გინოჭარუა:

• ტექსტ ნოტეფით

1. 1. გურ დამონკებულ მაფ,

   დო ბრელ ოწუხებელ მიღჷ,

   ლურ ვა მურს ჩქიმ თოლშა,

   შარას ეფჩირთჷ ვორექ შხურ დინაფილ.

   მარა დობგორ ჩქიმ ღორონთიქ,

   ჩქიმ კარშა ქუმორთჷ, მუჩჷ ხიოლ დიდ.

   (ᲛᲘᲝᲑᲘᲠᲐᲚ)

   მუშ ხე ქუმოფთხჷ,

   ჸუდეშა მომიჸონ,

   თის ფშუდ ირო, მორწყედ, ფიქრენდჷ ჩქიმო.

   ვემუტებუქ, ვუჸორქ დო ძვირფას ვორექ თიშო,

   კინ თიშ ხოლოს ვორექ, მიღჷ ხიოლ!

2. 2. მა თაქ თხილერ ვორექ,

   დო პჸუნს ართგურ მეგობრეფ,

   მუთუნშე ვა ბწუხენქ,

   ვორექ ბედნერ, მიღჷ მა თინეფიშ მენდჷ.

   რჯერდას, ღორონთ მთელ გურით გელჷ,

   უჸორქ, გირჩქილე, ოკო, დართე.

   (ᲛᲘᲝᲑᲘᲠᲐᲚ)

   სქან გურს ძირუნს,

   დიძახენს, დორგორუნს,

   მუშ ხეს მორთხუნს,

   სქან არძა ჭუას მოსპუნს.

   მეიჸონანს ჸუდეშა დო დღას ვა გოიტენს,

   რჯერდას, თექ ქიგინანქ, სიმშვიდეს.

   (ᲮᲘᲓᲔ)

   სქან დორთას ველუთ,

   დიდ ხიოლით შერხვადუთ.

   ვა გობჭყოლადუთ,

   რჯერდას, არძას მონატრუთ

   დო გელუთ.

   ჩქი გელუთ.

   (ᲛᲘᲝᲑᲘᲠᲐᲚ)

   თიქ ხე ქუმორთხჷ,

   ჸუდეშა მოიჸონ.

   თის შუდ ირო, გორწყედ, ფიქრენდჷ სქანო.

   ვემუტებუქ, გოხვარუდ დო რჯერს, ძვირფას რექ თიშო.

   გიღ ხიოლ!