Gerçek Ümidi Nerede Bulabilirsiniz?

SAATİNİZ durmuş. Anlaşılan bozulmuş. Tamir ettirmek istediğinizde bir sürü seçenekle karşılaşıyorsunuz. Pek çok saat tamircisi reklamı var. Hepsi de güven verici, ama bazısı birbiriyle çelişen iddialarda bulunuyor. Bu arada bir komşunuzun, sizin sahip olduğunuz saati yıllar önce tasarlayan saatçi olduğunu öğreniyorsunuz. Üstelik hiçbir ücret talep etmeden size yardım etmek istiyor. Ne yaparsınız? Vereceğiniz karar ortada, değil mi?

Şimdi bu saati, sizin ümit etme yeteneğinizle karşılaştıralım. Eğer, bu sıkıntılı zamandaki pek çok kişi gibi, ümidinizi kaybetmekte olduğunuzu fark ediyorsanız yardım için nereye başvurabilirsiniz? Birçok insan, sorunu düzeltebileceğini iddia ediyor, fakat önerileri kafa karıştırıcı ve çelişkili olabiliyor. Öyleyse ilk önce, insanı ümit etme yeteneğiyle yaratan Kişiye başvurmaya ne dersiniz? Mukaddes Kitap ‘onun hiçbirimizden uzak’ olmadığını ve bize yardım etmeyi çok istediğini söyler.—Resullerin İşleri 17:27; I. Petrus 5:7.

Ümidin Daha Kapsamlı Bir Tanımı

Mukaddes Kitaptaki ümit kavramı, günümüz doktorları, bilim adamları ve psikologlarının sıkça kullandığı ümit kavramından daha kapsamlı ve derindir. Mukaddes Kitapta kullanılan “ümit” sözcüğü orijinal dilde hevesle beklemek ve iyiyi ummak anlamına gelir. Ümidi oluşturan iki temel etken vardır. Ümitte, hem iyi bir şeye duyulan arzu, hem de o iyi şeyin gerçekleşeceğine inanmak için bir temel vardır. Mukaddes Kitapta sözü edilen ümit, gerçekdışı bir iyimserlik değildir, sağlam gerçeklere ve kanıtlara dayanır.

Bu açıdan bakıldığında ümit, safdilliğe değil kanıtlara dayanması gereken imana benzer. (İbraniler 11:1) Ancak Mukaddes Kitap iman ile ümidi birbirinden ayırır.—I. Korintoslular 13:13.

 Şöyle düşünelim: Güvenilir bir dostunuzdan yardım istediğinizde onun size yardım edeceğini ümit edebilirsiniz. Ümidiniz temelsiz değildir, çünkü dostunuza güvenirsiniz; onu iyi tanırsınız, geçmişte size nazik ve cömert davrandığını görmüşsünüzdür. Güveniniz ve ümidiniz birbiriyle yakından bağlantılı, hatta birbirine bağımlıdır, fakat birbirinden farklıdır. Acaba Tanrı’ya nasıl böyle bir ümit bağlayabiliriz?

Ümidin Temeli

Tanrı gerçek ümidin kaynağıdır. Mukaddes Kitabın yazıldığı dönemlerde Yehova için “İsrailin ümidi” deniyordu. (Yeremya 14:8) İsrailoğullarının sahip olduğu her güvenilir ümit O’ndan geliyordu, dolayısıyla Yehova onların ümidiydi. Bu ümit, sadece bir şeyi arzulamak anlamına gelmiyordu. Tanrı, ümit etmeleri için onlara sağlam bir temel vermişti. Onlarla ilgilendiği yüzlerce yıl içinde, vaatlerini gerçekleştirerek sağlam bir belge oluşturmuştu. Liderleri Yeşu İsrailoğullarına şöyle demişti: “Biliyorsunuz ki, Allahınız RABBİN hakkınızda söylediği bütün iyi şeylerden hiç bir şey boşa çıkmadı.”—Yeşu 23:14.

Binlerce yıl sonra bugün bu sağlam belge hâlâ geçerlidir. Mukaddes Kitap, Tanrı’nın çarpıcı vaatleri ve bu vaatlerin gerçekleştiğini gösteren doğru tarihsel kayıtlarla doludur. Peygamberlik niteliğindeki bu vaatler öyle güvenilirdir ki, bazen söylendiği sırada sanki zaten gerçekleşmiş gibi kaydedilmiştir.

Bu nedenle Mukaddes Kitabın bir ümit kitabı olduğunu söyleyebiliriz. Tanrı’nın insanlarla nasıl ilgilendiğini anlatan kaydı inceledikçe, O’na bağladığımız ümit daha da güçlenecek. Resul Pavlus şöyle yazdı: “Evelden her ne yazıldı ise, bizim öğretilmemiz için yazıldı, ta ki, sabırla ve kitapların tesellisi ile ümidimiz olsun.”—Romalılar 15:4.

Tanrı Bize Hangi Ümidi Verdi?

En çok ne zaman ümide ihtiyaç duyarız? Ölümle karşılaştığımızda, değil mi? Ancak birçokları için böyle bir anda, örneğin sevdikleri birini kaybettiklerinde, ümitli olmak en zor şeydir. Sonuçta ölümden daha ümitsiz bir durum var mı? Her birimiz ölümün acımasız nefesini ensemizde hissederiz. Ondan yalnızca bir süreliğine kaçabiliriz ve bu durumu tersine çevirmeye gücümüz yetmez. Mukaddes Kitabın, ölümü “son düşman” diye adlandırması yerindedir.—I. Korintoslular 15:26.

O halde ölüm karşısında nasıl ümitli olabiliriz? Ölümü son düşman olarak adlandıran Mukaddes Kitap ayeti onun ‘iptal edileceğini’ de söyler. Yehova Tanrı ölümden güçlüdür. Bunu sayısız olayda kanıtlamıştır. Nasıl mı? Ölüleri dirilterek. Mukaddes Kitapta Tanrı’nın, ölmüş kişileri yaşama döndürmek için gücünü kullandığı dokuz olay anlatılır.

Bu çarpıcı olaylardan birinde Yehova, İsa’ya, öleli dört gün olmuş Lazar isimli sevgili arkadaşını diriltmesi için güç verdi. İsa da bunu gizlice değil açıkça, kendisini izleyen bir kalabalığın önünde yaptı.—Yuhanna 11:38-48, 53; 12:9, 10.

‘Bu insanlar neden diriltildi? Sonuçta tekrar yaşlanıp ölmediler mi?’ diye sorabilirsiniz. Evet, yaşlanıp öldüler. Ancak, Lazar’ın diriltilmesi gibi olayları anlatan kayıtlar sayesinde, ölen sevdiklerimizin tekrar yaşamasını sadece arzu etmekle kalmıyoruz; onların dirileceğine inanmak için temele de sahip oluyoruz. Yani gerçek bir ümit besliyoruz.

İsa şöyle dedi: “Kıyamet [dirilme] ve hayat benim.” (Yuhanna 11:25) O, Yehova’nın küresel çapta insanları diriltme yetkisi vereceği kişidir. İsa şöyle dedi: “Saat geliyor, o saatte kabirlerde olanların hepsi [Mesih’in] sesini işitecekler” ve “çıkacaklar.” (Yuhanna 5:28, 29) Evet, ölüm uykusunda olan herkesin cennet yeryüzünde diriltilmeleri için bir ümit var.

Peygamber İşaya bu etkileyici diriliş tablosunu şöyle betimledi: “Senin ölülerin yaşayacak, bedenleri dirilecek. Ey sizler, toprak  altında yatanlar, uyanın, ezgiler söyleyin. Çünkü senin çiyin sabah çiyine benzer, toprak ölülerini yaşama kavuşturacak.”—İşaya 26:19, YÇ.

Ne kadar rahatlatıcı sözler, değil mi? Ana rahminde korunan bir bebek gibi, ölüler de hayal edilebilecek en güvenli yerde bulunuyor. Onlar Mutlak Güce Sahip Tanrı’nın sınırsız hafızasında gerçekten kusursuz şekilde saklanıyorlar. (Luka 20:37, 38) Çok yakında onlar da yaşama geri döndürülecek ve yeni doğan bir bebeğin onu bekleyen ailesi tarafından sevgiyle kucaklanması gibi, mutlu bir dünyada içtenlikle karşılanacaklar. Demek ki ölüm karşısında bile bir ümit var!

Ümidin Sizin İçin Anlamı

Pavlus bize ümidin değeri hakkında çok şey öğretir. O, ümidi mecazi savaş giysisinin yaşamsal öneme sahip bir parçası olan miğfere benzetti. (I. Selânikliler 5:8) Bununla ne kastetti? Mukaddes Kitabın yazıldığı dönemlerdeki askerler savaşta, keçe ya da deriden yapılmış bir başlığın üzerine metal bir miğfer takardı. Miğfer sayesinde askerin kafasına gelen darbelerin çoğu etkisini kaybeder, ona ölümcül bir zarar vermezdi. O halde, Pavlus hangi düşünceye dikkat çekiyordu? Miğfer nasıl başı korursa ümit de zihni, düşünme yetilerini korur. Eğer Tanrı’nın amaçlarıyla uyumlu, sağlam bir ümidiniz varsa, zorluklarla karşılaştığınızda panik veya ümitsizlik yüzünden huzurunuz kaçmaz. Hangimiz böyle bir miğfere ihtiyaç duymaz ki?

Pavlus, Tanrı’nın isteğiyle bağlantılı ümit için başka bir canlı örnek daha kullandı. Bu ümidin “canlarımız için gemi demiri gibi sağlam ve güvenilir” olduğunu söyledi. (İbraniler 6:19, YÇ) Birden fazla gemi kazasından kurtulan Pavlus, gemi demirinin değerini iyi biliyordu. Denizciler bir fırtınaya yakalandıklarında demir atarlar. Eğer bu demir, yani çapa deniz yatağına iyice saplanırsa, gemi fırtınada nispeten güvende olabilir ve kıyıya savrulup kayalıklarda parçalanması önlenebilir.

Benzer şekilde, eğer Tanrı’nın vaatleri bizim için “sağlam ve güvenilir” bir ümitse, bu ümit, içinde yaşadığımız fırtınalı dönemi atlatmamıza yardım edebilir. Yehova, artık savaşların, şiddetin, acının ve hatta ölümün bile insanlığa sıkıntı vermeyeceği bir zamanın yakında geleceğini vaat ediyor. (10. sayfadaki çerçeveye bakın.) Bu ümide sıkı sıkı tutunmak, felaketten uzak durmamıza yardım edebilir ve bugünün dünyasına hâkim olan karmakarışık, ahlaksız ruha teslim olmayıp Tanrı’nın standartlarına göre yaşayabilmemiz için gereken gücü verebilir.

Yehova’nın verdiği ümit kişisel olarak sizi de kapsar. O, yaşamı Kendi amaçladığı gibi tatmanızı istiyor. Arzusu ‘bütün insanların kurtulmasıdır.’ Bu nasıl olabilir? Öncelikle, kişiler ‘hakikat bilgisine gelmelidir.’ (I. Timoteos 2:4) Bu dergiyi yayımlayanlar sizi Tanrı’nın Sözünde bulunan hakikatle ilgili yaşam veren bilgiyi almaya teşvik ediyor. Tanrı’nın size vereceği ümit, bu dünyada bulabileceğiniz her ümitten çok daha üstündür.

Bu ümit sayesinde kendinizi asla çaresiz hissetmezsiniz, çünkü Tanrı Kendi iradesiyle uyumlu hedeflerinize erişebilmeniz için size gereken gücü verebilir. (II. Korintoslular 4:7; Filipililer 4:13) İhtiyacınız olan böyle bir ümit değil mi? Eğer ümide ihtiyacınız varsa ve onu arıyorsanız cesur olun. Ümit yanı başınızda. Onu bulabilirsiniz.

 [Sayfa 10’daki çerçeve/resim]

Ümitli Olmak İçin Nedenler

Kutsal Yazılara dayanan şu düşünceler ümidinizi güçlendirebilir:

▪ Tanrı mutlu bir gelecek vaat ediyor.

Onun Sözü, yeryüzünün mutlu ve birlik içinde bir insan ailesinin yaşayacağı küresel bir cennet haline geleceğini söylüyor.—Mezmur 37:11, 29; İşaya 25:8; Vahiy 21:3, 4.

▪ Tanrı yalan söyleyemez.

O, yalanın her türünden nefret eder. Yehova’nın kutsallığı ve paklığı sınırsızdır, bu yüzden yalan söylemesi imkânsızdır.—Süleymanın Meselleri 6:16-19; İşaya 6:2, 3; Titus 1:2; İbraniler 6:18.

▪ Tanrı’nın gücü sınırsızdır.

Sadece Yehova Mutlak Güce Sahiptir. Evrendeki hiçbir şey vaatlerini gerçekleştirmesine engel olamaz.—Çıkış 15:11; İşaya 40:25, 26.

▪ Tanrı sizin sonsuza dek yaşamanızı istiyor.

—Yuhanna 3:16; I. Timoteos 2:3, 4.

▪ Tanrı bizden ümidi kesmez.

O bizim hatalarımıza ve kusurlarımıza değil, iyi niteliklerimize ve çabalarımıza dikkat eder. (Mezmur 103:12-14; 130:3; İbraniler 6:10) Doğru olanı yapacağımızı ümit eder ve bunu yaptığımızda mutlu olur.—Süleymanın Meselleri 27:11.

▪ Tanrı, Kendi amaçlarıyla uyumlu hedeflere ulaşmanıza yardım edeceğine söz veriyor.

Tanrı’ya hizmet edenlerin kendilerini asla çaresiz hissetmesine gerek yoktur. Tanrı bize yardım etmek için mukaddes ruhunu, yani var olan en büyük gücü cömertçe verir.—Filipililer 4:13.

▪ Yehova’ya güvenmekle asla hata yapmış olmayız.

Tanrı son derece sağlam ve güvenilirdir; sizi asla hayal kırıklığına uğratmaz.—Mezmur 25:3.

[Sayfa 12’deki resim]

Miğfer nasıl başı korursa, ümit de zihni korur

[Sayfa 12’deki resim]

Sağlam bir temeli olan ümit, bir gemi demiri gibi istikrar sağlayabilir

[Tanıtım notu]

René Seindal/Su concessione del Museo Archeologico Regionale A. Salinas di Palermo