गीत १५८
“उशीर ना त्याला!”
१. पा-ह-तो आ-म्ही,
सा-ऱ्या सृ-ष्टी-ला,
रं-गां-ची ब-हार,
दि-ली-स याह ति-ला.
थां-ब-ला-स तू,
का-ळा-सा-ठी त्या,
न-व्या-ने पु-न्हा,
घ-ड-व-ण्या ति-ला.
(कोरस)
नं-दन-व-ना-ची याह,
ला-ग-ली ओढ आ-म्हा.
बळ दे तू धीर ध-र-ण्या!
रो-खे-ल को-णी ना,
तु-झ्या त्या रा-ज्या-ला.
जिं-के-ल दा-ही दि-शा!
“उ-शीर ना त्या-ला!”
२. सा-रे प्रि-य ते,
गे-ले दू-र जे,
आ-तुर तू या-हा,
त्यां सा-द घा-ल-ण्या.
झा-लो रे अ-धीर,
त्यां-ना भे-ट-ण्या,
दे धी-र आ-म्हा,
तु-झ्या-च-सा-र-खा.
(कोरस)
नं-दन-व-ना-ची याह,
ला-ग-ली ओढ आ-म्हा.
बळ दे तू धीर ध-र-ण्या!
रो-खे-ल को-णी ना,
तु-झ्या त्या रा-ज्या-ला.
जिं-के-ल दा-ही दि-शा!
“उ-शीर ना त्या-ला!”
३. रो-पं को-व-ळी,
न-म्र जे म-नी,
शो-धु-नी त्यां-ना,
आ-णू ज-वळ तु-झ्या.
छा-या आ-शे-ची,
दे-ई गा-र-वा,
ब-हर-ती-ल ते,
ज-गा-म-ध्ये न-व्या!
(कोरस)
नं-दन-व-ना-ची याह,
ला-ग-ली ओढ आ-म्हा.
बळ दे तू धीर ध-र-ण्या!
रो-खे-ल को-णी ना,
तु-झ्या त्या रा-ज्या-ला.
जिं-के-ल दा-ही दि-शा!
“उ-शीर ना त्या-ला!”
बळ दे धीर धर-ण्या बा-पा!
(कलस्सै. १:११ सुद्धा पाहा.)
