លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

សៀវភៅអេសាយ

ជំពូក

សេចក្ដីសង្ខេប

    • ឪពុក​និង​កូន​ដែល​បះ​បោរ​ប្រឆាំង (​១​-​៩)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្អប់​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​បង្គ្រប់​កិច្ច (​១០​-​១៧)

    • ​«​សូម​មក យើង​នឹង​សម្រុះ​សម្រួល​គ្នា​»​ (​១៨​-​២០)

    • ស៊ីយ៉ូន​បាន​ត្រូវ​ស្ថាបនា​ឡើង​វិញ​ជា​ក្រុង​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់ (​២១​-​៣១)

    • ភ្នំ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ត្រូវ​លើក​តម្កើង (​១​-​៥)

      • ដាវ​ទៅ​ជា​ផាល​នង្គ័ល (​)

    • ថ្ងៃ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បន្ទាប​ពួក​អ្នក​មាន​អំណួត (​៦​-​២២)

    • ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​យូដា​នាំ​បណ្ដា​ជន​ឲ្យ​វង្វេង (​១​-​១៥)

    • កូន​ស្រី​ស៊ីយ៉ូន​ដែល​ពូកែ​ចែ​ចង់ បាន​ត្រូវ​វិនិច្ឆ័យ (​១៦​-​២៦)

    • ស្ត្រី​៧​នាក់​មាន​ប្ដី​តែ​មួយ (​)

    • អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​ឲ្យ​លាស់​ឡើង នឹង​មាន​ភាព​រុង​រឿង (​២​-​៦)

    • ចម្រៀង​អំពី​ចម្ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១​-​៧)

    • វេទនា​ដល់​ចម្ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៨​-​២៤)

    • កំហឹង​របស់​ព្រះ​ទាស់​នឹង​រាស្ត្រ​របស់​លោក (​២៥​-​៣០)

    • ការ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត​អំពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ក្នុង​វិហារ​របស់​លោក (​១​-​៤)

      • ‹បរិសុទ្ធ បរិសុទ្ធ ព្រះ​យេហូវ៉ា​គឺ​បរិសុទ្ធ› (​)

    • បបូរ​មាត់​អេសាយ​បាន​ត្រូវ​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្អាត​បរិសុទ្ធ (​៥​-​៧)

    • អេសាយ​បាន​ត្រូវ​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ (​៨​-​១០)

      • ​«​ខ្ញុំ​នៅ​ទី​នេះ​ហើយ! សូម​ចាត់​ខ្ញុំ!​»​ (​)

    • ​«​ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! តើ​រហូត​ដល់​ពេល​ណា​ទៅ?​»​ (​១១​-​១៣)

    • ដំណឹង​ជូន​ចំពោះ​ស្ដេច​អេហាស (​១​-​៩)

      • សេអាយ៉ាសិប (​)

    • សញ្ញា​សម្គាល់​អំពី​អេម៉ាញូអែល (​១០​-​១៧)

    • លទ្ធផល​នៃ​ការ​មិន​ស្មោះ​ត្រង់ (​១៨​-​២៥)

    • ពួក​អាស៊ីរី​កំពុង​មក​ឈ្លានពាន (​១​-​៨)

      • ម៉ាហឺសាឡាលហាសបាស (​១​-​៤)

    • កុំ​ភ័យ​ខ្លាច​ឡើយ​«​ព្រះ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​យើង​ហើយ!​»​ (​៩​-​១៧)

    • អេសាយ​និង​កូន​ៗ​របស់​គាត់​ជា​សញ្ញា​សម្គាល់ (​១៨)

    • ចូរ​បែរ​ទៅ​រក​ច្បាប់​របស់​ព្រះ មិន​មែន​ទៅ​រក​ពួក​វិញ្ញាណ​កំណាច​ទេ (​១៩​-​២២)

    • ពន្លឺ​ភ្លឺ​ចិញ្ចាច​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ដី​កាលីឡេ (​១​-​៧)

      • កំណើត​របស់​«​ម្ចាស់​នៃ​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​»​ (​៦, ៧)

    • ដៃ​របស់​ព្រះ​ប្រឆាំង​នឹង​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​៨​-​២១)

  • ១០

    • ដៃ​របស់​ព្រះ​ប្រឆាំង​នឹង​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​៤)

    • អាស៊ីរី​ជា​ដំបង​នៃ​កំហឹង​របស់​ព្រះ (​៥​-​១១)

    • ការ​ដាក់​ទោស​ពួក​អាស៊ីរី (​១២​-​១៩)

    • ពូជ​ពង្ស​យ៉ាកុប​ដែល​នៅ​សេស​សល់​នឹង​ត្រឡប់​មក​វិញ (​២០​-​២៧)

    • ព្រះ​នឹង​វិនិច្ឆ័យ​ពួក​អាស៊ីរី (​២៨​-​៣៤)

  • ១១

    • ការ​គ្រប់​គ្រង​ដ៏​សុចរិត​នៃ​ពន្លក​របស់​អ៊ីសាយ (​១​-​១០)

      • ឆ្កែ​ចចក​និង​កូន​ចៀម​នឹង​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា (​)

      • ចំណេះ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​មាន​ពេញ​ផែនដី (​)

    • ពួក​អ្នក​ដែល​នៅ​សេស​សល់​ត្រឡប់​មក​វិញ (​១១​-​១៦)

  • ១២

    • ចម្រៀង​ថ្លែង​អំណរ​គុណ (​១​-​៦)

      • ‹យ៉ា​គឺ​ព្រះ​យេហូវ៉ា លោក​ជា​កម្លាំង​របស់​ខ្ញុំ› (​)

  • ១៣

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​បាប៊ីឡូន (​១​-​២២)

      • ថ្ងៃ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជិត​មក​ដល់​ហើយ! (​)

      • ពួក​មេឌី​នឹង​បំផ្លាញ​ក្រុង​បាប៊ីឡូន (​១៧)

      • ក្រុង​បាប៊ីឡូន​នឹង​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាស្រ័យ​នៅ​ទៀត (​២០)

  • ១៤

    • ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ស្នាក់​នៅ​ទឹក​ដី​របស់​ខ្លួន (​១, ២)

    • ការ​តិះ​ដៀល​ឲ្យ​ស្ដេច​បាប៊ីឡូន (​៣​-​២៣)

      • អ្នក​ដែល​ភ្លឺ​ចិញ្ចាច​ចិញ្ចែង​នឹង​ធ្លាក់​ពី​លើ​មេឃ (​១២)

    • ដៃ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​កម្ទេច​ពួក​អាស៊ីរី (​២៤​-​២៧)

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​ភីលីស្ទីន (​២៨​-​៣២)

  • ១៥

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​ម៉ូអាប់ (​១​-​៩)

  • ១៦

    • ដំណឹង​ថែម​ទៀត​ទាស់​នឹង​ម៉ូអាប់ (​១​-​១៤)

  • ១៧

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​ដាម៉ាស់ (​១​-​១១)

    • ប្រជា​ជាតិ​នា​នា​បាន​ត្រូវ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ស្ដី​បន្ទោស (​១២​-​១៤)

  • ១៨

    • ដំណឹង​ទាស់​នឹង​អេត្យូពី (​១​-​៧)

  • ១៩

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​អេហ្ស៊ីប (​១​-​១៥)

    • ពួក​អេហ្ស៊ីប​នឹង​ទទួល​ស្គាល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១៦​-​២៥)

      • ទី​បូជា​មួយ​ជូន​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​អេហ្ស៊ីប (​១៩)

  • ២០

    • សញ្ញា​សម្គាល់​ទាស់​នឹង​អេហ្ស៊ីប​និង​អេត្យូពី (​១​-​៦)

  • ២១

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​សមុទ្រ (​១​-​១០)

      • ការ​ចាំ​យាម​នៅ​លើ​ប៉ម​យាម (​)

      • ​«​ក្រុង​បាប៊ីឡូន​បាន​រលំ​ហើយ!​»​ (​)

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​ឌូម៉ា​និង​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ (​១១​-​១៧)

      • ​«​អ្នក​យាម​អើយ ដល់​កាល​ណា​ទើប​ភ្លឺ?​»​ (​១១)

  • ២២

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​អំពី​ជ្រលង​នៃ​ការ​បើក​បង្ហាញ​ពី​ព្រះ (​១​-​១៤)

    • សេបណា​ដែល​ជា​អ្នក​ត្រួត​ត្រា​បាន​ត្រូវ​ជំនួស​ដោយ​អេលាគីម (​១៥​-​២៥)

  • ២៣

    • សេចក្ដី​ប្រកាស​ទាស់​នឹង​ទីរ៉ុស (​១​-​១៨)

  • ២៤

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្រុក​នៅ​ទទេ​ធេង (​១​-​២៣)

      • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​មហា​ក្សត្រ​នៅ​ស៊ីយ៉ូន (​២៣)

  • ២៥

    • រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​មាន​ពរ​ជា​បរិបូរ (​១​-​១២)

      • នៅ​ក្នុង​ពិធី​ជប់​លៀង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ស្រា​ល្អ​ៗ​ (​)

      • លែង​មាន​សេចក្ដី​ស្លាប់​ទៀត (​)

  • ២៦

    • ចម្រៀង​អំពី​ទំនុក​ចិត្ត​និង​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ (​១​-​២១)

      • យ៉ា​គឺ​ព្រះ​យេហូវ៉ា លោក​ជា​ថ្ម​ដា​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ (​)

      • មនុស្សជាតិ​នឹង​រៀន​អំពី​សេចក្ដី​សុចរិត (​)

      • ​«​ពួក​អ្នក​ស្លាប់​របស់​អ្នក​នឹង​រស់​ឡើង​វិញ​»​ (​១៩)

      • ចូរ​ចូល​ទៅ​លាក់​ខ្លួន​នៅ​បន្ទប់​ខាង​ក្នុង (​២០)

  • ២៧

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​សម្លាប់​សត្វ​ធំ​សម្បើម (​)

    • ចម្រៀង​អំពី​អ៊ីស្រាអែល​ដែល​ប្រៀប​ដូច​ជា​ចម្ការ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ (​២​-​១៣)

  • ២៨

    • វេទនា​ហើយ! ពួក​អ្នក​ប្រមឹក​នៅ​អេប្រាអ៊ីម (​១​-​៦)

    • ពួក​សង្ឃ​របស់​យូដា​និង​ពួក​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​វង្វេង​វង្វាន់ (​៧​-​១៣)

    • ​«​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​នឹង​សេចក្ដី​ស្លាប់​»​ (​១៤​-​២២)

      • ថ្ម​ជ្រុង​ដ៏​វិសេស​ក្នុង​ស៊ីយ៉ូន (​១៦)

      • កិច្ច​ការ​ដ៏​ប្លែក​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​២១)

    • ការ​ទូន្មាន​ដែល​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​២៣​-​២៩)

  • ២៩

    • វេទនា​ហើយ​អេរៀល! (​១​-​១៦)

      • ការ​គោរព​តែ​បបូរ​មាត់​បាន​ត្រូវ​ផ្ដន្ទា​ទោស (​១៣)

    • មនុស្ស​ថ្លង់​នឹង​ស្ដាប់​ឮ។ មនុស្ស​ងងឹត​ភ្នែក​នឹង​មើល​ឃើញ (​១៧​-​២៤)

  • ៣០

    • ជំនួយ​ពី​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ទាល់​តែ​សោះ (​១​-​៧)

    • បណ្ដា​ជន​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​សារ​ដែល​ជា​ទំនាយ (​៨​-​១៤)

    • ការ​បង្ហាញ​ទំនុក​ចិត្ត​នាំ​ឲ្យ​ទទួល​កម្លាំង (​១៥​-​១៧)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​បង្ហាញ​ការ​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​រាស្ត្រ​របស់​លោក (​១៨​-​២៦)

      • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​គ្រូ​បង្រៀន​ដ៏​ឧត្ដម​បំផុត (​២០)

      • ​«​គឺ​ផ្លូវ​នេះ​ហើយ​»​ (​២១)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ដាក់​ទោស​ពួក​អាស៊ីរី (​២៧​-​៣៣)

  • ៣១

    • ជំនួយ​ពិត​មក​ពី​ព្រះ​មិន​មែន​មក​ពី​មនុស្ស (​១​-​៩)

      • សេះ​របស់​អេហ្ស៊ីប​គ្រាន់​តែ​ជា​សត្វ​ប៉ុណ្ណោះ (​)

  • ៣២

    • ស្ដេច​និង​អ្នក​ដឹក​នាំ នឹង​គ្រប់​គ្រង​ដោយ​យុត្តិធម៌ (​១​-​៨)

    • ស្ត្រី​ដែល​មិន​ចេះ​អើពើ​បាន​ត្រូវ​ព្រមាន (​៩​-​១៤)

    • ពេល​ព្រះ​ចាក់​ឫទ្ធានុភាព នោះ​នាំ​ឲ្យ​ទទួល​ពរ (​១៥​-​២០)

  • ៣៣

    • ការ​វិនិច្ឆ័យ​និង​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​សម្រាប់​មនុស្ស​សុចរិត (​១​-​២៤)

      • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ចៅ​ក្រម ជា​អ្នក​តែង​ច្បាប់ និង​ជា​មហា​ក្សត្រ (​២២)

      • គ្មាន​អ្នក​ណា​នឹង​និយាយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ឈឺ​»​ទៀត​ឡើយ (​២៤)

  • ៣៤

    • ការ​សង​សឹង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទៅ​លើ​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា (​១​-​៤)

    • អេដំ​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ (​៥​-​១៧)

  • ៣៥

    • សួន​ឧទ្យាន​ត្រូវ​ស្ថាបនា​ឡើង​វិញ (​១​-​៧)

      • មនុស្ស​ងងឹត​ភ្នែក​នឹង​មើល​ឃើញ។ មនុស្ស​ថ្លង់​នឹង​ស្ដាប់​ឮ (​)

    • ផ្លូវ​បរិសុទ្ធ​សម្រាប់​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ត្រូវ​លោះ (​៨​-​១០)

  • ៣៦

    • សានហេរីប​វាយលុក​ស្រុក​យូដា (​១​-​៣)

    • រ៉ាបសាកេ​តិះ​ដៀល​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៤​-​២២)

  • ៣៧

    • ហេសេគា​ស្វែង​រក​ជំនួយ​ពី​ព្រះ​តាម​រយៈ​អេសាយ (​១​-​៧)

    • សានហេរីប​គំរាម​កំហែង​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​៨​-​១៣)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​ហេសេគា (​១៤​-​២០)

    • អេសាយ​ប្រាប់​ចម្លើយ​ពី​ព្រះ (​២១​-​៣៥)

    • ទេវតា​មួយ​រូប​បាន​សម្លាប់​ពួក​អាស៊ីរី​អស់​ចំនួន​១៨៥.០០០​នាក់ (​៣៦​-​៣៨)

  • ៣៨

    • ហេសេគា​ឈឺ ហើយ​ជា​សះ​ស្បើយ (​១​-​២២)

  • ៣៩

    • ពួក​អ្នក​នាំ​សារ​ពី​បាប៊ីឡូន (​១​-​៨)

  • ៤០

    • ការ​សម្រាល​ទុក្ខ​សម្រាប់​រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ (​១​-​១១)

      • មាន​សំឡេង​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ (​៣​-​៥)

    • ភាព​ឧត្តុង្គ​ឧត្តម​របស់​ព្រះ (​១២​-​៣១)

      • ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​ឡាយ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទឹក​មួយ​តំណក់​ក្នុង​ធុង (​១៥)

      • ព្រះ​ស្ថិត​នៅ​លើ​«​រង្វង់​ផែនដី​»​ (​២២)

      • ផ្កាយ​ទាំង​ឡាយ​បាន​ត្រូវ​ហៅ​តាម​ឈ្មោះ (​២៦)

      • ព្រះ​មិន​ដែល​អស់​កម្លាំង​ទេ (​២៨)

      • ការ​សង្ឃឹម​ទៅ​លើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ផ្ដល់​កម្លាំង​ឡើង​វិញ (​២៩​-​៣១)

  • ៤១

    • អ្នក​មាន​ជ័យ​ជម្នះ​ដែល​មក​ពី​ទិស​ខាង​កើត (​១​-​៧)

    • ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​បម្រើ​របស់​ព្រះ (​៨​-​២០)

      • ‹អាប្រាហាំ​ជា​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​ខ្ញុំ› (​)

    • ព្រះ​ឯ​ទៀត​ត្រូវ​បង្ហាញ​ភ័ស្តុតាង​ថា​ពិត​ជា​ព្រះ​មែន (​២១​-​២៩)

  • ៤២

    • អ្នក​បម្រើ​របស់​ព្រះ​និង​ភារកិច្ច​របស់​គាត់ (​១​-​៩)

      • ‹យេហូវ៉ា​ជា​នាម​របស់​ខ្ញុំ› (​)

    • ចម្រៀង​ថ្មី​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១០​-​១៧)

    • ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ងងឹត​ភ្នែក​និង​ថ្លង់ (​១៨​-​២៥)

  • ៤៣

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រមូល​រាស្ត្រ​របស់​លោក​មក​វិញ (​១​-​៧)

    • ព្រះ​នា​នា​បាន​ត្រូវ​កាត់​ក្ដី (​៨​-​១៣)

      • ​«​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​សាក្សី​របស់​ខ្ញុំ​»​ (​១០, ១២)

    • ការ​ដោះ​លែង​ពី​បាប៊ីឡូន (​១៤​-​២១)

    • ​«​ចូរ​ឲ្យ​យើង​នាំ​យក​រឿង​ក្ដី​របស់​ខ្លួន​មក​ជជែក​តវ៉ា​គ្នា​»​ (​២២​-​២៨)

  • ៤៤

    • ពរ​ជា​ច្រើន​ដល់​រាស្ត្រ​ដែល​ព្រះ​បាន​ជ្រើស​រើស (​១​-​៥)

    • គ្មាន​ព្រះ​ណា​ក្រៅ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឡើយ (​៦​-​៨)

    • រូប​ព្រះ​ដែល​មនុស្ស​បាន​ធ្វើ គឺ​ឥត​ប្រយោជន៍ (​៩​-​២០)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​លោះ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​២១​-​២៣)

    • ការ​ស្ថាបនា​ឡើង​វិញ​តាម​រយៈ​ស៊ីរូស (​២៤​-​២៨)

  • ៤៥

    • ស៊ីរូស​បាន​ត្រូវ​រើស​តាំង​ដើម្បី​ដណ្ដើម​យក​ក្រុង​បាប៊ីឡូន (​១​-​៨)

    • ដី​ឥដ្ឋ​មិន​អាច​តវ៉ា​នឹង​ជាង​ស្មូន (​៩​-​១៣)

    • ប្រជា​ជាតិ​ឯ​ទៀត​ទទួល​ស្គាល់​អ៊ីស្រាអែល (​១៤​-​១៧)

    • ព្រះ​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​បង្កើត និង​ការ​បើក​បង្ហាញ (​១៨​-​២៥)

      • ផែនដី​បាន​ត្រូវ​បង្កើត​ជា​ទី​អាស្រ័យ​នៅ (​១៨)

  • ៤៦

    • ព្រះ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ខុស​គ្នា​ឆ្ងាយ​ពី​រូប​ព្រះ​របស់​បាប៊ីឡូន (​១​-​១៣)

      • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន​អំពី​អនាគត (​១០)

      • ឥន្ទ្រី​មួយ​ពី​ទិស​ខាង​កើត (​១១)

  • ៤៧

    • ការ​ដួល​រលំ​នៃ​ក្រុង​បាប៊ីឡូន (​១​-​១៥)

      • ពួក​ហោរាសាស្ត្រ​បាន​ត្រូវ​បក​អាក្រាត (​១៣​-​១៥)

  • ៤៨

    • ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ត្រូវ​ស្ដី​បន្ទោស​និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្អាត​បរិសុទ្ធ (​១​-​១១)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ចាត់​វិធានការ​ប្រឆាំង​បាប៊ីឡូន (​១២​-​១៦​ក)

    • សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​ព្រះ​នាំ​ឲ្យ​ទទួល​ប្រយោជន៍ (​១៦​ខ​-​១៩)

    • ​«​ចូរ​ចេញ​ពី​បាប៊ីឡូន​មក!​»​ (​២០​-​២២)

  • ៤៩

    • ភារកិច្ច​របស់​អ្នក​បម្រើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១​-​១២)

      • ពន្លឺ​បំភ្លឺ​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា (​)

    • ការ​សម្រាល​ទុក្ខ​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១៣​-​២៦)

  • ៥០

    • អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​បញ្ហា​ផ្សេង​ៗ​ (​១​-​៣)

    • អ្នក​បម្រើ​ដែល​ស្ដាប់​បង្គាប់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៤​-​១១)

      • ព្រះ​បង្ហាត់​បង្រៀន​ឲ្យ​ចេះ​ប្រើ​ពាក្យ​សម្ដី​និង​ឲ្យ​ត្រង​ត្រាប់​ស្ដាប់ (​)

  • ៥១

    • ស៊ីយ៉ូន​បាន​ត្រូវ​ស្ថាបនា​ឡើង​វិញ​ឲ្យ​ស្អាត​ដូច​ជា​សួន​អេដែន (​១​-​៨)

    • ការ​សម្រាល​ទុក្ខ​ពី​អ្នក​បង្កើត​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​នៃ​ស៊ីយ៉ូន (​៩​-​១៦)

    • ពែង​នៃ​សេចក្ដី​កំហឹង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១៧​-​២៣)

  • ៥២

    • ឱ​ស៊ីយ៉ូន​អើយ! ចូរ​ភ្ញាក់​ឡើង (​១​-​១២)

      • ជើង​របស់​អ្នក​ដែល​កំពុង​នាំ​ដំណឹង​ល្អ​គឺ​ស្អាត​ណាស់ (​)

      • ពួក​អ្នក​ចាំ​យាម​របស់​ស៊ីយ៉ូន​ស្រែក​ឡើង​ព្រម​គ្នា (​)

      • អស់​អ្នក​ដែល​សែង​របស់​របរ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ត្រូវ​តែ​បរិសុទ្ធ (​១១)

    • អ្នក​បម្រើ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ត្រូវ​លើក​តម្កើង (​១៣​-​១៥)

      • មុខ​មាត់​គាត់​បាន​ត្រូវ​បង្ខូច (​១៤)

  • ៥៣

    • ការ​ឈឺ​ចាប់ សេចក្ដី​ស្លាប់ និង​ការ​បញ្ចុះ​សព​របស់​អ្នក​បម្រើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១​-​១២)

      • គាត់​បាន​ត្រូវ​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​និង​គ្មាន​អ្នក​ណា​រាប់​អាន (​)

      • គាត់​រែក​ពុន​ជំងឺ​និង​ការ​ឈឺ​ចាប់ (​)

      • ‹គាត់​ប្រៀប​ដូច​ជា​ចៀម​ដែល​គេ​នាំ​ទៅ​កន្លែង​សម្លាប់› (​)

      • គាត់​បាន​រែក​ពុន​ការ​ខុស​ឆ្គង​របស់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន (​១២)

  • ៥៤

    • ស៊ីយ៉ូន​ដែល​ជា​ស្ត្រី​អារ​នឹង​មាន​កូន​ជា​ច្រើន (​១​-​១៧)

      • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ប្ដី​របស់​ស៊ីយ៉ូន (​)

      • កូន​របស់​ស៊ីយ៉ូន​នឹង​ទទួល​ការ​បង្រៀន​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១៣)

      • គ្រឿង​អាវុធ​ណា​ដែល​ប្រឆាំង​នឹង​ស៊ីយ៉ូន​ត្រូវ​បរាជ័យ (​១៧)

  • ៥៥

    • ការ​អញ្ជើញ​ឲ្យ​មក​បរិភោគ​អាហារ​និង​ផឹក​ទឹក​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ (​១​-​៥)

    • ការ​ស្វែង​រក​ព្រះ​យេហូវ៉ា​និង​បណ្ដាំ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ត​របស់​លោក (​៦​-​១៣)

      • ផ្លូវ​របស់​ព្រះ​ខ្ពង់​ខ្ពស់​ជាង​ផ្លូវ​របស់​មនុស្ស (​៨, ៩)

      • ប្រសាសន៍​របស់​ព្រះ​នឹង​កើត​ឡើង​ជា​មិន​ខាន (​១០, ១១)

  • ៥៦

    • ពរ​ផ្សេង​ៗ​ដែល​ជន​បរទេស​និង​ជន​គម្រៀវ​ទទួល (​១​-​៨)

      • កន្លែង​សម្រាប់​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​អស់​មក​អធិដ្ឋាន (​)

    • អ្នក​ចាំ​យាម​ខ្វាក់​និង​ឆ្កែ​គ (​៩​-​១២)

  • ៥៧

    • ជន​សុចរិត​និង​ជន​ស្មោះ​ត្រង់​វិនាស (​១, ២)

    • ការ​ក្បត់​ជំនឿ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ត្រូវ​លាត​ត្រដាង (​៣​-​១៣)

    • ការ​សម្រាល​ទុក្ខ​សម្រាប់​អ្នក​ទន់​ទាប (​១៤​-​២១)

      • មនុស្ស​ទុច្ចរិត​គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​សមុទ្រ​កញ្ជ្រោល​បក់​បោក (​២០)

      • គ្មាន​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​ដល់​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ឡើយ (​២១)

  • ៥៨

    • ការ​តម​អាហារ​ដោយ​ស្មោះ​និង​មិន​ស្មោះ (​១​-​១២)

    • ការ​ពេញ​ចិត្ត​កាន់​តាម​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក (​១៣, ១៤)

  • ៥៩

    • អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​គេ​ឃ្លាត​ចេញ​ពី​ព្រះ (​១​-​៨)

    • ការ​សារភាព​អំពើ​ខុស​ឆ្គង (​៩​-​១៥​ក)

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​ឲ្យ​អ្នក​ដែល​ប្រែ​ចិត្ត (​១៥​ខ​-​២១)

  • ៦០

    • សិរី​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជះ​ពន្លឺ​ទៅ​លើ​ស៊ីយ៉ូន (​១​-​២២)

      • គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ហ្វូង​ព្រាប​ហើរ​ចូល​សម្បុក (​)

      • មាស​ជំនួស​ស្ពាន់ (​១៧)

      • មនុស្ស​មួយ​ចំនួន​តូច​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​១.០០០​នាក់ (​២២)

  • ៦១

    • អ្នក​ដែល​ព្រះ​រើស​តាំង​ត្រូវ​ប្រកាស​ដំណឹង​ល្អ (​១​-​១១)

      • ​«​ឆ្នាំ​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពេញ​ចិត្ត​»​ (​)

      • ​«​ដើម​ឈើ​ធំ​នៃ​សេចក្ដី​សុចរិត​»​ (​)

      • ជន​បរទេស​នឹង​ជួយ (​)

      • ​«​សង្ឃ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​»​ (​)

  • ៦២

    • ឈ្មោះ​ថ្មី​របស់​ស៊ីយ៉ូន (​១​-​១២)

  • ៦៣

    • ការ​សង​សឹក​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទៅ​លើ​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា (​១​-​៦)

    • សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​អតីតកាល (​៧​-​១៤)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​នៃ​ការ​ប្រែ​ចិត្ត (​១៥​-​១៩)

  • ៦៤

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​នៃ​ការ​ប្រែ​ចិត្ត​បាន​ត្រូវ​បន្ត (​១​-​១២)

      • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​«​ជាង​ស្មូន​របស់​យើង​»​ (​)

  • ៦៥

    • ព្រះ​យេហូវ៉ា​វិនិច្ឆ័យ​ពួក​អ្នក​គោរព​បូជា​រូប​ព្រះ (​១​-​១៦)

      • ព្រះ​នៃ​លាភ​សំណាង​និង​ព្រះ​នៃ​ព្រេង​វាសនា (​១១)

      • ​«​ពួក​អ្នក​បម្រើ​ខ្ញុំ​នឹង​បរិភោគ​»​ (​១៣)

    • មេឃ​ថ្មី​និង​ផែនដី​ថ្មី (​១៧​-​២៥)

      • ការ​សង់​ផ្ទះ​និង​ការ​ដាំ​ដំណាំ​ទំពាំង​បាយ​ជូរ (​២១)

      • នឹង​គ្មាន​អ្នក​ណា​ធ្វើ​ការ​នឿយ​ហត់​ដោយ​ឥត​ប្រយោជន៍​ទេ (​២៣)

  • ៦៦

    • ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ពិត​និង​មិន​ពិត (​១​-​៦)

    • ស៊ីយ៉ូន​ជា​ម្ដាយ​និង​កូន​ៗ​របស់​នាង (​៧​-​១៧)

    • បណ្ដា​ជន​បាន​ត្រូវ​ប្រមូល​ឲ្យ​មក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​១៨​-​២៤)