Raufloden:

• Eefache Nooten

1. 1. Ekj well opp iernst daut rajchte doon’,

   doch doa’s ’ne Sach, dee sat mie too:

   Gott, best du met mie tofräd?

   Es daut nuach, waut ekj die jäw?

   Ekj ligj em Bad un finj nich Ru.

   Ekj bäd to die, schedd mien Hoat ver die ut.

   Du sitst de Angst doa en mie

   un sea leeftolich sajchst du:

   (KUA)

   “Jeff acht opp dien Hoat, pauss opp, waut du denkjst,

   lenkj dienen Senn opp goode Dinj.”

   Soont, waut mie schot, daut schmiet ekj fuaz rut.

   Ekj acht opp mien’ Senn, un soo finj ekj Ru.

2. 2. Ekj well daut doon’, waut du mie sajchst,

   doch dit Jefeel, daut moakt mie schwak.

   Ekj beschod mie selfst un jleew,

   ekj vedeen nich diene Leew.

   Doch ekj go rut met diene Help

   toom aundre von miene Hopninj vetal’n.

   Ekj woa daut schwoare derchston’,

   met die, Jehova, veraungon’.

   (KUA)

   Ekj acht opp mien Hoat, pauss opp, waut ekj denkj,

   lenkj mienen Senn opp goode Dinj.

   Soont, waut mie schot, daut schmiet ekj fuaz rut.

   Ekj acht opp mien’ Senn, un soo finj ekj Ru.

   Soo finj ekj Ru.

   (BRIGJ)

   Schlajchte Jefeel’n saj ekj audee,

   proow de Dinj noch kloara to seen’:

   nich soo väl duar’n, nich too väl velang’.

   Jehova, mien Gott, du halpst mie, dien’ Fräd to ha’n.

   Du jefst mie dien’ Fräd.

   (KUA)

   Ekj acht opp mien Hoat, pauss opp, waut ekj denkj,

   lenkj mienen Senn opp goode Dinj.

   Soont, waut mie schot, daut schmiet ekj fuaz rut.

   Ekj acht opp mien’ Senn, un soo finj ekj Ru.