Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Κίνδυνος στα Μεγάλα Ύψη—Αντιμετώπιση της Οξείας Νόσου των Ορέων

Κίνδυνος στα Μεγάλα Ύψη—Αντιμετώπιση της Οξείας Νόσου των Ορέων

Κίνδυνος στα Μεγάλα Ύψη​—Αντιμετώπιση της Οξείας Νόσου των Ορέων

«Στο Περού υπάρχει μια πολύ ψηλή οροσειρά που λέγεται Παριακάκα . . . Όταν ανέβηκα στο ψηλότερο τμήμα της, τις λεγόμενες Σκάλες, σχεδόν μέσα σε μια στιγμή ένιωσα να ψυχορραγώ και μου ήρθε να πέσω από το υποζύγιό μου στο έδαφος. . . . Σύντομα ακολούθησαν σπασμοί στο στομάχι και εμετός, ώστε νόμισα ότι θα [πεθάνω]. Μάλιστα, αν συνεχιζόταν αυτό, σίγουρα θα πέθαινα, αλλά κράτησε μόνο τρεις με τέσσερις ώρες ώσπου κατεβήκαμε αρκετά χαμηλότερα και βρεθήκαμε σε πιο υποφερτό υψόμετρο».​—Χοσέ δε Ακόστα, από το βιβλίο Φυσική και Ηθική Ιστορία των Ινδιών.

ΠΡΟΣ τα τέλη του 16ου αιώνα, ο Ισπανός Ιησουίτης Χοσέ δε Ακόστα είχε την προαναφερόμενη δυσάρεστη εμπειρία καθώς ανέβαινε στην οροσειρά Παριακάκα των Περουβιανών Άνδεων. Εκείνη την εποχή, αυτού του είδους τα συμπτώματα αποδίδονταν είτε σε τοξικές αναθυμιάσεις μετάλλων που υπήρχαν στα βουνά είτε σε εκπνοές κακόβουλων θεών. Από ό,τι γνωρίζουμε σήμερα, ο Ακόστα είχε τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της οξείας νόσου των ορέων (AMS).

Η AMS είναι η αντίδραση του σώματος στην έλλειψη οξυγόνου που παρατηρείται στα μεγάλα υψόμετρα. Εκεί η βαρομετρική πίεση μειώνεται και οι πνεύμονες απορροφούν λιγότερο οξυγόνο. a

Τα συμπτώματα της AMS εμφανίζονται συνήθως τέσσερις περίπου ώρες αφότου το άτομο φτάσει σε μεγάλο υψόμετρο και μπορεί να διαρκέσουν από μία ως τέσσερις ημέρες. Σε αυτό το διάστημα, το λιγοστό οξυγόνο που υπάρχει στο αίμα διεγείρει την παραγωγή περισσότερων ερυθρών αιμοσφαιρίων, τα οποία σταδιακά βοηθούν το κυκλοφορικό σύστημα να μεταφέρει περισσότερο οξυγόνο.

Εντούτοις, αν κάποιος ανεβεί σε μεγάλο υψόμετρο πολύ γρήγορα ή καταβάλει υπερβολικά επίπονη σωματική προσπάθεια προτού εγκλιματιστεί, μπορεί να συσσωρευτεί υγρό στους πνεύμονες ή στον εγκέφαλο. Αν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να αποβεί μοιραία.

Πρόληψη της AMS

Ταξιδιώτες και ορειβάτες έχουν δοκιμάσει πολλές μεθόδους πρόληψης ή αντιμετώπισης της AMS. Μεταξύ αυτών είναι οι ακόλουθες:

● Μην ταξιδεύετε σε μεγάλα υψόμετρα αν έχετε κάποια πάθηση του αναπνευστικού ή αναιμία.

● Για την αντιμετώπιση ή την πρόληψη των συμπτωμάτων της AMS συστήνονται συνήθως διουρητικά, αντιφλεγμονώδη ή άλλα φάρμακα. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

● Η καλύτερη θεραπεία για την AMS είναι η επιστροφή σε χαμηλότερο υψόμετρο. Αν είναι εφικτό, κρατήστε ζεστό το σώμα σας κατά την κατάβαση και ξεκουραστείτε μόλις φτάσετε.

Στα υψίπεδα και στις οροσειρές όλου του κόσμου βλέπει κανείς μερικά από τα πιο επιβλητικά τοπία. (Ψαλμός 148:9, 13) Αν ταξιδεύετε με τις ανάλογες προφυλάξεις, θα μπορείτε να παραμένετε υγιείς καθώς απολαμβάνετε την ομορφιά της δημιουργίας.

[Υποσημείωση]

a Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να ανεβούν σε υψόμετρο μέχρι και 1.800 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας χωρίς κανένα πρόβλημα.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 20]

Τα συμπτώματα της AMS εμφανίζονται συνήθως τέσσερις περίπου ώρες αφότου το άτομο φτάσει σε μεγάλο υψόμετρο και μπορεί να διαρκέσουν από μία ως τέσσερις ημέρες

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 20]

Η καλύτερη θεραπεία για την AMS είναι η επιστροφή σε χαμηλότερο υψόμετρο