Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Η Κρίση του Νερού—Τι Ενέργειες Γίνονται;

Η Κρίση του Νερού—Τι Ενέργειες Γίνονται;

Η Κρίση του Νερού​—Τι Ενέργειες Γίνονται;

Η κρίση του νερού είναι παγκόσμια. Εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία δισεκατομμυρίων κατοίκων της γης. Ποια βήματα έχουν γίνει για να αποκατασταθεί η ισορροπία όσον αφορά τα αποθέματα και τη χρήση του νερού;

ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ: «Οι Φτωχοί του Ντέρμπαν Έχουν Επιτέλους Δίκτυο Ύδρευσης», λέει ένας τίτλος στο περιοδικό Επιστήμη (Science). Το άρθρο αναφέρει ότι, επί δεκαετίες, οι φτωχοί που ζούσαν εκεί δεν είχαν επαρκή αποθέματα νερού εξαιτίας της μη ισχύουσας πλέον πολιτικής του απαρτχάιντ την οποία ακολουθούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Το 1994, λέει το άρθρο, «διακόσιες πενήντα χιλιάδες σπιτικά στην περιοχή του Ντέρμπαν δεν είχαν πρόσβαση σε καθαρό νερό ούτε είχαν εγκαταστάσεις υγιεινής».

Για να διορθωθεί η κατάσταση, το 1996 κάποιος πολιτικός μηχανικός σχεδίασε ένα πρόγραμμα που θα εξασφάλιζε την καθημερινή παροχή περίπου 200 λίτρων νερού σε κάθε σπιτικό. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; «Από τους 3,5 εκατομμύρια κατοίκους του Ντέρμπαν, μόνο 120.000 δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό», αναφέρει το περιοδικό Επιστήμη. Τώρα, αν μη τι άλλο, μπορεί κανείς να προμηθευτεί νερό από κάποιο σημείο κοντά στο σπίτι του​—τεράστια βελτίωση σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια όταν πολλοί έπρεπε να το μεταφέρουν από ένα περίπου χιλιόμετρο μακριά.

Το ίδιο περιοδικό εξηγεί ότι, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των εγκαταστάσεων υγιεινής, «οι παλιές εξωτερικές τουαλέτες με την τρύπα στο έδαφος» αντικαθίστανται από «τουαλέτες που διαθέτουν σύστημα εκτροπής των ούρων και καταλήγουν σε δύο χώρους για το διαχωρισμό των ούρων από τα κόπρανα, πράγμα που επιτρέπει στα τελευταία να αποξηρανθούν και να αποσυντεθούν γρηγορότερα». Ως τις αρχές του 2008 είχαν εγκατασταθεί περίπου 60.000 τέτοιες τουαλέτες, αν και τότε υπολογιζόταν ότι θα απαιτούνταν άλλα δύο χρόνια για να εξοπλιστούν όλα τα σπιτικά με κατάλληλη τουαλέτα.

Βραζιλία: Στην πόλη του Σαλβαντόρ, εκατοντάδες παιδιά υπέφεραν από διαρροϊκές ασθένειες εξαιτίας της έλλειψης συστήματος αποχέτευσης και τουαλετών. a Για να δοθεί λύση στο πρόβλημα, ο δήμος εγκατέστησε αποχετευτικούς σωλήνες μήκους 2.000 χιλιομέτρων για 300.000 και πλέον σπιτικά. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Τα κρούσματα διάρροιας μειώθηκαν κατά 22 τοις εκατό σε όλη την πόλη και κατά 43 τοις εκατό σε περιοχές όπου στο παρελθόν παρατηρούνταν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της ασθένειας.

Ινδία: Σε μερικά μέρη του κόσμου, υπάρχει εποχιακή αφθονία καθαρού νερού, αλλά αυτό δεν αποθηκεύεται πάντα έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιείται κατάλληλα. Εντούτοις, το 1985, μια ομάδα γυναικών από την Ινδία στην περιοχή Ντόλερα της βορειοδυτικής πολιτείας Γκουτζαράτ σκέφτηκαν έναν ευρηματικό τρόπο συγκράτησης του νερού. Οργάνωσαν μια ομάδα η οποία κατασκεύασε μια στέρνα μεγέθους όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Κατόπιν, επένδυσαν τη στέρνα με χοντρό πλαστικό για την αποφυγή διαρροών. Η πρωτοβουλία τους στέφθηκε με επιτυχία. Μάλιστα, μήνες μετά το τέλος της επόμενης περιόδου μουσώνων, εξακολουθούσαν να έχουν νερό​—παρά το γεγονός ότι είχαν «προσφέρει και στους γείτονές τους».

Χιλή: Αυτή η νοτιοαμερικανική χώρα έχει έκταση 4.265 χιλιομέτρων, με τη δυτική πλευρά της να βρέχεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό και την ανατολική να διατρέχεται από τα Όρη των Άνδεων. Το Κράτος ελέγχει όλα τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του νερού και έχει την ευθύνη για την κατασκευή φραγμάτων και καναλιών. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Το 99 τοις εκατό των κατοίκων των πόλεων και το 94 τοις εκατό των κατοίκων της υπαίθρου έχουν τώρα επαρκή παροχή νερού.

Η Οριστική Λύση

Κάθε χώρα φαίνεται να έχει τη δική της μέθοδο για να διαχειρίζεται την κρίση του νερού. Σε μερικές χώρες όπου πνέουν τακτικά ευνοϊκοί άνεμοι, ανεμόμυλοι αντλούν νερό από το υπέδαφος, καθώς επίσης παράγουν ηλεκτρισμό. Στα πλουσιότερα έθνη, η αφαλάτωση του θαλασσινού νερού θεωρείται μια άλλη βιώσιμη λύση. Σε πολλά μέρη, τεράστια φράγματα συγκρατούν το νερό των ποταμών και της βροχής​—μέτρο που έχει αποδειχτεί κάπως αποτελεσματικό, αν και οι ταμιευτήρες σε άνυδρες περιοχές μπορεί να χάσουν περίπου το 10 τοις εκατό του νερού τους εξαιτίας της εξάτμισης.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι εκδότες αυτού του περιοδικού, πιστεύουν ότι η οριστική λύση για την κρίση του νερού βρίσκεται στα χέρια του Θεού, και όχι του ανθρώπου. Η Αγία Γραφή αναφέρει: «Στον Ιεχωβά [Θεό] ανήκει η γη και όσα τη γεμίζουν, τα παραγωγικά εδάφη και όσοι κατοικούν σε αυτά. Διότι πάνω στις θάλασσες την έχει ο ίδιος θεμελιώσει και πάνω στα ποτάμια τη διατηρεί στερεωμένη».​—Ψαλμός 24:1, 2.

Είναι αλήθεια ότι ο Θεός ανέθεσε στους ανθρώπους την ευθύνη να φροντίζουν αυτόν τον πλανήτη. (Γένεση 1:28) Ωστόσο, η κακή διαχείριση των πόρων της γης από τον άνθρωπο​—καθώς και οι καταστροφικές επιπτώσεις που αυτή έχει επιφέρει—​αποδεικνύει ακόμη πιο ξεκάθαρα ότι «στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του».​—Ιερεμίας 10:23.

Τι θα κάνει ο Ιεχωβά για να αποκαταστήσει σε τέλεια ισορροπία τα στοιχεία της γης μας; Η Γραφή μάς διαβεβαιώνει ότι σκοπός του είναι να “κάνει νέα τα πάντα”. (Αποκάλυψη 21:5) Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς φτώχεια, ξηρασίες και λειψυδρία. Φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς πλημμύρες εξαιτίας των μουσώνων, οι οποίες σήμερα αφαιρούν χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο. Υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του, ο Θεός θα εκπληρώσει τις πολλές υποσχέσεις του! Ο ίδιος ο Ιεχωβά έχει δηλώσει: «Έτσι θα είναι και ο λόγος μου ο οποίος βγαίνει από το στόμα μου. Δεν θα επιστρέψει σε εμένα χωρίς αποτελέσματα, αλλά θα εκτελέσει οπωσδήποτε αυτό που με ευχαριστεί, και θα έχει βέβαιη επιτυχία σε εκείνο για το οποίο τον έχω στείλει».​—Ησαΐας 55:11.

Θα θέλατε να μάθετε περισσότερα για το σκοπό που έχει ο Θεός να αποκαταστήσει τη γη μας, όπως περιγράφεται στο Λόγο του, την Αγία Γραφή; Το επόμενο άρθρο θα εξηγήσει πώς μπορείτε να το κάνετε αυτό.

[Υποσημείωση]

a Κάθε χρόνο σε όλη την υδρόγειο, πεθαίνουν περίπου 1,6 εκατομμύρια παιδιά από διαρροϊκές ασθένειες​—περισσότερα από τον αριθμό των θυμάτων που θερίζει το AIDS, η φυματίωση και η ελονοσία μαζί.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

«Όπου δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει ζωή. . . . Ζούμε χάρη στο νερό».​—Μάικλ Πάρφιτ, αρθρογράφος του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ (National Geographic)

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]

Για την παραγωγή ενός τόνου σιτηρών απαιτούνται 1.000 τόνοι νερού

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]

«Το 70 τοις εκατό του νερού παγκοσμίως χρησιμοποιείται στην άρδευση».​—Σχέδιο Β 2.0, του Λέστερ Ρ. Μπράουν

[Γραφήματα/​Εικόνες στη σελίδα 7]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Πόσο γλυκό νερό υπάρχει διαθέσιμο;

Συνολικό νερό

97,5% Αλμυρό νερό

2,5% Γλυκό νερό

Γλυκό νερό

99% Εγκλωβισμένο σε παγετώνες και παγόβουνα ή κάτω από την επιφάνεια της γης

1% Διαθέσιμο σε σχεδόν εφτά δισεκατομμύρια ανθρώπους και αναρίθμητα δισεκατομμύρια άλλες μορφές ζωής

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Τοποθέτηση σωλήνων για πρόσβαση σε καθαρό νερό, Ντέρμπαν, Νότια Αφρική

[Ευχαριστίες]

Courtesy eThekwini Water and Sanitation Programme

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Γυναίκες συμμετέχουν σε ένα έργο για τη συλλογή βρόχινου νερού, Ρατζαστάν, Ινδία, 2007

[Ευχαριστίες]

© Robert Wallis/​Panos Pictures

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Ντόπιοι εγκαθιστούν καινούριο σύστημα ύδρευσης για το χωριό τους κοντά στο Κοπάν, Ονδούρα

[Ευχαριστίες]

© Sean Sprague/​SpraguePhoto.com