AIR braurer wat Julian hit hät soo sägt: “As ik waiten kreege häw dat mij jong ruuterschikt wäir uut dai gemaind, ik bün sër traurig bleewe. Hai wäir mij ülst jong un wij hare aine starke ümgang. Wij maike feel daile t’hoop. Hai wäir air gaur jong. Åwer, mite tijd, hai hät anfånge forkërde daile måke. Mijn fruug däir sër hüüle. Ik wüst ni wosoo küün ik eer helpe. Wij däire denke: ‘Häwe wij ales måkt wat wij küüne taum oose jonge mithelpe?’”

Is sër traurig wen air ruuterschikt wart uut dai gemaind. Den, woweegen kan man säge dat wijst Jehovaa sij lijb? Fortel dai Bijbel dåroiwer? Woweegen wart air mësch ruuterschikt uut dai gemaind?

Wen air groot süün måkt hät un hät sich ni lërt dår, den wart dai ruuterschikt uut dai gemaind.

Jehovaa wät dat wij fëgels häwe. Dårweegen, hai luurt ni dat wij nij ais wat forkërdes måke. Dat kan passijre. Åwer hai wil wij schåle oos anstrenge måke wat richtig is. Ine Bijbel hai wijst oos daile wat wij nij ais måke döre. Soo as huurerig, gemåkt daile anbeere, steele, andrer doodmåke urer hexerig. (1 Cor 6:9 un 10 un Apo 21:8)

Dat wat Jehovaa häwe wil fon oos is ni tauswår un däit oos behüüte, is ni wår? Gefült oos sër t’hoop sin mit lüür wat gaud sin un woo wij oos upforlåte koine. Oos bruirers un swesters sin genau soo. Woweegen? Weegen as wij oos tau God anbåre häwe, wij häwe forspråke ales måke wat hai wil.

Åwer kan passijre dat air wat al tauwt is ain groot süün mökt, weegen dai is ni åne fëgels. Dit is al passijrt mit wek wat Jehovaa dijne däire ine früür tijd. Åwer Jehovaa hät eer ni glijk afsägt. Is dat wat mit Davi passijrt is. Hai hät sich ain ande kërl sijn fruug nåme un hät dës kërl doodmåkt. Åwer dai profët Natã hät tau Davi sägt dat Jehovaa däir em forgeewe. (2 Sam 12:13)

God hät Davi sijn süün forgeewt, weegen em hät dat sër lëd dår. (Sal 32:1 bet 5) Hüüt uk, wen air groot süün mökt, däit dat ni lëd un däit bijblijwe måke wat slecht is, den wart dai ruuterschikt uut dai gemaind. (Atos 3:19 un 26:20) Dai ülster daue air ruuterschike uut dai gemaind bloos wen dai sich ni lëd däit.

Den, wen air mësch wat wij sër lijbe daue ruuterschikt wart uut dai gemaind, wij koine denke soo’s dat is tau streng wääst. Åwer dai Bijbel däit oos mithelpe saie dat dat ni soo is. Åwer wosoo däit dai Bijbel wijse aine ruuterschike uut dai gemaind, is wat gaures?

Jësus hät sägt soo’s God sijn “klaukhët wart gerecht pruiwt doir dat wat ruuterkümt fon dat wat sai mökt”. (Mat 11:19) Is klauk aine mësche ruuterschike uut dai gemaind wat süün måkt hät un hät sich ni lëd dår? Jå, weegen dit giwt sër wat gaures ruuter. Woweegen? Wiman’s dat saie.

Aine ruuterschike uut dai gemaind däit Jehovaa sijne nåme ëre. (Isa 43:10) Soo as air kind kan schåm urer ëren bringe tau sijn papa un mama, dai lüür koine slecht urer gaud denke oiwer Jehovaa doir dat wat wij måke, weegen wij sin Jehovaas Tüügen. Dit is passijrt in Ezequiel sijn tijd. Dai lüür däire waite soo as dai Judeus wäire Jehovaa sij folk. Dat neemlig passijrt hüüt mit oos. Dai lüür waite wij sin Jehovaas Tüügen. Den, wen wij måke wat richtig is, dai lüür fortele gaud oiwer Jehovaa. (Eze 36:19 bet 23)

Wen wij huurerig måke daue, wij daue ni Jehovaa sijne nåme ëre. Dai apostel Pedro hät dai Kristen formånt: “Soo as kiner wat horge, daut juuch ni mër lenke låte nå dai wünsche wat jij airste hare in juuch dumhët, åwer, soo as dai Hailig wat juuch raupe hät, wart hailig in ales wat jij måke, weegen stäit sreewe: ‘Wäst hailig, weegen ik bün hailig.’” (1 Ped 1:14 bet 16) Den, wen wij måke wat richtig is, dat bringt ëren tau God sijne nåme.

Wen air Tüüge fon Jehovaa ümer måke däit wat slecht is, dem sijn fründ urer dai wat dai kene däit, krijge dat waiten. Wen dai ruuterschikt wart uut dai gemaind, dat däit wijse dat Jehovaa hät air folk wat sich hule däit an dat wat dai Bijbel sägt wat richtig is. Saie’s wat passijrt is mit air mësch in Suíça. Sijn swester har huurerig måkt un dårweegen is sai ruuterschikt woore uut dai gemaind. Dun, is hai up ain forsamlung gåe un wul Tüüge fon Jehovaa ware. Hai hät sägt soo’s hai wul tauhööre tau ain gemaind wat “kain forkërde daile anneeme däir”.

Aine ruuterschike uut dai gemaind däit oos bruirers un swesters behüüte. Dai apostel Paulo hät sägt tau dai in Corinto woo gefärlig as dat wäir erlaube aine ine gemaind behule wat bijblijwe däir forkërde daile måke. Hai hät sägt “dat dai gans daig upgåe däit mit air bits suurdaig”. (1 Cor 5:6) Neemlig soo, wen air bijblijwe däit forkërde daile måke ine gemaind, dai andrer koine dat uk soo måke wile. Dårweegen hät hai sägt: “Måkt mank juuch ruuter der slechte mësche.” (1 Cor 5:11 bet 13)

Dai ‘slecht mësch’ wat Paulo sägt hät, däir sër feel slechte daile måke wat besägen har mit huurerig måke. Wek ine gemaind däire denke soo’s dat wat hai måkt har, wäir ni soo gefärlig. (1 Cor 5:1 un 2) Wen dai ine gemaind dat anneeme däire wat dai slecht mësch måke däir, dai bruirers un swesters küüne anfänge denke soo as dai lüür dår in Corinto denke däire, soo’s huurerig måke dat wäir ni soo wat slechtes. Neemlig soo wat kan hüüt passijre. Wen air mësch ain groot süün måke däit un blijwt nog ine gemaind, dai andrer koine anfänge kaine wërd mër geewe, tau dat wat God sägt wat richtig un forkërd is. (Ecl 8:11) Soo as air “stair uunem wåter” måke kan dat air schif uunergäit, dai wat süün mökt un sich ni lëd däit, kan dai bruirers un swesters wat schåre. (Judas 4 un 12)

Aine ruuterschike uut dai gemaind dat kan måke dat dai aners wart. Jësus hät sägt oiwer aine jonge wat fon t’huus weggåe is un hät ales wat sij papa em geewt har mit huurerig forsmeete. Ain tijd nåheer as hai fon t’huus weg bleewe is, hai hät sër feel slim daile doirset un hät groot forlangen hat fon sijn familg. Un dun hai hät saie dat hai feel slechte daile måkt har, em hät dat lëd dår un is werer trööggåe nå sijn familg. (Luc 15:11 bet 24) Jësus hät sägt soo as dai papa hät sich sër fröögt dat em sij kind aners woore wäir. Un dit däit oos helpe forståe wosoo as God sich forneeme däit. Jehovaa giwt oos sicherhët: “Däit mij ni gefale wen air slecht mësch doodblijwt, åwer däit mij gefale wen dai slecht mësch sijne weeg besijdlöt un leewig blijwt.” (Eze 33:11)

Air wat ruuterschikt woore is uut dai gemaind, däit ni mër tauhööre tau Jehovaa sijn familg. Kan sin dit däit dem fëgle. Dai kan saie woo slecht as sij leewend wääst is doir dat wat dai måkt hät. Dai kan uk andenke an der gaure ümgang wat dai hat hät mit Jehovaa un uk mit sij folk. Dit wat dai måkt hät, hät dem sër lëd dår.

Wen air ruuterschikt wart uut dai gemaind, dai bruirers un swesters döre ni mër mit dem fortele. Sai muite sich stram hule. Süste dai wat groot süün måkt hät, däit ni aners ware un wil ni tau Jehovaa tröögkåme. Dat däit t’hoopstime mit dat wat Davi sägt hät: “Wen dai gerecht mij slåe däit, dat däir em sijn reäl lijb up mij wijse. Wen dai mij int raich bringe däit, dat wäir soo as ööl oiwer mij kop, wat ik ais nij afsäge däir.” (Sal 141:5) Taum beeter forståe dat wat Davi sägt hät, dau ais denke: Twai lüür daue aine groote ijsbag ruperkruupe. Ain fon dai blijwt taumuir un krijgt ni mër gåe. Hai däit sër forfraire un wart släiprig. Åwer wen hai slåpe däir, hai däir doodblijwe. Den, dai wat t’hoop mit em wäir, hät anfånge em int gesicht hooge. Is wår, dat däir wai. Åwer is dit wat em sij leewend reere hät. Uut dai gemaind ruuterschikt ware, kan soo slim sin as soo’s wen air oos int gesicht hooge däir. Åwer is dat wat dem mësche helpe kan sich lëd daue, aners ware un werer nå Jehovaa tröögkåme.

Tau feel lüür uut dai gemaind ruuterschikt ware is wirklig ain hülp. Im anfang, wij häwe oiwer Julian sij jong fortelt. Hai is uut dai gemaind ruuterschikt woore. Hai is soo bleewe 10 jårelang. Åwer nåheer, dës jong is aners woore. Hai is nå gemaind werer tröögkoome un hüüt hai is air ülst ine gemaind. Hai hät soo sägt: “Doir dai tijd land woo ik uut dai gemaind wäir, ik häw saie wosoo ales wat ik måke däir, däir mij bloos wat schåre. Uut dai gemaind ruuterschikt ware wäir wirklig gaud tau mij.” (Heb 12:7 bet 11)

Is sër traurig wen air ruuterschikt wart uut dai gemaind. Åwer dat passijrt taum dai wat ruuterschikt woore sin uut dai gemaind helpe tröögkåme nå Jehovaa. Åwer, wosoo wij ale koine wijse dat wij wile dat dai wat groot süün måkt häwe tröögkåme nå Jehovaa?

Wen dai ülster uutsuike dat air wart ruuterschikt uut dai gemaind, sai daue dat mit lijb tau dem mësche säge. Wen sai dat måke, sai säge uk tau dem mësche wat dai måke mut taum werer tauhööre tau dai gemaind. Wen dai wat ruuterschikt woore sin uut dai gemaind wijse sai wile tröögkåme nå Jehovaa, dai ülster koine eer helpe. Hen un wen sai koine eer besuike taum uutdüüre wat sai måke muite taum tröögkåme nå Jehovaa. a

Wen air ruuterschikt wart, dai familg kan lijb wijse oiwer der un oiwer dai gemaind. Wosoo? Doir anneeme dat wat dai ülster uutsöcht häwe. Julian, woo wij al oiwer fortelt häwe, hät soo sägt: “Ik däir nog mijne jonge lijbe. Åwer weegen dat wat hai måke däir, wij küüne ni mër gaure ümgang mit em häwe.”

Ale ine gemaind koine lijb wijse. Wosoo? Airst: doir sich anstrenge ni t’hoop fortele urer gaure ümgang häwe mit dai wat ruuterschikt woore sin uut dai gemaind. (1 Cor 5:11 un 2 João 10 un 11) Wen wij dit måke wij daue bijståe wat Jehovaa uutsöcht hät. Twait: Sai koine lijb wijse doir helpe un gaud behandle dai familg fon dai wat ruuterschikt woore is. Wen air ruuterschikt wart uut dai gemaind, dat kan ni licht sin tau sijn familg. Åwer wen dat passijrt, dat bedüürt ni dat sijn familg uk ruuterschikt wart. Dårweegen, wij muite oos anstrenge ni wijdaf sin fon dai. Åwer eer helpe un lijb wijse. (Rom 12:13 un 15)

Julian hät soo sägt: “Wen air mësch groot süün måkt hät un dai hät sich ni lëd dår, dai mut ruuterschikt ware uut dai gemaind. Dat helpt oos leewe soo as Jehovaa God wil. In dai tijd wij sin sër traurig woore. Åwer nåheer, mij jong is werer tröögkåme nå Jehovaa. Wen ik anneeme däir dai forkërde daile wat mij jong måke däir, kan sin hai wäir nij ais nå Jehovaa tröögkåme.”