Боргирӣ:

• Матн бо нотаҳо

1. 1. Осмони пурахтар маро

   мафтун месозад.

   Офтоби нурафзои ӯ

   шодӣ мепошад.

   Худо ҷаҳонро офарид,

   Дунёву ҷонро офарид

   бо завқу шодӣ.

   (Нақарот)

   Табиат ороми ҷон аст,

   Хушхабар ба дил дармон аст —

   Фараҳбахш аст ин умед.

   Лекин беш аз ҳар атоят

   Меҳри гарму пурбаҳоят

   Ба дилҳо бахшад шодӣ —

   Шодии абадӣ!

2. 2. Бо чашму гӯшу ақлу дил

   дониш афзуда

   Хушию хуррамӣ ёбем

   аз ту, Яҳува.

   Дар дили мо Ту ҷо додӣ

   Хоҳиш, ки бошад зиндагӣ

   ҷовиду шодмон.

   (Нақарот)

   Табиат ороми ҷон аст,

   Хушхабар ба дил дармон аст —

   Фараҳбахш аст ин умед.

   Лекин беш аз ҳар атоят

   Меҳри гарму пурбаҳоят

   Ба дилҳо бахшад шодӣ —

   Шодии абадӣ!

   (Пайваст)

   Писари бегуноҳатро

   фидо намудӣ,

   Бо ин баҳо кардӣ раҳо

   аз банди ғам ва навмедӣ.

   (Нақарот)

   Табиат ороми ҷон аст,

   Хушхабар ба дил дармон аст —

   Фараҳбахш аст ин умед.

   Лекин беш аз ҳар атоят

   Меҳри гарму пурбаҳоят

   Ба дилҳо бахшад шодӣ —

   Шодии абадӣ!

   (Нақарот)

   Табиат ороми ҷон аст,

   Хушхабар ба дил дармон аст —

   Фараҳбахш аст ин умед.

   Лекин беш аз ҳар атоят

   Меҳри гарму пурбаҳоят

   Ба дилҳо бахшад шодӣ —

   Шодии абадӣ!