गीत ५७
सर्व प्रकारच्या लोकांना संदेश सांगा!
१. वि-शा-ल सा-गर मन य-हो-वा-चे,
बो-ला-वे स-र्वां-ना तो प्रे-मा-ने.
घे-उ-नी ज्ञान मि-ळो त्यां-ना जी-वन,
म-ना-पा-सून य-हो-वा-ला वा-टे.
(कोरस)
ना चेह-रा ना रं-ग-रूप
आ-हे मन मो-ला-चं खूप,
दे-वा-चा सं-देश सां-गू स-र्वां-ना.
भेद-भाव सा-रे विस-रु-नी,
ठे-वू फ-क्त हे म-नी:
स्वी-का-रे या-ह न-म्र लो-कां-ना.
२. अ-सो का-ही-ही त्यां-चं नाव नि गाव,
अ-सो श्री-मं-त वा अ-सो ग-रीब.
आ-हे ख-रा म-ना-ने जो धन-वान,
त्या-ला ज-वळ याह प्रे-मा-ने घे-ई.
(कोरस)
ना चेह-रा ना रं-ग-रूप
आ-हे मन मो-ला-चं खूप,
दे-वा-चा सं-देश सां-गू स-र्वां-ना.
भेद-भाव सा-रे विस-रु-नी,
ठे-वू फ-क्त हे म-नी:
स्वी-का-रे या-ह न-म्र लो-कां-ना.
३. ज-गा-चे सा-रे पा-श तो-डु-नी,
ये-तो जो-ही य-हो-वा-च्या शर-णी,
भर-भ-रु-नी तो दे-ई आ-शी-र्वाद
सां-गू च-ला, हे स-र्वां जा-उ-नी.
(कोरस)
ना चेह-रा ना रं-ग-रूप
आ-हे मन मो-ला-चं खूप,
दे-वा-चा सं-देश सां-गू स-र्वां-ना.
भेद-भाव सा-रे विस-रु-नी,
ठे-वू फ-क्त हे म-नी:
स्वी-का-रे या-ह न-म्र लो-कां-ना.
(योहा. १२:३२; प्रे. कार्यं १०:३४; १ तीम. ४:१०; तीत २:११ ही वचनंसुद्धा पाहा.)
