„Jest w Peru bardzo wysoki łańcuch górski zwany Pariacaca (...) Kiedy wspiąłem się na Escaleras, jak nazywają najwyższe miejsce tych gór, nadeszła mnie udręka tak śmiertelna, że byłem o krok od rzucenia się na ziemię (...). Potem miałem takie nudności i wymioty, że wydawało mi się, iż ducha wyzionę (...). Myślę teraz, że gdyby to trwało dłużej, oznaczałoby śmierć, lecz nie trwało to więcej jak trzy lub cztery godziny, póki nie obniżyliśmy się” (José de Acosta, cytat z książki Zdzisława Jana Ryna Medycyna indiańska).

W TAKI sposób pod koniec XVI wieku hiszpański jezuita José de Acosta opisał przykre objawy, które wystąpiły u niego, gdy wspinał się na szczyt Pariacaca w peruwiańskich Andach. W tamtych czasach wspomniane symptomy powszechnie przypisywano toksycznym substancjom uwalnianym przez górskie minerały lub wyziewom złośliwych bóstw. Dzisiaj wiemy, że Acostę dopadła choroba wysokościowa.

Nazwą tą określa się reakcję organizmu na niedotlenienie na dużych wysokościach. Wraz ze wzrostem wysokości obniża się ciśnienie atmosferyczne, wskutek czego płuca są mniej dotlenione *.

Objawy często pojawiają się w ciągu czterech godzin po dotarciu na dużą wysokość i mogą się utrzymywać od jednego do czterech dni. W tym czasie niskie stężenie tlenu we krwi stymuluje produkcję większej  liczby krwinek czerwonych, które wspomagają układ krążenia, dostarczając organizmowi więcej tlenu.

Gdy tempo wspinaczki jest zbyt forsowne i przekracza zdolności adaptacyjne danej osoby, może pojawić się u niej obrzęk płuc i mózgu. Jeśli nie podejmie ona odpowiednich kroków, grozi jej śmierć.

Jak zapobiegać chorobie wysokościowej

Turyści wędrujący po górach i osoby uprawiające wspinaczkę starają się zapobiegać chorobie wysokościowej i ją leczyć na wiele sposobów. Oto kilka praktycznych wskazówek:

● Unikaj wspinaczek wysokogórskich, jeśli masz anemię lub kłopoty z oddychaniem.

● W łagodzeniu objawów choroby wysokościowej lub zapobieganiu im stosuje się na ogół leki moczopędne i przeciwzapalne. Przed ich użyciem skonsultuj się z lekarzem.

● Jeśli wystąpią u ciebie symptomy choroby wysokościowej, najlepiej jest zejść niżej. Podczas schodzenia zadbaj o ciepłotę ciała, a po dotarciu na miejsce odpocznij.

W górach można podziwiać naprawdę imponujące widoki (Psalm 148:9, 13). Jeśli rozkoszując się pięknymi dziełami stwórczymi, zachowasz rozwagę, to nie poniesiesz uszczerbku na zdrowiu.

[Przypis]

[Napis na stronie 20]

Objawy choroby wysokościowej często pojawiają się w ciągu czterech godzin po dotarciu na dużą wysokość i mogą się utrzymywać od jednego do czterech dni

[Napis na stronie 20]

W razie wystąpienia symptomów choroby wysokościowej najlepiej jest zejść niżej