മാതാപിതാക്കൾക്ക്
6: ശിക്ഷണം
അതിന്റെ അർഥം
ശിക്ഷണം എന്ന വാക്കിനു പഠിപ്പിക്കൽ, അഭ്യസിപ്പിക്കൽ എന്നൊക്കെ അർഥമുണ്ട്. ചിലപ്പോൾ ഒരു കുട്ടിയുടെ മോശമായ പെരുമാറ്റം തിരുത്തുന്നതും അതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. എങ്കിലും, നല്ല തീരുമാനങ്ങളെടുക്കാൻ കുട്ടിയെ സഹായിക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള ധാർമികപരിശീലനം നൽകുന്നതാണ് ഇതിൽ പ്രധാനമായും ഉൾപ്പെടുന്നത്.
അതിന്റെ പ്രാധാന്യം
അടുത്ത കാലത്തായി ചില കുടുംബങ്ങളിൽ ശിക്ഷണം ഏറെക്കുറെ ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു. കുട്ടികളെ തിരുത്തിയാൽ അവരുടെ ആത്മവിശ്വാസം പോകുമെന്നാണ് മാതാപിതാക്കളുടെ പേടി. എങ്കിലും ജ്ഞാനത്തോടെ പ്രവർത്തിക്കുന്ന മാതാപിതാക്കൾ കുട്ടികൾക്ക് ന്യായമായ നിയമങ്ങൾ വെക്കുകയും അത് അനുസരിക്കാൻ അവരെ പരിശീലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
“മുതിർന്നുവരുമ്പോൾ കുട്ടികൾ കാര്യപ്രാപ്തിയുള്ളവർ ആയിത്തീരണമെങ്കിൽ അവർക്ക് ചില പരിധികൾ വെക്കണം. ശിക്ഷണം കിട്ടാത്ത കുട്ടികൾ ചുക്കാൻ ഇല്ലാത്ത ബോട്ടുപോലെയായിരിക്കും. അത് പതിയെപ്പതിയെ വഴിതെറ്റിപ്പോകുകയോ കീഴ്മേൽ മറിയുകയോ ചെയ്തേക്കാം.”—പമേല.
നിങ്ങൾക്ക് ചെയ്യാനാകുന്നത്
പറയുന്നത് ചെയ്യുക. നിങ്ങൾ വെക്കുന്ന നിയമങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ കുട്ടി അനുസരിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ പറഞ്ഞതുപോലെതന്നെ ശിക്ഷണം കൊടുക്കുക. എന്നാൽ അനുസരിക്കുകയാണെങ്കിൽ അവരെ അഭിനന്ദിക്കാനും മടികാണിക്കരുത്.
“അനുസരണംകെട്ട ഈ ലോകത്ത് എന്റെ മക്കൾ എന്നെ അനുസരിക്കുമ്പോഴെല്ലാം ഞാൻ അവരെ അഭിനന്ദിക്കാറുണ്ട്. അതുകൊണ്ട്, ശിക്ഷണം കൊടുക്കുമ്പോൾ അത് സ്വീകരിക്കാൻ അവർക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നാറില്ല.”—ക്രിസ്റ്റീൻ.
ബൈബിൾതത്ത്വം: “ഒരാൾ വിതയ്ക്കുന്നതുതന്നെ കൊയ്യും.”—ഗലാത്യർ 6:7.
ന്യായബോധം കാണിക്കുക. കുട്ടിയുടെ പ്രായവും കഴിവും തെറ്റിന്റെ ഗൗരവവും കണക്കിലെടുത്തിട്ടു വേണം കുട്ടിയെ ശിക്ഷിക്കാൻ. തെറ്റിനു ചേരുന്ന രീതിയിലുള്ള ശിക്ഷണമായിരിക്കും മിക്കപ്പോഴും ഏറ്റവും ഗുണം ചെയ്യുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഫോൺ ദുരുപയോഗം ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ കുറച്ച് കാലത്തേക്ക് ഫോൺ ഉപയോഗിക്കാൻ ചില മാതാപിതാക്കൾ അനുവദിക്കില്ലായിരിക്കും. അതേസമയം ചെറിയ കാര്യത്തെ വലിയ സംഭവമാക്കി മാറ്റാനും പാടില്ല.
“എന്റെ കുട്ടി മനഃപൂർവം അനുസരണക്കേടു കാണിച്ചതാണോ അതോ അറിയാതെ പറ്റിപ്പോയ ഒരു തെറ്റാണോ എന്ന കാര്യം ഉറപ്പാക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. ചില പ്രവണതകൾ പിഴുതുകളയേണ്ട ഗുരുതരമായ സ്വഭാവവൈകല്യമായിരിക്കും. മറ്റു ചിലത് ചെറിയൊരു പിശകായിരിക്കും. അത് കുട്ടിയുടെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടുത്തേണ്ട ആവശ്യമേ കാണൂ.”—വെൻഡൽ.
ബൈബിൾതത്ത്വം: “പിതാക്കന്മാരേ, നിങ്ങളുടെ മക്കളെ വെറുതേ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്, അവരുടെ മനസ്സിടിഞ്ഞുപോകും.”—കൊലോസ്യർ 3:21.
സ്നേഹം കാണിക്കുക. മാതാപിതാക്കൾ മക്കൾക്ക് ശിക്ഷണം കൊടുക്കുന്നത് അവരോടുള്ള സ്നേഹംകൊണ്ടാണെന്ന് മക്കൾ മനസ്സിലാകുന്നെങ്കിൽ അത് സ്വീകരിക്കാനും അനുസരിക്കാനും അവർക്ക് എളുപ്പമായിരിക്കും.
“ഞങ്ങളുടെ മകനു ചില തെറ്റുകൾ പറ്റിയപ്പോൾ, മുമ്പ് അവൻ എടുത്ത നല്ല തീരുമാനങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഓർമിപ്പിക്കുകയും അവനെ അഭിനന്ദിക്കുകയും ചെയ്തു. ആവശ്യമായ തിരുത്തലുകൾ വരുത്തിയാൽ സത്പേര് പോകില്ലെന്നും തിരുത്താൻ ഞങ്ങൾ അവനെ സഹായിക്കാമെന്നും പറഞ്ഞു.”—ഡാനിയേൽ.
ബൈബിൾതത്ത്വം: “സ്നേഹം ക്ഷമയും ദയയും ഉള്ളതാണ്.”—1 കൊരിന്ത്യർ 13:4.