พระ​คัมภีร์​คริสเตียน​ภาค​ภาษา​กรีก​ฉบับ​แปล​โลก​ใหม่ ภาษา​อังกฤษ​พิมพ์​ออก​มา​ใน​ปี ค.ศ. 1950 (พ.ศ. 2493) หลัง​จาก​นั้น มี​การ​จัด​พิมพ์​คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​แปล​โลก​ใหม่​ครบ​ชุด​ออก​มา​ใน​ปี ค.ศ. 1961 (พ.ศ. 2504) ตั้ง​แต่​นั้น​มา ผู้​อ่าน​หลาย​สิบ​ล้าน​คน​ที่​ใช้​ภาษา​ต่าง ๆ มาก​กว่า 210 ภาษา ได้​รับ​ประโยชน์​จาก​การ​อ่าน​คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​นี้​ที่​มี​การ​แปล​จาก​ภาษา​เดิม​อย่าง​ถูก​ต้อง​และ​อ่าน​เข้าใจ​ง่าย

คณะ​กรรมการ​การ​แปล​คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​แปล​โลก​ใหม่​เห็น​ว่า จำเป็น​ต้อง​ใช้​ภาษา​ที่​เข้า​ถึง​หัวใจ​ของ​ผู้​อ่าน​สมัย​นี้ ดัง​นั้น คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​แปล​นี้​จึง​ใช้​ลักษณะ​ภาษา​และ​คำ​ศัพท์​โดย​คำนึง​ถึง​จุด​ต่าง ๆ ต่อ​ไป​นี้

• ใช้​ภาษา​สมัย​ใหม่ และ​ภาษา​ที่​เข้าใจ​ง่าย มี​ความ​พยายาม​ที่​จะ​แปล​คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​นี้​โดย​ใช้​ภาษา​ที่​อ่าน​เข้าใจ​ง่าย​และ​เป็น​ภาษา​ที่​คน​ทั่ว​ไป​ใน​ทุก​วัน​นี้​พูด​กัน ตัว​อย่าง​เช่น คำ​ว่า “บิดา” เปลี่ยน​เป็น “พ่อ” และ​คำ​ว่า “บุตร” เปลี่ยน​เป็น “ลูก” (ลูกา 15:11-32) คำ​ว่า “นิรันดร์” ซึ่ง​เป็น​คำ​ที่​มัก​ใช้​ใน​เพลง​หรือ​บท​กลอน เปลี่ยน​เป็น​คำ​ว่า “ตลอด​ไป” ซึ่ง​เป็น​คำ​ที่​ผู้​อ่าน​เข้าใจ​ง่าย​กว่า (ยอห์น 17:3) คำ​ที่​ไม่​ค่อย​มี​การ​ใช้​กัน​แล้ว​ใน​ชีวิต​ประจำ​วัน เช่น “ผิด​ประเวณี” ก็​เปลี่ยน​เป็น “ผิด​ศีลธรรม​ทาง​เพศ” และ​คำ​ว่า “หญิง​แพศยา” เป็น “โสเภณี” (กาลาเทีย 5:19; มัทธิว 21:31) ส่วน​คำ​ว่า “มุสา” ก็​เปลี่ยน​เป็น “โกหก” เพราะ​เป็น​คำ​ธรรมดา​ที่​ใช้​กัน​ทั่ว​ไป​และ​เข้าใจ​ง่าย (ทิตัส 1:2; 1 ยอห์น 4:20) ส่วน​คำ​โบราณ เช่น “ฉิบหาย” ก็​เปลี่ยน​เป็น “พินาศ”—กันดารวิถี 17:12

  นอก​จาก​นี้ คำ​ว่า “เผ่า​พันธุ์” “พงศ์พันธุ์” หรือ “ผู้​สืบ​เชื้อ​สาย” ก็​เปลี่ยน​ไป​ใช้​คำ​ว่า “ลูก​หลาน” (ปฐมกาล 22:17; 48:4; ลูกา 1:55) คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​นี้​ใช้​คำ​ว่า “ลูก​หลาน” ด้วย​เมื่อ​พูด​ถึง​สัญญา​ใน​สวน​เอเดน​ที่​ปฐมกาล 3:15

  เพื่อ​จะ​ใช้​ภาษา​ที่​คน​ใน​ทุก​วัน​นี้​พูด​กัน​จริง ๆ จึง​มี​การ​เปลี่ยน​ไป​ใช้​สรรพนาม​แบบ​ที่​คน​สมัย​ปัจจุบัน​พูด​กัน​ใน​ชีวิต​ประจำ​วัน​แทน​ที่​จะ​ใช้​สรรพนาม​แบบ​คน​สมัย​โบราณ เช่น “ข้า” หรือ “ข้าพเจ้า” เปลี่ยน​เป็น “ผม” หรือ “ฉัน” และ “เจ้า” เปลี่ยน​เป็น “คุณ” โดย​วิธี​นี้​ทำ​ให้​ผู้​อ่าน​มี​อารมณ์​ร่วม​มาก​ขึ้น​กับ​เหตุ​การณ์​ที่​กำลัง​อ่าน ทำ​ให้​รู้สึก​ว่า​เรื่อง​ที่​อ่าน​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ตัว​เขา ไม่​ใช่​เป็น​แค่​เหตุ​การณ์​ใน​สมัย​โบราณ​ที่​อยู่​ห่าง​ไกล นอก​จาก​นั้น พระ​คัมภีร์​ฉบับ​นี้​ใช้​คำ​ราชา​ศัพท์​น้อย​ที่​สุด​เท่า​ที่​จะ​ทำ​ได้ เพื่อ​ช่วย​ผู้​อ่าน​เข้าใจ​ได้​ง่าย​ขึ้น

   คำ​พูด​ที่​พระ​เยซู​ใช้​สนทนา​กับ​คน​อื่น ๆ ก็​มี​การ​ปรับ​ให้​เป็น​ภาษา​สมัย​ใหม่​ด้วย เช่น ที่​มัทธิว 11:28 พระ​เยซู​พูด​กับ​คน​ที่​ฟัง​ท่าน​ว่า “ทุก​คน​ที่​ทำ​งาน​หนัก​เหน็ด​เหนื่อย​และ​มี​ภาระ​มาก มา​หา​ผม​สิ แล้ว​ผม​จะ​ทำ​ให้​คุณ​สดชื่น​หาย​เหนื่อย” และ​เมื่อ​พูด​กับ​พวก​สาวก​ที่​ยอห์น 15:14 พระ​เยซู​บอก​ว่า “ถ้า​พวก​คุณ​ทำ​ตาม​ที่​ผม​สั่ง พวก​คุณ​ก็​เป็น​เพื่อน​ของ​ผม” ใน​อีก​เหตุ​การณ์​หนึ่ง​ตอน​ที่​พระ​เยซู​เดิน​บน​น้ำ​ไป​หา​พวก​สาวก​ที่​อยู่​บน​เรือ​ซึ่ง​กำลัง​โดน​พายุ เมื่อ​พวก​สาวก​เห็น​พระ​เยซู​ก็​ตกใจ​กลัว แต่​ท่าน​บอก​พวก​เขา​ที่​มัทธิว 14:27 ว่า “ไม่​ต้อง​ตกใจ นี่​ผม​เอง ไม่​ต้อง​กลัว” การ​ใช้​คำ​พูด​เหมือน​คน​ทั่ว​ไป​แบบ​นี้​ทำ​ให้​เห็น​ว่า ถึง​แม้​พระ​เยซู​เป็น​ถึง​ลูก​ของ​พระเจ้า แต่​ก็​ไม่​ได้​ทำ​ตัว​เหมือน​กับ​ว่า​ท่าน​มี​ฐานะ​สูง​ส่ง​กว่า​คน​ที่​ท่าน​พูด​คุย​ด้วย ซึ่ง​เข้า​กับ​บุคลิก​ของ​พระ​เยซู​ที่​เป็น​คน​ถ่อม​และ​เข้า​หา​ได้​ง่าย โดย​เฉพาะ​กับ​พวก​อัครสาวก พระ​เยซู​จะ​พูด​กับ​พวก​เขา​อย่าง​สนิทสนม​มาก​เหมือน​เป็น​เพื่อน​หรือ​พี่​น้อง นอก​จาก​นี้ เมื่อ​ผู้​อ่าน​สมัย​ปัจจุบัน​อ่าน​ประโยค​เหล่า​นี้​ที่​เป็น​คำ​พูด​ของ​พระ​เยซู ก็​จะ​ทำ​ให้​เขา​นึก​ภาพ​ได้​ง่าย​ขึ้น​ว่า​พระ​เยซู​กำลัง​พูด​กับ​เขา​เป็น​ส่วน​ตัว และ​ทำ​ให้​เข้า​ถึง​หัวใจ​ได้​มาก​ขึ้น

• ใช้​คำ​หรือ​สำนวน​ที่​ช่วย​ให้​เข้าใจ​คำ​สอน​ใน​พระ​คัมภีร์ คัมภีร์​ไบเบิล​หลาย​ฉบับ​แปล​คำ​ภาษา​ฮีบรู เนเฟช และ​ภาษา​กรีก พซีเค ว่า “จิตวิญญาณ” หรือ “วิญญาณ” แต่​เมื่อ​ดู​พระ​คัมภีร์​ต้น​ฉบับ เรา​จะ​เห็น​ว่า​ใน​ภาษา​เดิม​มี​การ​ใช้​สอง​คำ​นี้ ใน​ความ​หมาย​หลัก ๆ ดัง​นี้ (1) คน (2) สัตว์ (3) ชีวิต​ของ​คน​หรือ​สัตว์ (ปฐมกาล 1:20; 2:7; กันดารวิถี 31:28; 1 เปโตร 3:20) สังเกต​ว่า​เมื่อ​คัมภีร์​ไบเบิล​ใช้​สอง​คำ​นี้​กับ​ตัว​คน​และ​สัตว์ ก็​ใช้​หมาย​ถึง​สิ่ง​ที่​จับ​ต้อง​ได้ มอง​เห็น​ได้ และ​ตาย​ได้ ไม่​ได้​หมาย​ถึง​สิ่ง​ที่​มอง​ไม่​เห็น​และ​เป็น​อมตะ (เอเสเคียล 18:4, 20) ดัง​นั้น คำ​ว่า “จิตวิญญาณ” ไม่​ได้​สื่อ​ความ​หมาย​ตาม​ภาษา​เดิม คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​นี้​จึง​แปล​คำ​ว่า เนเฟช และ พซีเค ตาม​ความ​หมาย​ของ​แต่​ละ​ท้อง​เรื่อง​โดย​ใช้​คำ​ว่า “ชีวิต” “คน” “สัตว์” หรือ​ใช้​สรรพนาม เช่น “ผม” “ฉัน” หรือ “เขา”

  เช่น​เดียว​กับ​คำ​ภาษา​ฮีบรู รูอาค และ​คำ​ภาษา​กรีก พนูมา ซึ่ง​คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​แปล​ส่วน​ใหญ่​แปล​ว่า “วิญญาณ” ที่​จริง​คำ​นี้​ใน​ภาษา​เดิม​มี​ความ​หมาย​หลาย​อย่าง และ​ทุก​อย่าง​เกี่ยว​ข้อง​กับ​สิ่ง​ที่​มนุษย์​มอง​ไม่​เห็น​แต่​ส่ง​ผล​กระทบ​ที่​มอง​เห็น​ได้ คำ​นี้​ทั้ง​ภาษา​ฮีบรู​และ​ภาษา​กรีก​ถูก​ใช้​เพื่อ​อ้าง​ถึง (1) ลม (2) พลัง​ชีวิต​ของ​คน​และ​สัตว์ (3) พลัง​กระตุ้น​จาก​ใจ​ของ​คน​เรา​ซึ่ง​กระตุ้น​ให้​เขา​พูด​หรือ​ทำ​อะไร​บาง​อย่าง (4) ถ้อย​คำ​ที่​ได้​รับ​การ​ดล​ใจ​จาก​แหล่ง​ที่​มอง​ไม่​เห็น (5) บุคคล​ที่​มี​ร่าง​กาย​แบบ​ที่​มนุษย์​เรา​มอง​ไม่​เห็น เช่น พระเจ้า ทูตสวรรค์ และ​ปีศาจ (6) พลัง​ที่​พระเจ้า​ใช้​ใน​การ​ทำ​งาน หรือ​พลัง​บริสุทธิ์​ของ​พระเจ้า (อพยพ 35:31; สดุดี 104:29;  มัทธิว 12:43; ลูกา 11:13) เนื่อง​จาก​คำ​นี้​ใน​ภาษา​เดิม​ไม่​ได้​มี​ความ​หมาย​ตรง​กับ​คำ​ว่า “วิญญาณ” ใน​ภาษา​ไทย ดัง​นั้น พระ​คัมภีร์​ฉบับ​นี้​จึง​แปล​คำ​นี้​ตาม​ความ​หมาย​ที่​แท้​จริง​ของ​แต่​ละ​ข้อ​ตาม​ท้อง​เรื่อง เช่น คำ​ที่​เคย​แปล​ว่า “พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์” ซึ่ง​เป็น​คำ​ที่​มัก​จะ​ทำ​ให้​เข้าใจ​ผิด ตอน​นี้​เรา​ใช้​คำ​ว่า “พลัง​บริสุทธิ์”

  ฉบับ​แปล​นี้​ใช้​คำ​ว่า “ไต” เฉพาะ​เมื่อ​พูด​ถึง​อวัยวะ​ใน​ร่าง​กาย​จริง ๆ เท่า​นั้น แต่​เมื่อ​ใช้​ใน​ความ​หมาย​แฝง เช่น ใน​สดุดี 7:9; 26:2 และ​วิวรณ์ 2:23 มี​การ​แปล​คำ​นี้​ใน​ข้อ​ความ​หลัก​ว่า “ความ​รู้สึก​ที่​ลึก​ที่​สุด” หรือ “ส่วน​ลึก​ที่​สุด​ของ​ความ​คิด​จิตใจ” ตาม​ความ​หมาย​ที่​ข้อ​นั้น​ต้องการ​บอก​จริง ๆ และ​ใส่​คำ​แปล​ตรง​ตัว​ไว้​ใน​เชิงอรรถ

  คล้าย​กัน คำ​ที่​แปล​จาก​ภาษา​ฮีบรู​และ​กรีก​เป็น​ภาษา​ไทย​ว่า “หัวใจ” มี​ความ​หมาย​ทั้ง​แบบ​ตรง​ตัว​และ​ความ​หมาย​แฝง ใน​พระ​คัมภีร์​ฉบับ​นี้​ส่วน​ใหญ่​ยัง​คง​แปล​คำ​นี้​โดย​ใช้​คำ​ว่า “ใจ” หรือ “หัวใจ” แต่​ใน​ท้อง​เรื่อง​ที่​การ​แปล​ตรง​ตัว​ทำ​ให้​เข้าใจ​ไม่​ชัดเจน​หรือ​ไม่​เป็น​ธรรมชาติ ก็​จะ​มี​การ​แปล​ความ​หมาย​ที่​ผู้​เขียน​ต้องการ​สื่อ​ออก​มา​จริง ๆ เช่น ใน​หนังสือ​สุภาษิต วลี​ที่​แปล​ตรง​ตัว​ว่า “ขาด​หัวใจ” ก็​แปล​ว่า “ไม่​รู้​จัก​คิด” และ​ใส่​คำ​แปล​ตรง​ตัว​ไว้​ใน​เชิงอรรถ (สุภาษิต 6:32; 7:7) หลักการ​แปล​แบบ​นี้​ยัง​ใช้​กับ​คำ​อื่น ๆ ด้วย เช่น “กระดูก​และ​เนื้อ” “แขน” “เขา​สัตว์” (ปฐมกาล 29:14; สดุดี 71:18; 75:4) มี​การ​อธิบาย​บาง​คำ​ที่​มี​ลักษณะ​แบบ​นี้​ใน “ส่วน​อธิบาย​ศัพท์” ด้วย

  นอก​จาก​นั้น ฉบับ​แปล​นี้​ยัง​มี​การ​ปรับ​บาง​คำ​เพื่อ​ให้​ผู้​อ่าน​เข้าใจ​ความ​หมาย​ที่​ชัดเจน​ขึ้น เช่น คำ​ว่า “ราชอาณาจักร​ของ​พระเจ้า” เปลี่ยน​เป็น “รัฐบาล​ของ​พระเจ้า” เพราะ​คำ​ว่า​ราชอาณาจักร​ทำ​ให้​นึก​ถึง​เขต​แดน​ของ​ประเทศ มาก​กว่า​การ​ปกครอง

• ชื่อ​ต่าง ๆ ฉบับ​แปล​นี้​มี​การ​ปรับ​เปลี่ยน​ค่อนข้าง​มาก​ใน​เรื่อง​การ​สะกด​ชื่อ​ต่าง ๆ ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ชื่อ​คน​หรือ​กลุ่ม​คน เช่น อาดาม​กับ​ฮาวา เปลี่ยน​เป็น อาดัม​กับ​เอวา โมเซ เปลี่ยน​เป็น โมเสส พวก​ฟาริซาย เปลี่ยน​เป็น พวก​ฟาริสี รวม​ทั้ง​ชื่อ​เมือง​หรือ​สถาน​ที่ เช่น เมือง​โซโดม เปลี่ยน​เป็น เมือง​โสโดม แกลิลี เปลี่ยน​เป็น กาลิลี นอก​จาก​นี้ ชื่อ​หนังสือ​แต่​ละ​เล่ม ของ​คัมภีร์​ไบเบิล​ก็​มี​การ​ปรับ​เปลี่ยน​ด้วย เช่น เยเนซิศ เปลี่ยน​เป็น ปฐมกาล บทเพลง​สรรเสริญ เปลี่ยน​เป็น สดุดี และ​มัดธาย เปลี่ยน​เป็น มัทธิว การ​ปรับ​เปลี่ยน​การ​สะกด​ชื่อ​เหล่า​นี้​ก็​เพื่อ​ให้​ตรง​กับ​ชื่อ​ต่าง ๆ ที่​ใช้​ใน​พระ​คัมภีร์​ฉบับ​แปล​อื่น ๆ ใน​ภาษา​ไทย​ที่​ใช้​กัน​อยู่​ใน​ปัจจุบัน

  การ​ปรับ​เปลี่ยน​การ​แปล​ใน​พระ​คัมภีร์​ทั้ง​หมด​นี้​ได้​ทำ​อย่าง​ระมัดระวัง พร้อม​ด้วย​การ​อธิษฐาน และ​ด้วย​ความ​นับถือ​ใน​งาน​ต้น​ฉบับ​ของ​คณะ​กรรมการ​การ​แปล​คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​แปล​โลก​ใหม่

คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​นี้​มี​เชิงอรรถ​ด้วย เชิงอรรถ​แบ่ง​ออก​เป็น​ประเภท​ต่าง ๆ ดัง​ต่อ​ไป​นี้

• “หรือ” ข้อ​ความ​ที่​อยู่​ใน​เชิงอรรถ​แบบ​นี้​เป็น​ข้อ​ความ​ที่​อาจ​แปล​ได้​อีก​แบบ​หนึ่ง​จาก​ข้อ​ความ​ต้น​ฉบับ​ภาษา​ฮีบรู ภาษา​อาราเมอิก หรือ​ภาษา​กรีก แต่​ก็​ยัง​เป็น​แนว​คิด​เดียว​กัน​กับ​ข้อ​ความ​หลัก—ปฐมกาล 1:2 “พลัง​ที่​พระเจ้า​ใช้​ใน​การ​ทำ​งาน”; โยชูวา 1:8 “คิด​ใคร่ครวญ”

• “หรือ​อาจ​แปล​ได้​ว่า” ข้อ​ความ​ที่​อยู่​ใน​เชิงอรรถ​แบบ​นี้​เป็น​ข้อ​ความ​ที่​อาจ​แปล​ได้​อีก​แบบ​หนึ่ง และ​เป็น​แนว​คิด​ที่​ต่าง​ไป​จาก​ข้อ​ความ​หลัก—ปฐมกาล 21:6 “หัวเราะ​ดีใจ​ไป​กับ​ฉัน​ด้วย”; เศคาริยาห์ 14:21 “ชาว​คานาอัน”

• “แปล​ตรง​ตัว​ว่า” ข้อ​ความ​ที่​อยู่​ใน​เชิงอรรถ​แบบ​นี้​เป็น​ข้อ​ความ​ที่​แปล​ตรง​ตัว​จาก​ภาษา​ฮีบรู ภาษา​อาราเมอิก หรือ​ภาษา​กรีก หรือ​แปล​ตาม​ความ​หมาย​พื้น​ฐาน​ของ​คำ​นั้น​ใน​ภาษา​เดิม—ปฐมกาล 9:6 “ฆ่า​คน”; มัทธิว 4:4 ดู​เชิงอรรถ​ของ​คำ​ว่า “อาหาร”

• บอก​ความ​หมาย​และ​ข้อมูล​ภูมิหลัง ข้อ​ความ​ใน​เชิงอรรถ​แบบ​นี้​บอก​ความ​หมาย​ของ​ชื่อ​ต่าง ๆ (ปฐมกาล 3:17 “อาดัม”; อพยพ 15:23 “มาราห์”) หรือ​บอก​ราย​ละเอียด​เกี่ยว​กับ​น้ำหนัก​หรือ​ขนาด (ปฐมกาล 6:15 “ศอก”) หรือ​ระบุ​ว่า​สรรพนาม​ใน​ข้อ​นั้น​หมาย​ถึง​ใคร (ปฐมกาล 49:25 “เขา”) หรือ​ชี้​ไป​ที่​ข้อมูล​ที่​เป็น​ประโยชน์​ใน​ภาค​ผนวก​และ​ส่วน​อธิบาย​ศัพท์—ปฐมกาล 2:4 ดู​เชิงอรรถ​ของ​คำ​ว่า “พระ​ยะโฮวา”; มัทธิว 5:22 ดู​เชิงอรรถ​ของ​คำ​ว่า “เกเฮนนา”

ส่วน​ที่​อยู่​ด้าน​หน้า​ของ​พระ​คัมภีร์​ฉบับ​นี้​ซึ่ง​มี​ชื่อ​ว่า “มา​รู้​จัก​คำ​สอน​ของ​พระเจ้า” มี​โครง​เรื่อง​ที่​เป็น​คำ​สอน​พื้น​ฐาน​ของ​คัมภีร์​ไบเบิล ส่วน​ที่​อยู่​ด้าน​หลัง​ของ​เล่ม​ถัด​จาก​เนื้อหา​ของ​พระ​คัมภีร์​เล่ม​สุด​ท้าย​คือ “ตาราง​ราย​ชื่อ​หนังสือ​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล” “ดัชนี​คำ​ศัพท์​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล” และ “ส่วน​อธิบาย​ศัพท์​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล” ส่วน​อธิบาย​ศัพท์​นี้​จะ​ช่วย​ผู้​อ่าน​ให้​เข้าใจ​คำ​ศัพท์​หรือ​วลี​ที่​ใช้​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล นอก​จาก​นี้ ยัง​มี​ภาค​ผนวก ก ซึ่ง​มี​เรื่อง​ต่าง ๆ ดัง​ต่อ​ไป​นี้ “หลัก​ใน​การ​แปล​คัมภีร์​ไบเบิล” “ ลักษณะ​เด่น​ของ​คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​แปล​นี้” “คัมภีร์​ไบเบิล​ตก​ทอด​มา​ถึง​เรา​ได้​อย่าง​ไร?” “ชื่อ​ของ​พระเจ้า​ใน​พระ​คัมภีร์​ภาค​ภาษา​ฮีบรู” “ชื่อ​ของ​พระเจ้า​ใน​พระ​คัมภีร์​คริสเตียน​ภาค​ภาษา​กรีก” “แผนภูมิ​เกี่ยว​กับ​ผู้​พยากรณ์​และ​กษัตริย์​ของ​อาณาจักร​ยูดาห์​และ​อิสราเอล” และ “เหตุ​การณ์​สำคัญ​ใน​ชีวิต​ของ​พระ​เยซู​ตอน​อยู่​บน​โลก” ใน​ส่วน​ภาค​ผนวก ข มี​แผนที่ แผนภูมิ และ​ข้อมูล​อื่น ๆ ที่​เป็น​ประโยชน์​สำหรับ​นัก​ศึกษา​คัมภีร์​ไบเบิล​ที่​ชอบ​ค้นคว้า

ส่วน​แรก​ของ​หนังสือ​แต่​ละ​เล่ม​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​นี้ จะ​มี “ใจความ​สำคัญ” ของ​แต่​ละ​บท ส่วน​นี้​ช่วย​ให้​ผู้​อ่าน​เห็น​ภาพ​รวม​ของ​หนังสือ​แต่​ละ​เล่ม นอก​จาก​นี้ คัมภีร์​ไบเบิล​ฉบับ​นี้ ยัง​มี​คอลัมน์​หรือ​ช่อง​ที่​อยู่​ตรง​กลาง​ของ​แต่​ละ​หน้า​ซึ่ง​มี “ข้อ​อ้าง​โยง” ที่​กำกับ​ด้วย​เลข​ไทย เพื่อ​โยง​ข้อ​ความ​ใน​หน้า​นั้น​กับ​ข้อ​คัมภีร์​อื่น ๆ