จากผู้อ่านของเรา
จากผู้อ่านของเรา
ตื่นเถิด! ได้รับคำชม คุณทำได้ดีมากทีเดียวในการจัดพิมพ์ตื่นเถิด! คุณให้ความหวังแก่ประชาชน. ดิฉันได้รับตื่นเถิด! สองฉบับแรกจากเพื่อนบ้านคนหนึ่งเมื่อสามีของดิฉันเสียชีวิต. ตอนนั้นดิฉันรู้สึกโศกเศร้ามาก ไม่อยากพบใคร. แต่หลังจากอ่านวารสารของคุณแล้ว ดิฉันสงบใจลงได้และตระหนักว่านี่ไม่ใช่จุดจบของชีวิตดิฉัน. ต่อมา ลูกสาวของดิฉันนำมาให้อีกสองฉบับ ซึ่งพยาบาลคนหนึ่งได้ให้เธอไว้ตอนที่เธออยู่ในโรงพยาบาล. จากนั้น ดิฉันก็ได้รับอีกสองสามฉบับเมื่ออยู่ที่ถนนจากพยานฯ ในท้องถิ่นบางคน. ดิฉันมีตื่นเถิด! เพียงไม่กี่ฉบับ แต่ดิฉันอ่านแล้วอ่านอีกเมื่อดิฉันรู้สึกท้อใจ. วารสารเหล่านี้สอนสิ่งที่ดีแก่ประชาชนและช่วยพวกเขาให้เข้าใจพฤติกรรมของเรา.
ไอ. วาย. เอ., รัสเซีย
ความอ่อนแอ ขอบคุณที่ลงบทความเรื่อง “ทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล: พระเจ้าจะมองข้ามความอ่อนแอของเราไหม?” (8 พฤศจิกายน 2002) แน่ทีเดียวว่านี่เป็นความช่วยเหลือที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยได้รับ. เรื่องนี้ช่วยผมอย่างมากให้เข้าใจว่าพระเจ้าทรงมองความอ่อนแอของเราอย่างไร.
อี. ซี., สหรัฐ
ดิฉันอธิษฐานต่อพระยะโฮวาเกี่ยวกับปัญหาส่วนตัวเรื่องหนึ่งและหวังจะได้รับคำตอบ. แล้วคุณก็ลงบทความนี้. เมื่อดิฉันอ่านจบ ดิฉันก็อธิษฐานขอบพระคุณ.
เอ็ม. เอส., ญี่ปุ่น
คีย์บอร์ด ดิฉันต้องเขียนจดหมายสั้น ๆ มาขอบคุณสำหรับบทความเกี่ยวกับคีย์บอร์ดเปียโนซึ่งมีชื่อเรื่องว่า “คุณเห็นความแตกต่างไหม?” (8 พฤศจิกายน 2002) ดิฉันชอบดนตรีมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเปียโน. และดิฉันอยากฝึกเล่นเพลงบางเพลงที่เราร้องในหอประชุม. ดังนั้น ดิฉันจะลองดูและเริ่มฝึกกับเครื่องซินธิไซเซอร์ที่ตั้งอยู่ในห้องมาหลายปีแล้ว.
วี. ที., สหรัฐ
เนื่องจากผมเป็นนักเป่าแคลริเนตและเป็นคนรักดนตรี ผมจึงอยากสำรวจโลกของเครื่องดนตรีประเภทคีย์บอร์ด. หกปีที่แล้ว ผมเริ่มเรียนเปียโน ซึ่งคงจะไม่มีเงินซื้อ ถ้าไม่มีเปียโนแบบดิจิตอล. เครื่องนี้เล่นได้ทั้งเสียงเปียโนและฮาร์ปซิคอร์ด.
เอส. ที., สกอตแลนด์
ดิฉันเคยเรียนดนตรีที่โรงเรียน. ดิฉันเคยเรียนมาบ้างเกี่ยวกับเครื่องดนตรีประเภทคีย์บอร์ด แต่ก็ไม่เข้าใจว่าเครื่องดนตรีเหล่านี้ผลิตขึ้นอย่างไรหรือมีลักษณะเฉพาะตัวอย่างไร. บทความนี้ ซึ่งมีคำอธิบายที่เข้าใจได้ง่ายและมีภาพประกอบที่น่าสนใจ ช่วยดิฉันให้เข้าใจเรื่องนี้ได้ดีขึ้น. ขอบคุณมากค่ะ.
เอ. เอ็ม., ญี่ปุ่น
โทรศัพท์มือถือ บทความเรื่อง “หนุ่มสาวถามว่า . . . ฉันจำเป็นต้องมีโทรศัพท์มือถือไหม?” (8 พฤศจิกายน 2002) ช่วยผมได้มากทีเดียว. ก่อนอ่านบทความนี้ ผมจะนอนไม่หลับถ้าไม่ได้ส่งข้อความตอบ. แต่ตอนนี้คุณได้ช่วยผมให้เห็นข้อดีและข้อเสียของอุปกรณ์ชนิดนี้.
ซี. เอ., ฟิลิปปินส์
เด็กส่วนใหญ่ที่โรงเรียนหนูมีโทรศัพท์มือถือกัน หนูจึงคิดว่าน่าจะมีสักเครื่องหนึ่งด้วย. ตอนนี้หนูได้อ่านบทความนี้แล้ว และหนูจะวิเคราะห์ผลดีผลเสียให้ถี่ถ้วนและพิจารณาว่าหนูจะใช้มันอย่างสุขุมได้จริง ๆ ไหม. หนูรู้สึกว่าพระยะโฮวาทรงจัดเตรียมบทความนี้เพื่อหนู.
เอ็ม. เอฟ., ญี่ปุ่น
