गीत १०२
दुर्बळांना मदत करू या
१. ए-क-ही ज्यात दो-ष ना,
आ-हे कोण अ-सा?
के-ली दे-वा-ने त-री,
आ-भा-ळ-मा-या.
मे-घ कृ-पे-चा तो,
प्री-ती व-र्ष-वि-तो.
द्या-वे आ-म्ही-ही त-से,
प्रे-म दु-र्ब-ळां.
२. ले-क-रे य-हो-वा-ची,
सा-री प्रि-य त्यास.
बो-लु-नी प्रे-मा-चे बोल,
दे-ऊ त्यां-ना आस.
आ-सू प्र-त्ये-का-चा,
तो ले-खी मो-ला-चा.
ला-गो बां-ध-वां-चे घाव,
आम-च्या-ही म-नास.
३. जी-वन हे क-ठीण कि-ती,
या दु-ष्ट ज-गी.
बां-ध-व कि-ती-त-री,
ओ-झी वा-ह-ती.
वा-हू या त्यां-चा भार,
दे-ऊ त्यां-ना आ-धार,
दा-ख-वू या दु-र्ब-ळां,
दे-वा-ची प्री-ती.
(यश. ३५:३, ४; २ करिंथ. ११:२९; गलती. ६:२ ही वचनंसुद्धा पाहा.)