Niedobory wody to problem globalny. Stwarzają zagrożenie dla zdrowia miliardów mieszkańców Ziemi. Jakie podejmuje się działania, by przywrócić równowagę między zużywaniem wody a odnawianiem się jej zasobów?

RPA: „Durbańska biedota wreszcie ma wodę” — informował nagłówek czasopisma Science. W artykule wyjaśniono, że w wyniku polityki apartheidu, prowadzonej przez poprzednie rządy, najubożsi mieszkańcy tego miasta dziesiątki lat nie byli należycie zaopatrywani w wodę. Jak podano, w roku 1994 „ćwierć miliona gospodarstw domowych w rejonie Durbanu nie miało dostępu do czystej wody ani do urządzeń sanitarnych”.

Chcąc temu zaradzić, pewien inżynier w roku 1996 zainicjował specjalny program, dzięki któremu każde gospodarstwo miało otrzymywać 200 litrów wody dziennie. Jak wygląda sytuacja obecnie? „Z wyjątkiem 120 000 mieszkańców cała trzyipółmilionowa aglomeracja ma łatwy dostęp do czystej wody” — donosi Science. W najgorszym wypadku woda jest niedaleko domu. To ogromne udogodnienie, zważywszy na fakt, że dawniej wielu musiało chodzić po nią około kilometra.

Wspomniane czasopismo wyjaśnia, że kwestię kanalizacji postanowiono rozwiązać w ten sposób, iż stare latryny są zastępowane „toaletami pozwalającymi separować mocz od stałych odchodów, które w rezultacie szybciej wysychają i ulegają degradacji”. Na początku roku 2008 funkcjonowało już  60 000 takich ubikacji i przewidywano, że w ciągu dwóch lat zostaną zainstalowane we wszystkich domach.

Brazylia: W mieście Salvador z powodu braku sieci kanalizacyjnej i toalet mnóstwo dzieci cierpiało na choroby biegunkowe *. Aby poprawić sytuację, miasto skanalizowało ponad 300 000 domów, kładąc 2000 kilometrów rur. Efekty? W całym mieście liczba zachorowań zmniejszyła się średnio o 22 procent, a tam, gdzie zapadalność na tego typu choroby była największa — aż o 43 procent.

Indie: W niektórych częściach świata czysta woda jest dostępna sezonowo, nawet w nadmiarze. Niestety, nie zawsze jest gromadzona na czas suszy. Ale w 1985 roku w okręgu Dholera w stanie Gudżarat na północnym zachodzie Indii pewne kobiety wymyśliły świetną metodę zbierania deszczówki. Zorganizowały się w grupę i wybudowały zbiornik wielkości boiska do piłki nożnej. Wyłożyły go grubą folią, żeby nie przeciekał. Pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę. Nawet po paru miesiącach od zakończenia się pory monsunów wciąż nie brakowało wody — mimo że udostępniano ją również sąsiadom.

Chile: Ten południowoamerykański kraj, długości około 4300 kilometrów, ograniczony jest od zachodu Pacyfikiem, a od wschodu wysokimi szczytami Andów. Nad zasobami wodnymi pieczę sprawuje rząd, który udziela zezwoleń na budowanie zapór i kanałów. Co udało się osiągnąć? Obecnie 99 procent mieszkańców miast i 94 procent mieszkańców wsi korzysta z odpowiedniego zaopatrzenia w wodę.

Najlepsze rozwiązanie

Każde państwo wypracowuje własne metody przeciwdziałania kryzysowi wodnemu. Tam, gdzie regularnie wieją sprzyjające wiatry, buduje się nieraz wiatraki, które wypompowują wodę na powierzchnię, a zarazem wytwarzają energię elektryczną. Bogatsze kraje wiążą duże nadzieje z odsalaniem wody morskiej. W wielu miejscach wznosi się potężne zapory, by wykorzystywać wodę rzeczną i deszczówkę. Przynosi to dobre wyniki, choć na suchych obszarach mniej więcej 10 procent tych zasobów ubywa wskutek dużego parowania.

Świadkowie Jehowy, wydawcy tego czasopisma, wierzą, że problem deficytu wody zostanie trwale rozwiązany nie przez ludzi, lecz przez Boga. Biblia mówi: „Do Jehowy [Boga] należy ziemia i to, co ją napełnia, żyzna kraina i ci, którzy w niej mieszkają. On bowiem mocno ją osadził na morzach i nad rzekami utrzymuje ją trwale ugruntowaną” (Psalm 24:1, 2).

To prawda, że obowiązek troszczenia się o Ziemię Bóg powierzył ludziom (Rodzaju 1:28). Ale popełniane przez nich błędy w zarządzaniu zasobami naszej planety i katastrofalne tego skutki stanowią kolejny dowód, iż „do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem” (Jeremiasza 10:23).

Czego Jehowa dokona, by przywrócić w przyrodzie doskonałą równowagę? Biblia zapewnia, że zamierza On ‛uczynić wszystko nowe’ (Objawienie 21:5). Wyobraź sobie świat bez ubóstwa, suszy i braku wody. Świat bez monsunowych powodzi, które każdego roku pochłaniają tysiące ofiar. Wszystkie dane przez siebie obietnice Bóg spełni pod panowaniem swego Królestwa. Oświadczył: „Tak też będzie z moim słowem, które wychodzi z moich ust. Nie wróci do mnie bezowocne, lecz uczyni to, w czym mam upodobanie, i pomyślnie spełni to, z czym je posłałem” (Izajasza 55:11).

Czy chciałbyś dowiedzieć się z Biblii czegoś więcej o zamierzeniu Bożym co do odrodzenia Ziemi? Następny artykuł wyjaśni, jak mógłbyś to zrobić.

[Przypis]

[Napis na stronie 5]

„Gdzie nie ma wody, nie ma życia. (...) Żyjemy dzięki dobrodziejstwu wody” (Michael Parfit, autor współpracujący z „National Geographic”)

[Napis na stronie 6]

Aby wyprodukować tonę ziarna, trzeba zużyć 1000 ton wody

[Napis na stronie 6]

„Nawadnianie pól pochłania 70 procent światowego zużycia wody” (Lester R. Brown, Plan B 2.0)

 [Diagramy na stronie 7]

[Patrz publikacja]

Ile mamy słodkiej wody?

Zasoby wody na Ziemi

97.5% Woda słona

2.5% Woda słodka

Woda słodka

99% Uwięziona w lodowcach i górach lodowych oraz pod ziemią

1% Dostępna dla blisko siedmiu miliardów ludzi i niezliczonych miliardów innych organizmów

[Ilustracja na stronie 7]

Układanie rur doprowadzających czystą wodę w Durbanie w RPA

[Prawa własności]

Courtesy eThekwini Water and Sanitation Programme

[Ilustracja na stronie 7]

Kobiety budują zbiornik na deszczówkę w indyjskim Radżastanie, rok 2007

[Prawa własności]

© Robert Wallis/​Panos Pictures

[Ilustracja na stronie 7]

Mieszkańcy wsi koło Copán w Hondurasie pracują przy nowym wodociągu

[Prawa własności]

© Sean Sprague/​SpraguePhoto.com