W III w. n.e. różni tłumacze, pracując niezależnie, przełożyli fragmenty Pism Hebrajskich i Chrześcijańskich Pism Greckich na koptyjski. Języka tego używano w starożytnym Egipcie, a jego alfabet był oparty głównie na alfabecie greckim. Do naszych czasów przetrwały starożytne manuskrypty Biblii w kilku koptyjskich dialektach, między innymi w saidzkim oraz bohairskim.

Koptyjskie przekłady Biblii były tłumaczeniami z greki. Wydaje się, że na początku IV w. w języku koptyjskim była dostępna większość ksiąg biblijnych.

Uważa się, że najstarsze dostępne dziś kompletne kodeksy koptyjskie zawierające Ewangelie powstały w XI lub XII w., ale pojedyncze księgi biblijne lub ich fragmenty są datowane nawet na IV i V w. Przekłady koptyjskie, zwłaszcza te wczesne, mają duże znaczenie, ponieważ opierają się na tekście greckim starszym niż wiele zachowanych greckich manuskryptów. Mogą więc pomóc w zrozumieniu starożytnych tekstów, na podstawie których powstały. Na przykład to, jak niektóre przekłady koptyjskie oddają Ewangelię według Jana 1:1, wskazuje, że Jezus nazwany tam „bogiem” nie jest tą samą osobą, co Bóg Wszechmocny.