​ളി​ന്റെ ഉത്തരം. കൂട്ടു​കാ​രൻ മരിച്ച​തി​ന്റെ ദുഃഖം അപ്പോ​ഴും മാറി​യി​രു​ന്നില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ആ പുസ്‌തകം വാങ്ങിച്ചു. മരിച്ച​വർക്ക്‌ എന്താണ്‌ സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്നു പറയുന്ന അധ്യായം മാത്രമല്ല, ആ പുസ്‌തകം മുഴു​വ​നും ഞാനി​രുന്ന്‌ വായിച്ചു.

അങ്ങനെ മരണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള എന്റെ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉത്തരം കിട്ടി. വേറെ ഒരുപാട്‌ കാര്യ​ങ്ങ​ളും എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. ഒരു കത്തോ​ലി​ക്കൻ ആയിരു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ യേശു​വിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ ഏറ്റവും പ്രധാനം എന്നായി​രു​ന്നു ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ ബൈബിൾ പഠിച്ച​പ്പോ​ഴാണ്‌ യേശു​വി​ന്റെ പിതാ​വായ യഹോ​വ​യോട്‌ അടുക്കാൻ എനിക്കു കഴിഞ്ഞത്‌. യഹോവ മനുഷ്യ​രിൽനി​ന്നൊ​ക്കെ അകന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​വനല്ല, നമുക്ക്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിയാ​ത്ത​വ​നു​മല്ല. യഹോ​വയെ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ യഹോ​വയെ അടുത്ത​റി​യാൻ കഴിയും. അതിനുള്ള എല്ലാ സഹായ​വും യഹോവ അവർക്കു കൊടു​ക്കും. അത്‌ എനിക്ക്‌ ശരിക്കും പുതി​യൊ​രു അറിവാ​യി​രു​ന്നു. (മത്തായി 7:7-11) യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ വികാ​രങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന്‌ ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. അതു​പോ​ലെ യഹോവ എല്ലായ്‌പോ​ഴും വാക്കു പാലി​ക്കു​ന്ന​വ​നാ​ണെ​ന്നും ഞാൻ പഠിച്ചു. അത്‌ അറിഞ്ഞ​പ്പോൾ ബൈബിൾപ്ര​വ​ച​നങ്ങൾ പഠിച്ചാൽ കൊള്ളാ​മെന്നു തോന്നി. ഞാൻ കുറെ ബൈബിൾപ്ര​വ​ച​ന​ങ്ങ​ളും അവ നിവൃ​ത്തി​യേ​റി​യത്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണെ​ന്നും ഒക്കെ പഠിച്ചു. അങ്ങനെ ദൈവ​ത്തി​ലുള്ള എന്റെ വിശ്വാ​സം ശക്തമായി.

ബൈബിൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ആളുകളെ ശരിക്കും സഹായി​ക്കു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ മാത്ര​മാ​ണെന്ന്‌ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള വാക്യങ്ങൾ ഞാൻ എന്റെ കത്തോ​ലി​ക്കാ ബൈബി​ളിൽ എടുത്തു​നോ​ക്കി. അങ്ങനെ, പഠിക്കു​ന്തോ​റും ഇതുത​ന്നെ​യാണ്‌ സത്യം എന്ന്‌ എനിക്കു ബോധ്യ​മാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.

യഹോവ വെച്ചി​രി​ക്കുന്ന നിലവാ​ര​ങ്ങൾക്ക​നു​സ​രിച്ച്‌ ഞാൻ ജീവി​ക്കാൻ യഹോവ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്ന്‌ ബൈബിൾ പഠിച്ച​പ്പോൾ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. എഫെസ്യർ 4-ന്റെ 22 മുതൽ 24 വരെയുള്ള വാക്യങ്ങൾ എന്നെ ശരിക്കും ചിന്തി​പ്പി​ച്ചു. “കഴിഞ്ഞ​കാ​ലത്തെ ജീവി​ത​രീ​തി​ക്കു ചേർച്ച​യി​ലുള്ള . . . പഴയ വ്യക്തി​ത്വം” പാടേ മാറ്റി​ക്ക​ള​ഞ്ഞിട്ട്‌ “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടമനു​സ​രിച്ച്‌ സൃഷ്ടി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന പുതിയ വ്യക്തി​ത്വം” ഞാൻ ധരി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെന്ന്‌ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. അങ്ങനെ ഞാൻ എന്റെ കുത്തഴിഞ്ഞ ജീവി​ത​രീ​തി​ക്കു മാറ്റം വരുത്തി. ചൂതു​ക​ളി​യും നിറു​ത്ത​ണ​മെന്ന്‌ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. കാരണം അതിൽ വരുന്നത്‌ പണസ്‌നേ​ഹ​വും അത്യാ​ഗ്ര​ഹ​വും ഒക്കെയാ​ണ​ല്ലോ. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 6:9, 10) എന്നാൽ അതിന്‌ ഞാൻ എന്റെ പഴയ കൂട്ടു​കെ​ട്ടൊ​ക്കെ നിറുത്തി നല്ല നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളുള്ള പുതിയ കൂട്ടു​കാ​രെ കണ്ടുപി​ടി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഈ മാറ്റങ്ങ​ളൊ​ക്കെ വരുത്തു​ന്നത്‌ എനിക്ക്‌ അത്ര എളുപ്പ​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ മീറ്റി​ങ്ങിന്‌ പോയി തുടങ്ങി​യ​താണ്‌ എന്നെ സഹായി​ച്ചത്‌. അവിടെ എനിക്കു പുതിയ കൂട്ടു​കാ​രെ കിട്ടി. കൂടാതെ സ്വന്തമാ​യി​രുന്ന്‌ ബൈബിൾ പഠിക്കുന്ന ശീലവും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഇങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ ചെയ്‌ത​പ്പോൾ ഞാൻ ആളാകെ മാറി. റോക്ക്‌ സംഗീ​ത​ത്തോ​ടുള്ള എന്റെ ഇഷ്ടമൊ​ക്കെ പോയി, ജീവി​ത​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും മാറ്റം വന്നു, എന്നെ കാണാൻതന്നെ ഒരു വൃത്തി​യും വെടി​പ്പും ഒക്കെ ആയി. അങ്ങനെ 1995-ൽ ഞാൻ സ്‌നാ​ന​മേറ്റ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​യാ​യി.

എനിക്കു ലഭിച്ച പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ:

ഇപ്പോൾ എനിക്ക്‌ പണത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും വസ്‌തു​വ​ക​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും ശരിയായ ഒരു വീക്ഷണ​മുണ്ട്‌. പണ്ട്‌ ഞാൻ വലിയ ദേഷ്യ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ അങ്ങനെ​യൊ​ന്നു​മല്ല. ഭാവി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഓർത്ത്‌ പണ്ടത്തെ​പ്പോ​ലെ വേവലാ​തി​പ്പെ​ടു​ന്നു​മില്ല.

പല രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ഉള്ളവരാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഒറ്റക്കെ​ട്ടാ​യി യഹോ​വയെ സേവി​ക്കുന്ന ഒരു ജനത്തിന്റെ ഭാഗമാ​ണ​ല്ലോ ഞാനും. അത്‌ ഓർക്കു​മ്പോൾ എനിക്ക്‌ ഒത്തിരി സന്തോ​ഷ​മുണ്ട്‌. അവരിൽ പലരും പല പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും നേരി​ടു​ന്നുണ്ട്‌. എങ്കിലും അവർ യഹോ​വയെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി ആരാധി​ക്കു​ന്നു. ഇപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ സമയവും ആരോ​ഗ്യ​വും ഒക്കെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌ എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമുള്ള കുറെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനല്ല, യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കാ​നും മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കാ​നും ആണ്‌. അതും എനിക്ക്‌ ഒത്തിരി​യൊ​ത്തി​രി സന്തോഷം തരുന്നു.

• ജനനം: 1963

• രാജ്യം: ഇംഗ്ലണ്ട്‌

• ചരിത്രം: ജീവി​ത​ത്തോ​ടുള്ള മടുപ്പും നിരാ​ശ​യും

എന്റെ പഴയ കാലം:

ഞാൻ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലാണ്‌ ജനിച്ചത്‌. എനിക്ക്‌ ഏതാണ്ട്‌ ഏഴു വയസ്സു​ള്ള​പ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബം ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യി​ലേക്കു താമസം മാറി. ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യി​ലെ ക്വീൻസ്‌ലാൻഡി​ലുള്ള ടൂറിസ്റ്റ്‌ സ്ഥലമായ ഗോൾഡ്‌ കോസ്റ്റി​ലാണ്‌ താമസ​മാ​ക്കി​യത്‌. ഞങ്ങൾ പണക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നില്ല, എന്നാൽ സാമ്പത്തിക ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല.

അല്ലലി​ല്ലാ​തെ​യാണ്‌ വളർന്ന​തെ​ങ്കി​ലും എനി​ക്കൊ​രു സന്തോ​ഷ​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നു. മൊത്ത​ത്തിൽ ജീവി​ത​ത്തോ​ടു​തന്നെ ഒരു മടുപ്പ്‌. അച്ഛനാ​ണെ​ങ്കിൽ മുഴു​ക്കു​ടി​യൻ. അമ്മയെ ഉപദ്ര​വി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. അതു​കൊ​ണ്ടൊ​ക്കെ എനിക്ക്‌ അച്ഛനോട്‌ ഒരു അടുപ്പ​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നു. അച്ഛൻ ഇങ്ങനെ​യാ​യി​പ്പോ​യത്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു പിന്നീ​ടാണ്‌ മനസ്സി​ലാ​യത്‌. മലയയിൽ പട്ടാള​ത്തി​ലാ​യി​രുന്ന സമയത്ത്‌ നേരിട്ട ദുരനു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളാണ്‌ അദ്ദേഹത്തെ അങ്ങനെ ആക്കിത്തീർത്തത്‌.

ഹൈസ്‌കൂ​ളിൽ പഠിക്കു​മ്പോൾ ഞാൻ മദ്യപാ​നം തുടങ്ങി. കുടിച്ച്‌ ലക്കു​കെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. 16-ാം വയസ്സിൽ നേവി​യിൽ ചേർന്നു. ലഹരി​മ​രു​ന്നൊ​ക്കെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു നോക്കാൻ തുടങ്ങി. പുകയി​ല​യ്‌ക്കും അടിമ​യാ​യി. എന്റെ മദ്യാ​സ​ക്തി​യും കൂടി​ക്കൂ​ടി വന്നു. ശനിയും ഞായറും മാത്രം മദ്യപി​ച്ചി​രുന്ന ഞാൻ എല്ലാ ദിവസ​വും കുടിച്ച്‌ ലക്കു​കെ​ടാൻ തുടങ്ങി.

20 വയസ്സൊ​ക്കെ​യുള്ള സമയത്ത്‌ ദൈവം ഉണ്ടോ എന്നുതന്നെ എനിക്കു സംശയ​മാ​യി​രു​ന്നു. ‘ദൈവം ഉണ്ടെങ്കിൽത്തന്നെ മനുഷ്യ​രു​ടെ കഷ്ടപ്പാ​ടും മരണവും ഒക്കെ ദൈവം വെറുതെ കണ്ടോ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തിനാണ്‌?’ ഞാൻ ചിന്തിച്ചു. ഈ ലോക​ത്തി​ലെ മുഴുവൻ തിന്മകൾക്കും കാരണം ദൈവ​മാ​ണെന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഒരു കവിത​പോ​ലും എഴുതി.

23-ാം വയസ്സിൽ ഞാൻ നേവി​യിൽനിന്ന്‌ പോന്നു. അതുക​ഴിഞ്ഞ്‌ പലയി​ട​ത്തും ജോലി ചെയ്‌തു. ഒരു വർഷം വിദേ​ശ​ത്തും ആയിരു​ന്നു. എന്നി​ട്ടൊ​ന്നും എനിക്ക്‌ ഒരു സന്തോ​ഷ​വും കിട്ടി​യില്ല. എപ്പോ​ഴും നിരാ​ശ​തന്നെ നിരാശ! എന്തെങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ ചെയ്യണം, നേടി​യെ​ടു​ക്കണം അങ്ങനെ​യൊ​ന്നും എനിക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. ഒരു ലക്ഷ്യവു​മി​ല്ലാത്ത ജീവിതം. ഒന്നി​നോ​ടും ഒരു താത്‌പ​ര്യ​വു​മില്ല. സ്വന്തമാ​യി ഒരു വീട്‌ വെക്കുക, നല്ലൊരു ജോലി നേടുക, അതിൽ ഉയർന്നു​യർന്ന്‌ പോകുക അതി​ലൊ​ന്നും ഒരു കാര്യ​വു​മു​ണ്ടെന്ന്‌ എനിക്കു തോന്നി​യില്ല. കുടി​ക്കുക, പാട്ട്‌ കേൾക്കുക ഇതായി​രു​ന്നു എന്റെ ആകപ്പാ​ടെ​യുള്ള ഒരു “സന്തോഷം!”

ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം എന്താ​ണെന്ന്‌ ശരിക്കും ചിന്തി​ച്ചു​പോയ ആ നിമിഷം എനിക്ക്‌ ഇപ്പോ​ഴും ഓർമ​യുണ്ട്‌. പോള​ണ്ടിൽ പോയ​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. കൊടും​ക്രൂ​ര​ത​കൾക്ക്‌ പേരു​കേട്ട ഓഷ്വി​റ്റ്‌സ്‌ തടങ്കൽപ്പാ​ളയം കാണാൻ പോയ​താ​യി​രു​ന്നു ഞാൻ. അവിടെ എന്തൊ​ക്കെ​യാണ്‌ നടന്ന​തെന്ന്‌ വായി​ച്ചി​ട്ടുള്ള അറിവേ എനിക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. എന്നാൽ ശരിക്കും അവി​ടെ​ച്ചെന്ന്‌ അത്‌ നേരിൽ കണ്ടപ്പോ​ഴാണ്‌ അതിന്റെ തീവ്രത എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യത്‌. ആ പാളയ​ത്തി​ന്റെ വലുപ്പം കണ്ടപ്പോൾ എത്രയോ മനുഷ്യ​രാണ്‌ ഇവിടെ കൊടും​ക്രൂ​ര​ത​കൾക്ക്‌ ഇരയാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കുക എന്ന്‌ ഞാൻ ഓർത്തു​പോ​യി. ‘മനുഷ്യർക്ക്‌ മനുഷ്യ​രോട്‌ ഇത്രയും ക്രൂരത കാട്ടാൻ പറ്റുമോ?’ എത്ര ആലോ​ചി​ച്ചി​ട്ടും എനിക്ക്‌ അത്‌ മനസ്സി​ലാ​യില്ല. എന്റെ മനസ്സ്‌ വിങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. കരഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഞാൻ അതൊക്കെ ചുറ്റി​ക്ക​ണ്ടത്‌. അപ്പോ​ഴൊ​ക്കെ മനസ്സിൽ വന്ന ചോദ്യം ഇതായി​രു​ന്നു, ‘എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഇങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ?’

ബൈബിൾ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​നു മാറ്റം വരുത്തു​ന്നു:

1993-ൽ വിദേ​ശ​ത്തു​നിന്ന്‌ മടങ്ങി​യെ​ത്തി​യ​ശേഷം ഞാൻ ബൈബിൾ വായി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ ചോദ്യ​ത്തി​നുള്ള ഉത്തരം അതിൽ കാണു​മെന്ന്‌ ഞാൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചു. താമസി​യാ​തെ രണ്ടു സാക്ഷികൾ എന്റെ വീട്ടിൽ വന്നു. ഒരു കൺ​വെൻ​ഷന്‌ ക്ഷണിക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു അവർ വന്നത്‌. വീടിന്‌ അടുത്തുള്ള ഒരു സ്റ്റേഡി​യ​ത്തിൽവെ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു കൺ​വെൻ​ഷൻ. ഞാൻ അതിന്‌ പോകാ​മെ​ന്നു​വെച്ചു.

മുമ്പ്‌ ഇതേ സ്റ്റേഡി​യ​ത്തിൽ ഒരു മാച്ച്‌ നടന്ന​പ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ പോയി​രു​ന്നു. പക്ഷേ അതും ഈ കൺ​വെൻ​ഷ​നും തമ്മിൽ താരത​മ്യം ചെയ്യാനേ പറ്റില്ല. അത്രയ്‌ക്കു വ്യത്യാ​സ​മാ​യി​രു​ന്നു. സാക്ഷികൾ നല്ല മര്യാ​ദ​യോ​ടെ പെരു​മാ​റി. അവരുടെ കുട്ടികൾ നല്ല അച്ചടക്ക​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. എല്ലാവ​രും മാന്യ​മാ​യി വസ്‌ത്രം ധരിച്ചി​രു​ന്നു. ഉച്ചഭക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ സമയത്ത്‌ കണ്ട കാര്യ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ എന്നെ അത്ഭുത​പ്പെ​ടു​ത്തി. കൺ​വെൻ​ഷനു വന്നവ​രെ​ല്ലാം ആ മൈതാ​ന​ത്തി​രു​ന്നാണ്‌ ഭക്ഷണം കഴിച്ചത്‌. പക്ഷേ അവിടം കണ്ടാൽ തോന്നില്ല ഇത്രയും പേരി​രുന്ന്‌ ആഹാരം കഴിച്ച സ്ഥലമാ​ണെന്ന്‌. ഒരു കടലാ​സു​തു​ണ്ടു​പോ​ലും ആരും അവിടെ ഇട്ടിട്ടു​പോ​യില്ല! ഇനി, അവരു​ടെ​യൊ​ക്കെ മുഖത്ത്‌ നല്ല സംതൃ​പ്‌തി​യും സമാധാ​ന​വും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അതാണ​ല്ലോ ഞാനും തേടി നടന്നത്‌. അന്നു കേട്ട പ്രസം​ഗ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഞാൻ ഓർക്കു​ന്നില്ല. പക്ഷേ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ആ നല്ല പെരു​മാ​റ്റം, അത്‌ എന്റെ മനസ്സി​ലങ്ങ്‌ പതിഞ്ഞു.

അന്നു വൈകു​ന്നേരം ഞാൻ എന്റെ കസിൻ പറഞ്ഞ കാര്യം ഓർത്തു. അവൻ ബൈബിൾ വായി​ക്കു​ക​യും മതങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പഠിക്കു​ക​യു​മൊ​ക്കെ ചെയ്യുന്ന ആളായി​രു​ന്നു. വർഷങ്ങൾക്കു​മുമ്പ്‌ അവൻ എന്നോടു പറഞ്ഞി​രു​ന്നു, സത്യമ​തത്തെ അതിന്റെ ഫലങ്ങൾകൊണ്ട്‌ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌, യേശു അങ്ങനെ പറഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടെന്ന്‌. (മത്തായി 7:15-20) സാക്ഷികൾ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഇത്ര വ്യത്യ​സ്‌ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? അതൊന്ന്‌ അറിഞ്ഞാൽ കൊള്ളാ​മെന്ന്‌ എനിക്കു തോന്നി. ഒന്നും ചെയ്യാ​നി​ല്ലാ​തി​രുന്ന എന്റെ ഇരുളടഞ്ഞ ജീവി​ത​ത്തിൽ പ്രതീ​ക്ഷ​യു​ടെ ഒരു വെളിച്ചം വീണതു​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

പിറ്റേ ആഴ്‌ച, കൺ​വെൻ​ഷന്‌ എന്നെ ക്ഷണിച്ച ആ രണ്ടു സാക്ഷികൾ വീണ്ടും എന്നെ കാണാൻ വന്നു. ബൈബിൾ പഠിക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവർ പറഞ്ഞ​പ്പോൾ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു. മീറ്റി​ങ്ങു​കൾക്കും പോകാൻ തുടങ്ങി.

ബൈബിൾ പഠിച്ച​പ്പോൾ ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള എന്റെ ധാരണ​തന്നെ മാറി. ദുഷ്ടത​യ്‌ക്കും കഷ്ടപ്പാ​ടി​നും ദൈവം കാരണ​ക്കാ​ര​ന​ല്ലെന്നു മാത്രമല്ല ഇതൊക്കെ കാണു​മ്പോൾ ദൈവ​ത്തി​നു​തന്നെ വിഷമ​മാ​ണെ​ന്നും ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. (ഉൽപത്തി 6:6; സങ്കീർത്തനം 78:40, 41) അതു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഒരു തീരു​മാ​നം എടുത്തു. ഞാനാ​യിട്ട്‌ ഒരിക്ക​ലും യഹോ​വയെ വിഷമി​പ്പി​ക്കില്ല, ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹൃദയത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കും. (സുഭാ​ഷി​തങ്ങൾ 27:11) അങ്ങനെ ഞാൻ മദ്യപാ​ന​വും പുകവ​ലി​യും നിറുത്തി. അധാർമിക ജീവി​ത​രീ​തി​യും ഉപേക്ഷി​ച്ചു. 1994 മാർച്ചിൽ ഞാൻ സ്‌നാ​ന​മേറ്റ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ഒരാളാ​യി.

എനിക്കു ലഭിച്ച പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ:

ശരിക്കുള്ള സന്തോ​ഷ​വും സംതൃ​പ്‌തി​യും എന്താ​ണെന്ന്‌ ഞാൻ ഇപ്പോൾ അനുഭ​വി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. പ്രശ്‌നങ്ങൾ വരു​മ്പോൾ ഞാൻ മദ്യത്തിൽ അഭയം തേടു​ന്നില്ല. എന്റെ ഭാരങ്ങൾ യഹോ​വയെ ഏൽപ്പി​ക്കാൻ എനിക്ക്‌ ഇപ്പോൾ അറിയാം.—സങ്കീർത്തനം 55:22.

എന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട്‌ പത്തു വർഷമാ​യി. ഭാര്യ ക്യാര​നും, അവളുടെ മുൻവി​വാ​ഹ​ത്തി​ലെ മകൾ നെല്ലയും അടങ്ങു​ന്ന​താണ്‌ ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബം. ഞങ്ങൾ മൂന്നു​പേ​രും ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി ധാരാളം സമയം മാറ്റി​വെ​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സത്യങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒത്തിരി സന്തോഷം തരുന്നു. ഇപ്പോ​ഴാണ്‌ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തിന്‌ ഒരു ലക്ഷ്യം ഉണ്ടായത്‌.