Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

unmaiyaana nambikkaiyai engē kandadaiyalaam?

unmaiyaana nambikkaiyai engē kandadaiyalaam?

unmaiyaana nambikkaiyai engē kandadaiyalaam?

ungaludaiya kadigaaram nindruvittadhu, adhu rippēr aagivittadhu pōl therigiradhu. ippoludhu adhai sariseiya vēndum, vaatch rippēr seiyum kadaigal niraiya vilambaram kodukkindrana. sariseidhu tharuvadhaaga avai anaitthum urudhiyalikkindrana, avatril sila solvadhu muranbaadaaga dhonikkiradhu. aanaal ungaludaiya andai vīttukkaarar oruvardhaan pala varudangalukku munbu andha vaatchai thayaarittha thiramaisaali enbadhu ungalukku theriya varugiradhu. appoludhu enna seivīrgal? adhōdu, oru paisaavum vaangaamal ungalukku ilavasamaaga rippēr seidhu koduppadhaagavum solgiraar. ippoludhu, yaarai thērndheduppadhu enbadhil ungalukku kulappamē irukkaadhu allavaa?

nambikkai kolvadharkuriya ungaludaiya sondha thiramaiyudan andha vaatchai oppittu paarungal. kondhalippumikka ivvulagil vaalum anēgarai pōla, nīngal nambikkai ilandhu varuvadhaaga unarugirīrgalendraal, udhavikkaaga engē selvīrgal? prachinaiyai thangalaal sariseiya mudiyum ena anēgar maarthattugiraargal, aanaal ennatra aalōsanaigal kulappamaagavum muranbaadaagavumē irukkindrana. appadiyaanaal, mudhanmudhalil nambikkai kolvadharkaana thiramaiyai thandhu manidhakulatthai uruvaakkiyavaridam ēn sella kūdaadhu? “avar nammil oruvarukkum dhūramaanavaralla” endrum, udhava manamullavaraaga irukkiraar endrum baibil solgiradhu.​—appōsthalar 17:27; 1 pēdhuru 5:7.

nambikkaikku aalamaana vilakkam

nambikkai enbadharku baibil tharum karutthu adhiga virivaanadhu, indraiya marutthuvargal, vinyaanigal, ulaviyalaalargal matthiyil podhuvaaga kaanappadum karutthaivida adhiga arttham podhindhadhu. “nambikkai” ena baibilil molipeyarkkappadum mūlamoli vaartthaigal aarvatthudan kaatthiruppadhaiyum nalladhu varumena edhirnōkkiyiruppadhaiyum artthappadutthugindrana. adippadaiyil, nambikkai enbadhil irandu amsangal utpattullana. nanmaiyaana ondrinmīdhu aasai vaippadhaiyum, andha nanmaiyaana ondru varumena nambuvadharkuriya aadhaaratthaiyum kurikkiradhu. baibil tharum nambikkai ēdhōvoru aasai kanavu alla. adharku unmaiyum atthaatchiyum konda urudhiyaana aadhaaram irukkiradhu.

indha vishayatthil nambikkai enbadhu visuvaasatthudan thodarbudaiyadhu; indha visuvaasam atthaatchiyin adippadaiyil irukka vēndum, idhu verumanē madha sambandhappatta kaariyangalai kannai mūdikkondu sattendru nambividum iyalbudaiyadhalla. (ebirēyar 11:1, NW) endraalum, visuvaasatthaiyum nambikkaiyaiyum baibil vērupadutthi kaattugiradhu.​—1 korindhiyar 13:13.

udhaaranamaaga, ungaludaiya arumai nanbaridam ōr udhavi kētkumpōdhu adhai avar seivaar ena nīngal nambikkai vaikkalaam. ungaludaiya nambikkai aadhaaramatradhu alla, ēnendraal ungaludaiya nanbar mīdhu ungalukku visuvaasam irukkiradhu​—avarai patri ungalukku nangu theriyum, kadandha kaalatthil avar ungaludan dhayavaagavum dhaaraalamaagavum nadandhirukkiraar. ungaludaiya visuvaasamum nambikkaiyum nerungiya thodarbudaiyavai, ondraiyondru saarndhum irukkindrana, aanaal avai vitthiyaasamaanavai. itthagaiya nambikkaiyai kadavul mīdhu nīngal evvaaru vaikkalaam?

nambikkaikku aadhaaram

unmaiyaana nambikkaikku kadavulē ūtrumūlar. baibil kaalangalil, “isravēlin nambikkai” ena yegōvaa alaikkappattaar. (erēmiyaa 14:8) endhavoru nichayamaana nambikkaiyaiyum avaridamirundhē avarudaiya janangal petraargal. enavē, avarē avargaludaiya nambikkaiyaaga irundhaar. itthagaiya nambikkai verumanē ēdhōvondrirkaaga aasaippaduvadhai artthappadutthavillai. nambikkaikkuriya urudhiyaana aadhaaratthai yegōvaa avargalukku kodutthirundhaar. nūtraandugalaaga avargaludan thodarbukondu vandhapōdhu, vaakkurudhigalai kodutthu avatrai kaappaatrugiravar endra oru nalla padhivai ērpadutthinaar. isravēlaridam avargaludaiya thalaivaraagiya yōsuvaa ivvaaru kūrinaar: “ungal dhēvanaagiya kartthar ungalukkaaga sonna nalvaartthaigalilellaam oru vaartthaiyum thavarippōgavillai enbadhai . . . arindhirukkirīrgal.”​—yōsuvaa 23:14.

aayirakkanakkaana aandugalukkuppin, andha padhivu indrum unmaiyaaga irukkiradhu. baibilil kadavuludaiya oppatra vaakkurudhigal niraindhullana; avai niraivētramadaindhadhai patriya thulliyamaana saritthirappūrva padhivugalum adangiyullana. thīrkkadharisanamaaga avar koduttha vaakkurudhigal andhalavukku nambagamaanavaiyaaga iruppadhaal, ērkenavē niraivēriyadhai pōla silasamayangalil padhivu seiyappattullana.

adhanaaldhaan baibilai nambikkaiyin butthagam ena naam sollalaam. manidharudan kadavul konda thodarbugalai patriya padhivugalai aaraaigaiyil, avar mīdhu nīngal nambikkai vaippadharkuriya aadhaaram innum balamaagum. appōsthalan pavul ivvaaru eludhinaar: “dhēva vasanatthinaal undaagum porumaiyinaalum aarudhalinaalum naam nambikkaiyullavargalaagumpadikku, munbu eludhiyirukkiravaigalellaam namakku pōdhanaiyaaga eludhiyirukkiradhu.”​—rōmar 15:4.

kadavul namakku etthagaiya nambikkaiyai kodukkiraar?

nambikkai miga miga thēvai enbadhai naam eppoludhu unarugirōm? saavai edhirppadumpōdhu allavaa? aanaal, anēgarukku andha kanappoludhildhaan, udhaaranamaaga anbaanavarai maranam kondu sellum attharunatthildhaan andha nambikkai kainaluvi pōvadhaaga thōndrugiradhu. sollappōnaal, maranatthaivida vēredhu adhiga nambikkaiyatra ondraaga irukka mudiyum? adhu īvirakkamindri nam ovvoruvaraiyum viratti varugiradhu. ōralavu kaalatthirku mattumē adhai naam thavirkka mudiyum, nigalndha piragō adhai maatrum sakthiyindri thavikkirōm. porutthamaagavē, maranatthai “kadaisi satthuru” ena baibil alaikkiradhu.​—1 korindhiyar 15:26.

appadiyaanaal, maranatthai edhirppadugaiyil naam evvaaru nambikkaiyai kandadaiyalaam? maranatthai kadaisi satthuru ena alaikkum baibil vasanamē indha satthuru ‘alikkappaduvaan’ ena solgiradhu. yegōvaa dhēvan maranatthaivida vallamai vaaindhavar. idhai avar palvēru sandharppangalil nirūbitthirukkiraar. eppadi? maritthōrai uyirttheluppuvadhan mūlamē. maritthōrai uyirttheluppuvadharku kadavul thamadhu sakthiyai payanpadutthiya onbadhu sandharppangalai patri baibil vivarikkiradhu.

kurippidatthakka oru sandharppatthil, maritthu naangu naatkalaagiyirundha laasaru endra peyarudaiya arumaiyaana nanbarai uyirttheluppa yegōvaa thamadhu kumaaranaagiya yēsuvukku vallamai alitthaar. yēsu idhai ragasiyamaaga alla, aanaal kūttatthaarukku munbu velippadaiyaaga seidhaar.​—yōvaan 11:38-48, 53; 12:9, 11.

nīngal ivvaaru yōsikkalaam: ‘ēn aatkal uyirttheluppappattaargal? eppadiyirundhaalum, avargalum vayadhaagi kadaisiyil marubadiyum marikkavillaiyaa?’ avargal maritthaargal. endraalum, idhupōndra nambagamaana uyirttheludhal padhivugalin kaaranamaaga, marittha namadhu anbaanavargal mīndum uyiradaiya vēndumena aasai vaippadhu mattumalla, avargal nichayam varuvaargal ena nambikkai vaippadharkum ippoludhu nammidam atthaatchi irukkiradhu. vēru vaartthaiyil sonnaal, namakku unmaiyaana nambikkai irukkiradhu.

yēsu kūrinaar: “naanē uyirttheludhalum jīvanumaayirukkirēn.” (yōvaan 11:25) ulagalaaviya vidhatthil uyirttheludhalai nadappippadharku yegōvaavidamirundhu vallamai pera pōgiravar ivarē. yēsu sonnaar: ‘prēdha kuligalilulla anaivarum avarudaiya [kristhuvudaiya] satthatthai kēttu elundhu varum kaalam varum.’ (yōvaan 5:28, 29) aam, kallaraiyil nitthiraiyil aalndhirukkum anaivarum pūngaavanam pōndra paradhīsiya būmiyil uyirttheluppappadum nambikkai irukkiradhu.

uyirttheludhalai patri manadhai thodum indha varnanaiyai thīrkkadharisiyaagiya ēsaayaa eludhinaar: “irandhōr uyiradaivar, avargaludaiya udalgal mīndum elumbum. mannilē urangugiravargal vilitthelundhu aanandha sandhōshatthil aarpparippaargal; ēnendraal nīr peivikkum pani minnugira oli pōndra pani. irandhu nedungaalamaanōrai būmi marubadiyum pirappikkum.”​—ēsaayaa 26:19, tha niyū inglish baibil.

idhu aarudhalaaga illaiyaa? sisu thanadhu thaayin karuppaiyil paadhugaappaaga iruppadhu pōla, irandhōr migavum paadhugaappaana sūlalil irukkiraargal. sollappōnaal, kallaraiyil ōiveduppavargal sarva vallamaiyulla kadavulin ellaiyatra ninaivil pūrana paadhugaappudan irukkiraargal. (lūkkaa 20:37, 38) avargal viraivil uyiradaivaargal; pudhidhaaga pirakkum kulandhaiyin varavukkaaga kaatthirundha kudumbatthinar adhai anbōdu varavērpadhai pōla magilchi thadhumbum ulagil avargal varavērkappaduvaargal! aagavē, maranamē vandhaalumkūda nambikkai irukkiradhu.

nambikkai ungalukku edhai seiyum

nambikkaiyin madhippai patri pavul namakku niraiya karpikkiraar. nambikkai aanmīga sarvaayudhavarkkatthin indriyamaiyaadha paagam ena avar pēsinaar; adhai thalaikkavasatthirku (helmet) oppittaar. (1 thesalōnikkēyar 5:8) ēn avar adharku oppittaar? naam paarkkalaam, baibil kaalangalil, oru padaivīran pōrukku selvadharku mun thōl alladhu thuni thoppikku mēl ulōgatthaalaana oru helmettai anivadhu valakkam. indha helmet irundhadhaal, thalaikku varum perumbaalaana thaakkudhalgal helmettil pattu theritthu sendruvidum. pavul solla vandha kurippu enna? thalaikku helmet paadhugaappaaga iruppadhu pōla, nambikkai manadhai, adhaavadhu sindhanaa thirangalai paadhugaakkiradhu. kadavuludaiya nōkkangal sambandhamaaga ungalukku urudhiyaana nambikkai irundhaal, thunbangal varumpōdhu bayatthinaalō nambikkaiyinmaiyaalō ungaludaiya mana samaadhaanam kulaiyaadhu. yaarukkutthaan ippadippatta helmet thēvaiyillai?

kadavuludaiya sitthatthōdu thodarbudaiya nambikkaikku pavul matroru thathrūbamaana udhaaranatthai payanpadutthinaar. avar ivvaaru eludhinaar: “andha nambikkai namakku nilaiyum urudhiyum thiraikkullaaga pōgiradhumaana aatthuma nangūramaayirukkiradhu.” (ebirēyar 6:19) oru dhadavaikkum mēl kappal sēdhatthilirundhu uyir thappiyadhaal, nangūratthin mukkiyatthuvatthai patri pavul nandraaga arindhirundhaar. puyalil sikkikkollumpōdhu maalumigal kappalin nangūratthai kīlē irakkuvaargal. kadalukku adiyil mannil adhu pudhaindhukondu urudhiyaaga irundhaal, kappal karaikku aditthu sellappattu paaraiyil mōdhi sēdhamadaindhuvidaamal ōralavu paadhugaappaaga irukkum.

idhai pōlavē, namakku kadavul thandhulla vaakkurudhigal ‘nilaiyum urudhiyumaana’ nambikkaiyaaga irundhaal, puyal pōl thaakkum kondhalippumikka kaalangalil andha nambikkai nammai paadhugaakkum. pōrō kutracheyalō thunbamō, ēn maranamōkūda manidhakulatthai ini orubōdhum vaatti vadhaikkaadha oru kaalam viraivil varumena yegōvaa vaakkurudhi tharugiraar. (pakkam 10-il ulla pettiyai kaanga.) andha nambikkaiyai urudhiyaaga patrikkolvadhu pēralivilirundhu thappippilaikka namakku udhavum; indru indha ulagil paravalaaga kaanappadum thaarumaaraana, olukkanketta manappaanmaikku inangi selvadharku badhilaaga kadavuludaiya tharaadharangalinpadi vaalvadharku thēvaiyaana ūkkatthaiyum tharum.

yegōvaa tharum nambikkai ungalaiyum thanippatta vidhamaaga utpadutthugiradhu. nīngal eppadi vaala vēndum ena kadavul nōkkam kondirundhaarō adhanpadi nīngal vaalkkaiyai anubavitthu magilavē virumbugiraar. ‘ellaa manusharum ratchikkappada vēndum’ enbadhē avarudaiya aasai. eppadi? mudhalaavadhaaga, ovvoruvarum ‘satthiyatthai patriya thirutthamaana arivai adaiya vēndum.’ (1 thīmōtthēyu 2:4) kadavuludaiya vaartthaiyin satthiyatthai patriya jīvanalikkum arivai perumpadi indha patthirikaiyai prasurippōr ungalai urchaagappadutthugiraargal. adhan mūlam kadavul tharum nambikkai ivvulagil nīngal kandadaiyum endhavoru nambikkaiyaiyumvida migavum mēlaana ondraaga aagum.

itthagaiya nambikkai iruppadhaal, nīngal orupōdhum udhaviyatravaraaga unara vēndiyadhillai, ēnendraal kadavuludaiya sitthatthirku isaivaaga nīngal vaikkum endha ilakkugalaiyum adaiya thēvaiyaana balatthai kadavul ungalukku tharuvaar. (2 korindhiyar 4:7; pilippiyar 4:13) appadippatta nambikkaidhaan ungalukku thēvai allavaa? aagavē, appadippatta nambikkai ungalukku thēvaiyendraal, adharkaaga nīngal thēdi kondirukkirīrgal endraal, dhairiyam kollungal. nambikkai ungal arugilēyē irukkiradhu. adhai nīngal kandadaiya mudiyum!

[petti/padam]

nambikkaikku kaaranangal

pinvarum baibil karutthukkal ungal nambikkaiyai adhigarikka udhavum:

◼ magilchigaramaana edhirkaalatthai kadavul vaakkurudhi alikkiraar.

indha mulu būmiyum pūngaavanam pōndra paradhīsaaga maarum, ondrupatta orē kudumbamaaga manidhargal magilchiyudan vaalvaargal ena avaradhu vaartthai solgiradhu.​—sangīdham 37:11, 29; ēsaayaa 25:8; velippadutthudhal 21:3, 4.

◼ kadavulaal poi solla mudiyaadhu.

ellaa vidhamaana poigalaiyum avar verukkiraar. alavida mudiyaadhalavukku yegōvaa parisutthamaanavar, adhaavadhu thūimaiyaanavar; aagavē avaraal poi sollavē mudiyaadhu.​—nīdhimoligal 6:16-19; ēsaayaa 6:2, 3; thītthu 1:3; ebirēyar 6:18.

◼ kadavulukku alavatra vallamai irukkiradhu.

yegōvaa mattumē sarva vallamaiyullavar. ipprapanjatthil ulla edhuvumē avar thamadhu vaakkurudhigalai niraivētruvadhai thadukka mudiyaadhu.​—yaatthiraagamam 15:11; ēsaayaa 40:25, 26.

◼ nīngal endrendrum vaala vēndumena kadavul virumbugiraar.

​—yōvaan 3:16; 1 thīmōtthēyu 2:3, 4.

◼ kadavulukku nammīdhu nambikkai irukkiradhu.

nam kutrankuraigalai paarkkaamal nam nargunangalaiyum muyarchigalaiyum mukkiyamaai gavanaikkiraar. (sangīdham 103:12-14; 130:3; ebirēyar 6:10) naam sariyaanadhai seivōm ena nambugiraar, avvaarē seiyumpōdhu sandhōshappadugiraar.​—nīdhimoligal 27:11.

◼ dheivīga ilakkugalai adaiya kaikoduppadhaaga kadavul vaakkurudhi tharugiraar.

thangalukku udhavi ēdhum illaiyena avaradhu ūliyargal orupōdhum ninaikka vēndiyadhillai. namakku udhava kadavul thamadhu parisuttha aaviyai dhaaraalamaaga alli valangugiraar; adhudhaan ipprapanjatthilēyē miga valimaimikka sakthi.​—pilippiyar 4:13.

◼ kadavulmīdhu vaikkum nambikkai orupōdhum vīnpōgaadhu.

mulukka mulukka nambagamaana avar ungalukku orupōdhum ēmaatramalikka maattaar.​—sangīdham 25:3.

[padam]

thalaiyai helmet paadhugaappadhu pōla, nambikkai ungal manadhai paadhugaakkiradhu

[padam]

nangūratthai pōla, urudhiyaaga ūndrappatta nambikkai sthiratthanmaiyai valangum

[padatthirkaana nandri]

Courtesy René Seindal/Su concessione del Museo Archeologico Regionale A. Salinas di Palermo