Ile jest informacji w serwisach informacyjnych?

Pewien zespół badający mass media, który przeanalizował pod względem treści i sposobu prezentacji 102 telewizyjne serwisy informacyjne nadawane dla 52 wielkich miast amerykańskich, stwierdził, że wiadomości stanowią zaledwie 41,3 procent tych audycji. A co się składa na resztę?

Przeciętnie 30,4 procent czasu antenowego lokalnych dzienników wypełniają reklamy. Niektóre z objętych badaniami serwisów poświęcały im więcej miejsca niż wiadomościom; w dodatku — jak ustalono — dużo czasu wypełniają treści błahe. * Pod nagłówkiem „Treści błahe” raport wymienia „łączny czas spędzony na pogawędkach między prezenterami, poświęcony reklamom, spotom zapowiadanych programów, komentowaniu spraw mało ważnych, lekkich i przyjemnych oraz ploteczkom na temat sławnych ludzi”. Oto kilka przykładów: „Konkurs strasznych tenorów”; „Przedziwna, niesamowita i niewiarygodna przejażdżka reportera kolejką górską”; „Większy popyt na pasty w supermarketach”.

A o czym się mówi w serwisach informacyjnych? W dziennikach telewizyjnych dominuje przestępczość, na którą przeznacza się 26,9 procent czasu antenowego. „Im krwawsze, tym ciekawsze — oto dewiza lokalnych stacji telewizyjnych (...) Mimo iż ostatnio w USA wskaźniki przestępczości miejscami zmalały, nie znalazło to odbicia w lokalnych wiadomościach”. Dlaczego? Autorzy raportu wyjaśniają, że „relacje z przestępstw są dramatyczne i przykuwają uwagę”.

Jeśli chodzi o czas antenowy, następne miejsce po przestępczości zajmują w serwisach sprawozdania z różnych nieszczęść, takich jak pożary, wypadki drogowe, powodzie i eksplozje (12,2 procent), a zaraz po nich — kronika sportowa (11,4 procent). Na dalszych pozycjach plasują się informacje dotyczące zdrowia (10,1 procent), rządu (8,7 procent) i gospodarki (8,5 procent). Takim tematom, jak oświata, środowisko czy wydarzenia kulturalne i naukowe poświęca się niewiele uwagi (od 1,3 do 3,6 procent czasu). Natomiast średnio aż 10 procent treści dzienników to informacje związane z pogodą. „Wszyscy lubimy rozmawiać o pogodzie; serwisy telewizyjne nie są wyjątkiem” — wyjaśniają badacze. Zauważają też: „Każdy rodzaj pogody — czy jest ładnie czy brzydko, ciepło czy zimno, wilgotno czy sucho — bywa obszernie komentowany w dziennikach”.

Raport zwraca też uwagę na pewien czynnik pozytywny: coraz więcej redaktorów i widzów dostrzega potrzebę zmian. Przyznano jednak, że takie zmiany nie będą łatwe, ponieważ „prawa rynku i chciwość zawsze szkodzą ambitnemu dziennikarstwu”.

[Przypis]