ΜΕΡΙΚΟΙ τα αποκαλούν «νυχτερινούς ταξιδιώτες». Αλλά αυτά τα παιδιά δεν πηγαίνουν να δουλέψουν νυχτερινή βάρδια. Φεύγουν από το σπίτι τους το σούρουπο επειδή, όταν πέφτει το σκοτάδι στην ύπαιθρο, το σπίτι είναι επικίνδυνο μέρος.

Επί δύο σχεδόν δεκαετίες, δυνάμεις ανταρτών εισβάλλουν σε αγροτικές κοινότητες και απάγουν παιδιά. Κάθε χρόνο κλέβουν εκατοντάδες αγόρια και κορίτσια από τα σπίτια τους και εξαφανίζονται στην πυκνή ζούγκλα. Συνήθως, οι αντάρτες αρπάζουν τα παιδιά τη νύχτα, και τα χρησιμοποιούν ως νεαρούς στρατιώτες, αχθοφόρους και σκλάβους του σεξ. Αν τα παγιδευμένα παιδιά δεν συνεργαστούν, οι αιχμαλωτιστές τους μπορεί να τους κόψουν τη μύτη ή τα χείλια. Εκείνα που συλλαμβάνονται ενώ προσπαθούν να το σκάσουν αντιμετωπίζουν απερίγραπτα φρικτό θάνατο.

Υπάρχουν και άλλα νεαρά θύματα της τρομοκρατίας. Τα ακρωτηριασμένα άτομα εφηβικής ηλικίας στη Σιέρα Λεόνε ήταν νήπια όταν άντρες που κράδαιναν μεγάλα μαχαίρια τούς έκοψαν τα χέρια και τα πόδια. Αγόρια και κορίτσια στο Αφγανιστάν παίζουν με νάρκες, οι οποίες έχουν σχήμα πεταλούδας, και όταν αυτά τα ζωηρόχρωμα «παιχνίδια» εκρήγνυνται, τα παιδιά χάνουν δάχτυλα και μάτια.

Ορισμένα νεαρά άτομα που πέφτουν θύματα της τρομοκρατίας έχουν διαφορετική κατάληξη. Για παράδειγμα, σε μια τρομοκρατική επίθεση το 1995 στην Πόλη της Οκλαχόμα, στις ΗΠΑ, ανάμεσα στα 168 άτομα που σκοτώθηκαν υπήρχαν 19 παιδιά, μερικά από τα οποία φορούσαν ακόμη πάνες. Σαν ριπή ανέμου σε κεριά που τρεμοσβήνουν, η βόμβα τερμάτισε σε μια στιγμή εκείνες τις μικροσκοπικές ζωές. Η τρομοκρατική ενέργεια έκλεψε το δικαίωμα που είχαν να είναι παιδιά, να παίζουν και να γελούν καθώς και να απολαμβάνουν τη ζεστή αγκαλιά της μητέρας και του πατέρα τους.

Αυτά τα περιστατικά είναι πρόσφατα, αλλά η τρομοκρατική βία πλήττει την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες, όπως θα δούμε.