गीत २६
‘केलं त्यांच्यासाठी, ते माझ्यासाठी!’
१. नी-ति-मा-न लो-कां, म्ह-णे ये-शू रा-जा:
‘तु-म्ही के-ली से-वा, मा-झ्या भा-वां-ची.
दि-ली सा-थ त्यां-ची
तु-म्ही पृ-थ्वी-व-री,
म-ना-पा-सु-नी तुम-चा मी आ-भा-री.’
(कोरस)
‘के-लं त्यां-च्या-सा-ठी, ते मा-झ्या-सा-ठी.
दि-ला धी-र त्यां-ना, मि-ळा-ला म-ला.
धा-वू-न आ-लात तु-म्ही त्यां-च्या-सा-ठी,
आ-धा-र दि-ला, दि-ला आ-स-रा,
के-लं त्यां-च्या-सा-ठी, ते मा-झ्या-सा-ठी.’
२. ‘हो-तो मी भु-के-ला, अन् त-हा-न-ले-ला,
दि-ला तु-म्ही तुम-च्या, घा-सा-तू-न घास.’
‘के-लं आ-म्ही क-धी,’
हे वि-चार-ती-ल ते,
ते-व्हा त्यां प्रे-मा-ने मग ये-शू म्ह-णे:
(कोरस)
‘के-लं त्यां-च्या-सा-ठी, ते मा-झ्या-सा-ठी.
दि-ला धी-र त्यां-ना, मि-ळा-ला म-ला.
धा-वू-न आ-लात तु-म्ही त्यां-च्या-सा-ठी,
आ-धा-र दि-ला, दि-ला आ-स-रा,
के-लं त्यां-च्या-सा-ठी, ते मा-झ्या-सा-ठी.’
३. ‘दि-ली सा-थ दे-ण्या, त्यां सं-देश रा-ज्या-चा,
जी-व-ना-ला तुम-च्या नी-ती-ची शो-भा.
आ-हे स्वा-गत तुम-चं
या ज-गा-त न-व्या,
तुम-चा-च आ-हे पृ-थ्वी-चा वा-र-सा.’
(कोरस)
‘के-लं त्यां-च्या-सा-ठी, ते मा-झ्या-सा-ठी.
दि-ला धी-र त्यां-ना, मि-ळा-ला म-ला.
धा-वू-न आ-लात तु-म्ही त्यां-च्या-सा-ठी,
आ-धा-र दि-ला, दि-ला आ-स-रा,
के-लं त्यां-च्या-सा-ठी, ते मा-झ्या-सा-ठी.’
(नीति. १९:१७; मत्त. १०:४०-४२; २ तीम. १:१६, १७ ही वचनंसुद्धा पाहा.)
