गीत ८१
पायनियरचं जीवन
१. सू-र्या-ला आ-ली जाग, आ-ता हो-ईल प-हाट.
झो-प डो-ळ्यां-म-ध्ये
त-री ओ-ठां-व-री प्रा-र्थ-ना.
लो-कां-ना भे-ट-ण्या, जा-तो आ-नं-दा-ने.
ह-स-ती का-ही लोक
तर का-ही ऐ-क-ती, आ-म-चे.
(कोरस)
पा-ळू याह-चा आ-देश
सां-गू त्या-चा सं-देश.
स-दा त्या-च्या वा-टे-वर चा-लू.
ना आ-म्हा-ला प-र्वा,
उ-न्हा-पा-व-सा-ची,
रो-ज दे-ऊ त्या-ला भेट आ-म्ही, प्रे-मा-ची!
२. सू-र्य मं-दा-व-ला क्षि-ति-जा का-ठा-ला.
थ-क-ली पा-व-ले,
पण म-ने फु-ल-ली ह-र्षा-ने.
दि-ले याह-ने जी-वन, वा-हू तन मन त्या-ला!
दे-ई रोज आ-शी-र्वाद
मा-नू त्या-चे कि-ती उ-प-कार!
(कोरस)
पा-ळू याह-चा आ-देश
सां-गू त्या-चा सं-देश.
स-दा त्या-च्या वा-टे-वर चा-लू.
ना आ-म्हा-ला प-र्वा,
उ-न्हा-पा-व-सा-ची,
रो-ज दे-ऊ त्या-ला भेट आ-म्ही, प्रे-मा-ची!
(यहो. २४:१५; स्तो. ९२:२; रोम. १४:८ ही वचनंसुद्धा पाहा.)
