Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Κλοπές σε Καταστήματα—Ποιος Πληρώνει;

Κλοπές σε Καταστήματα—Ποιος Πληρώνει;

Κλοπές σε Καταστήματα​—Ποιος Πληρώνει;

ΣΤΗΝ Ιαπωνία ένας καταστηματάρχης έπιασε κάποιο αγόρι να κλέβει και κάλεσε την αστυνομία. Όταν έφτασαν οι αστυνομικοί, το αγόρι το έσκασε. Οι αστυνομικοί το κυνήγησαν. Καθώς το αγόρι διέσχιζε μια σιδηροδρομική γραμμή, το χτύπησε ένα τρένο και το σκότωσε.

Λόγω της δημοσιότητας που επακολούθησε, μερικοί κατηγόρησαν τον καταστηματάρχη που κάλεσε την αστυνομία. Εκείνος έκλεισε την επιχείρησή του έως ότου καταλάγιασε ο θόρυβος. Όταν άνοιξε και πάλι, ήρθαν ξανά άτομα που έκλεβαν. Ωστόσο, οι μνήμες από την πρόσφατη δοκιμασία του τον έκαναν να φοβάται να αντιμετωπίσει τους κλέφτες. Το κατάστημά του έγινε γνωστό ως εύκολος στόχος. Έπειτα από λίγο, αναγκάστηκε να το κλείσει οριστικά.

Ομολογουμένως, αυτό το περιστατικό ήταν πιο θλιβερό σε σύγκριση με τα περισσότερα, αλλά περιγράφει με χαρακτηριστικό τρόπο μια σημαντική αλήθεια. Οι κλοπές σε καταστήματα στοιχίζουν ακριβά​—με πολλούς τρόπους και σε πολλούς ανθρώπους. Ας ρίξουμε μια πιο κοντινή ματιά στο υψηλό τίμημα αυτού του αδικήματος.

Πώς Πληρώνουν τα Καταστήματα

Οι κλοπές σε καταστήματα στοιχίζουν στους εμπόρους όλου του κόσμου πολλά δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο. Μερικοί υπολογίζουν ότι οι απώλειες στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο ξεπερνούν τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια. Πόσες επιχειρήσεις μπορούν να αντέξουν το δικό τους μερίδιο οικονομικής απώλειας από ένα τέτοιο ποσό; Πολλά καταστήματα δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Όταν εισβάλλουν κλέφτες στους διαδρόμους ενός καταστήματος, μπορεί να κινδυνέψουν οι κόποι μιας ζωής.

«Εκτός από τον ανταγωνισμό, πρέπει να ανησυχούμε και για τις κλοπές στο κατάστημά μας. Δεν ξέρω πόσο ακόμη μπορούμε να κρατήσουμε το κατάστημα», λέει ο Λουκ, καταστηματάρχης στην Πόλη της Νέας Υόρκης. Δεν έχει τα χρήματα για να εγκαταστήσει ηλεκτρονικό σύστημα ασφαλείας. Σχετικά με τους κλέφτες, ο ίδιος λέει: «Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να το κάνει αυτό, ακόμη και οι καλοί πελάτες μου».

Μερικοί πιστεύουν ότι το πρόβλημα του Λουκ δεν είναι σοβαρό. «Αυτά τα καταστήματα κερδίζουν πολλά χρήματα», λένε, «γι’ αυτό και ό,τι κλέβω εγώ δεν είναι σημαντικό». Είναι, όμως, πράγματι τα κέρδη της λιανικής πώλησης τόσο μεγάλα;

Τα καταστήματα σε ορισμένα μέρη προσθέτουν 30, 40 ή 50 τοις εκατό στην τιμή που πληρώνουν για κάποιο αγαθό, αλλά αυτό το ποσοστό δεν είναι καθαρό κέρδος. Ο έμπορος χρησιμοποιεί τα επιπλέον έσοδα για να πληρώσει τα έξοδα λειτουργίας, όπως ενοίκιο, φόρους, μισθούς υπαλλήλων, συντήρηση του κτιρίου, επισκευές εξοπλισμού, ασφάλιση, ρεύμα, νερό, θέρμανση, τηλέφωνο και συστήματα ασφαλείας. Έπειτα από αυτές τις δαπάνες, το κέρδος του μπορεί να είναι 2 με 3 τοις εκατό. Όταν, λοιπόν, κάποιος κλέβει από ένα κατάστημα, ο έμπορος χάνει μέρος των πόρων διαβίωσής του.

Τι θα Λεχθεί για τις Μικροκλοπές;

Ενώ ένα αγοράκι βρίσκεται με τη μητέρα του σε κάποιο κατάστημα, πηγαίνει μόνο του στα ζαχαρωτά. Εκεί ανοίγει ένα κουτί και βάζει στην τσέπη του μια σοκολάτα. Επηρεάζει το κατάστημα μια τέτοια κλοπή μικρής αξίας;

Στο φυλλάδιό της Περιορισμός του Εγκλήματος​—Μέσα και Έξω (Curtailing Crime​—Inside and Out), η Διεύθυνση Μικρών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ λέει τα εξής: «Η μικροκλοπή μπορεί να μη φαίνεται μεγάλο έγκλημα στα μάτια του συνηθισμένου απατεώνα που βάζει στη μια τσέπη ένα στυλό και στην άλλη ένα κομπιουτεράκι. Αλλά για τις μικρές επιχειρήσεις που παλεύουν για να επιβιώσουν, αυτό είναι φόνος». Επειδή τα περιθώρια κέρδους είναι πολύ μικρά, προκειμένου να αποκαταστήσει ετήσιες απώλειες 700 ευρώ από κλοπές ο καταστηματάρχης πρέπει να πουλάει επιπλέον 900 σοκολάτες ή 380 κονσέρβες σούπας κάθε μέρα. Η ζημιά, λοιπόν, για μια επιχείρηση είναι μεγάλη αν πολλά αγοράκια κλέβουν σοκολάτες. Εκεί έγκειται το πρόβλημα.

Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι, νέοι και ηλικιωμένοι, πλούσιοι και φτωχοί, από όλες τις φυλές και από κάθε προέλευση, κλέβουν από αγορές και καταστήματα. Με ποιο αποτέλεσμα; Το Εθνικό Συμβούλιο Πρόληψης Εγκλήματος των ΗΠΑ αναφέρει ότι σχεδόν το ένα τρίτο των επιχειρήσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες αναγκάζονται να κλείσουν λόγω των κλοπών. Αναμφίβολα και σε άλλες χώρες οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν την ίδια απειλή.

Ο Πελάτης Πληρώνει

Οι τιμές ανεβαίνουν όταν οι άνθρωποι κλέβουν από καταστήματα. Συνεπώς, σε μερικές περιοχές, οι καταναλωτές πληρώνουν 200 ευρώ το χρόνο εξαιτίας της αύξησης των τιμών που οφείλεται στις κλοπές σε καταστήματα. Αυτό σημαίνει ότι, αν κερδίζετε 40 ευρώ την ημέρα, εργάζεστε το αντίστοιχο μίας εβδομάδας κάθε χρόνο για να πληρώνετε αυτά που κλέβουν άλλοι. Μπορείτε να το αντέξετε οικονομικά; Για έναν συνταξιούχο που ζει μόνο με τη σύνταξη ή για μια μεμονωμένη μητέρα που αγωνίζεται να συντηρήσει την οικογένειά της, τέτοια απώλεια του εισοδήματος μιας εβδομάδας μπορεί να είναι καταστροφική. Η ζημιά δεν σταματάει εδώ.

Μια ολόκληρη γειτονιά μπορεί να υποφέρει όταν κλείσει το τοπικό μαγαζάκι. Σύμφωνα με κάποιο δημοσίευμα, πρόσφατα ένα φαρμακείο σε κάποια γειτονιά στις ΗΠΑ έκλεισε εξαιτίας των κλοπών που διαπράττονταν σε αυτό. Για να πάρουν τα φάρμακά τους, πολλοί ηλικιωμένοι και ανήμποροι κάτοικοι πρέπει τώρα να πηγαίνουν δυόμισι χιλιόμετρα μακριά για να βρουν άλλο φαρμακείο. «Για σκεφτείτε και εκείνους που πρέπει να πηγαίνουν με αναπηρική καρέκλα!» είπε κάποιος αξιωματούχος.

Το Υψηλό Τίμημα που Πληρώνουν οι Γονείς

Ο Μπρους είναι άτομο με υψηλούς ηθικούς κανόνες που διδάσκει τα παιδιά του να είναι έντιμα. Μια μέρα έπιασαν την κόρη του να κλέβει. «Ένιωσα συντετριμμένος», λέει ο ίδιος. «Φανταστείτε ότι σας παίρνουν τηλέφωνο και σας λένε ότι έπιασαν την κόρη σας να κλέβει σε κάποιο κατάστημα. Δαπανήσαμε χρόνια ολόκληρα ανατρέφοντας την κόρη μας έτσι ώστε να είναι καλός άνθρωπος, και τώρα, να τι μας συνέβη! Ποτέ δεν σκεφτήκαμε ότι θα στασίαζε με τέτοιον τρόπο».

Ο Μπρους ανησυχούσε έντονα για την κόρη του και για το μέλλον της. Επίσης, παραιτήθηκε από τη θέση που είχε ως εθελοντής θρησκευτικός δάσκαλος. «Πώς θα μπορούσα να βλέπω την εκκλησία από το βήμα; Πώς θα μπορούσα, με καθαρή συνείδηση, να τους διδάσκω πώς να ανατρέφουν τα παιδιά τους; Δεν ένιωθα κατάλληλος». Φαίνεται ότι η κόρη του δεν σκέφτηκε το πώς θα τον επηρέαζε το αδίκημά της.

Πώς Πληρώνουν τα Άτομα που Κλέβουν

Όταν οι καταστηματάρχες έπιαναν κλέφτες τα παλιά χρόνια, συνήθως τους έδιναν αυστηρές προειδοποιήσεις και τους άφηναν να φύγουν. Σήμερα οι επιχειρηματίες συχνά συλλαμβάνουν ακόμη και αυτούς που κλέβουν για πρώτη φορά. Τότε οι κλέφτες καταλαβαίνουν ότι το αδίκημά τους έχει σοβαρές συνέπειες. Μια νεαρή ονόματι Ναταλί το διαπίστωσε από πρώτο χέρι.

«Όσο περισσότερο έκλεβα, τόσο περισσότερη αυτοπεποίθηση ένιωθα», είπε η Ναταλί. «Υπολόγιζα ότι, ακόμη και αν με έπιαναν, τα δικηγορικά και δικαστικά έξοδα θα κόστιζαν λιγότερο από όλα αυτά τα πανάκριβα ρούχα που είχα κλέψει». Η Ναταλί έκανε λάθος.

Την έπιασαν να κλέβει ένα φόρεμα και η αστυνομία την συνέλαβε και της πέρασε χειροπέδες. Στο αστυνομικό τμήμα τής πήραν τα δακτυλικά αποτυπώματα και την κλείδωσαν σε ένα κελί με άλλους εγκληματίες. Εκεί έμεινε ώρες περιμένοντας τους γονείς της να τη βγάλουν με εγγύηση.

Η Ναταλί λέει τα εξής σε όποιον σκέφτεται να κλέψει: «Ακούστε τη συμβουλή μου και απλώς αγοράστε το φόρεμα ή το τζιν που θέλετε». Αν επιλέξετε να κλέψετε, λέει η ίδια, «θα το μετανιώνετε πάρα πολύ καιρό».

Κάτι που θα κάνει κάποιον να μετανιώσει για την πράξη του είναι το στιγματισμένο ποινικό μητρώο. Προς απογοήτευσή τους, τα άτομα που έχουν καταδικαστεί για κλοπές σε καταστήματα μπορεί να διαπιστώσουν ότι το αδίκημά τους δεν παραγράφεται αλλά εμφανίζεται και τους κατατρέχει ξανά και ξανά, σαν κηλίδα σε φόρεμα ή σε πουκάμισο. Ένα τέτοιο άτομο ίσως χρειάζεται να δηλώσει το αδίκημά του όταν θέλει να μπει στο πανεπιστήμιο. Ίσως να αντιμετωπίσει δυσκολίες για να ξεκινήσει κάποιο επάγγελμα, όπως την ιατρική, την οδοντιατρική ή την αρχιτεκτονική. Οι εταιρίες ίσως το σκεφτούν πολύ σοβαρά πριν το προσλάβουν. Και αυτά τα προβλήματα μπορεί να προκύψουν ακόμη και αν έχει εκτίσει την ποινή που του έχει επιβληθεί από το δικαστήριο και δεν έχει ξανακλέψει ποτέ.

Οι κλοπές σε καταστήματα μπορεί να στοιχίζουν ακόμη και αν ο παραβάτης δεν καταδικαστεί. Ο Χέκτορ, ο οποίος αναφέρθηκε νωρίτερα σε αυτή τη σειρά άρθρων, το διαπίστωσε αυτό. «Συνέχεια τη γλίτωνα», λέει ο ίδιος. «Ποτέ δεν με έπιασαν να κλέβω». Αλλά είχε να πληρώσει έναν λογαριασμό. Καθώς θυμάται τα παλιά, λέει: «Νομίζω ότι τα νεαρά άτομα πρέπει να καταλάβουν ένα πράγμα: Θερίζεις αυτό που σπέρνεις. Ακόμη και αν δεν σε πιάσει ποτέ η αστυνομία, εσύ θα πληρώσεις».

Οι κλοπές σε καταστήματα δεν είναι έγκλημα χωρίς θύματα, και τα πράγματα που παίρνουν οι κλέφτες έχουν αξία. Οποιοσδήποτε διαπράττει κλοπές σε καταστήματα θα πρέπει να εγκαταλείψει αυτή τη συνήθεια εντελώς. Αλλά πώς μπορεί ένα τέτοιο άτομο να βρει τη δύναμη να σταματήσει οριστικά να κλέβει; Θα τερματιστεί ποτέ αυτό το έγκλημα;

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Οι κλοπές σε καταστήματα κλείνουν επιχειρήσεις

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Όλοι πληρώνουν για τις κλοπές σε καταστήματα

[Εικόνες στη σελίδα 8]

Οι κλοπές σε καταστήματα επηρεάζουν το μέλλον σας

[Ευχαριστίες]

Fingerprints: © Morocco Flowers/​Index Stock Imagery