Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

De natuur had het eerder

De natuur had het eerder

De natuur had het eerder

„Het horende oor en het ziende oog — het is Jehovah die ze béíde heeft gemaakt.” — Spreuken 20:12.

ONZE ogen zijn te vergelijken met minuscule televisiecamera’s. Ze zetten beelden om in elektrische signalen en sturen die via de oogzenuw naar het achterste deel van de hersenen, waar de feitelijke visuele waarneming plaatsvindt.

Het oog is een klein wonder: het heeft een diameter van slechts 24 millimeter en weegt niet meer dan 7,5 gram, maar het zit ingenieus in elkaar. Het heeft bijvoorbeeld aparte systemen voor zwak en fel licht, waardoor uw ogen dertig minuten nadat u een donkere kamer bent binnengegaan wel tienduizend keer zo gevoelig kunnen zijn voor licht.

Waardoor kunt u bij normaal licht scherp zien? Uw oog heeft meer dan honderd keer zo veel lichtgevoelige cellen (pixels) als de meeste videocamera’s. En een groot deel van deze cellen is gebundeld in een klein stukje in het centrum van het netvlies dat de fovea wordt genoemd en ervoor zorgt dat we gedetailleerd kunnen zien. Omdat u uw blik meerdere keren per seconde verplaatst, krijgt u het idee dat uw hele gezichtsveld scherp is. Bijzonder is dat de fovea ongeveer zo groot is als de punt aan het eind van deze zin.

Elektrische signalen van de lichtgevoelige cellen worden via de zenuwcellen doorgegeven aan de oogzenuw. Maar de zenuwcellen doen meer dan het signaal gewoon doorgeven. Ze bewerken de signalen, waarbij ze belangrijke informatie versterken en onnodige details weglaten.

Het gezichtscentrum van de hersenen is te vergelijken met een geavanceerde beeldontvanger. Het maakt beelden scherper door randen beter weer te geven en verwerkt de signalen uit cellen die gevoelig zijn voor de primaire kleuren, waardoor u miljoenen kleuren kunt onderscheiden. Uw hersenen vergelijken ook de minuscule verschillen tussen wat uw beide ogen zien, zodat u diepte kunt waarnemen.

Sta er eens bij stil hoe uw ogen gezichten in een menigte vanaf een afstand aftasten en elektrische impulsen naar uw hersenen sturen, die de signalen in duidelijke beelden omzetten. Denk er ook eens over na hoe subtiele details van die gezichten worden vergeleken met de gezichten in uw geheugen zodat u vrienden direct herkent. Is dat geen bijzonder proces?

[Illustratie op blz. 7]

Het oog verwerkt informatie op een ingenieuze manier