สัตว์แปลก ๆ ในป่าแทสเมเนีย
สัตว์แปลก ๆ ในป่าแทสเมเนีย
ตอนกลางวัน ความเงียบสงัดปกคลุมผืนป่า. แต่ตอนกลางคืน เสียงร้องคำรามที่น่ากลัวดังก้องไปทั่วป่า. นั่นเป็นเสียงของสัตว์อะไร? แทสเมเนียนเดวิล สัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องซึ่งไม่กลัวใครนั่นเอง. สัตว์ที่ทรหดนี้อาจมีท่าทางดุร้ายมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันกำลังกินซากสัตว์อื่น. แต่ส่วนใหญ่มันก็แค่ขู่.
แทสเมเนียนเดวิลสามารถกำจัดซากสัตว์ได้เร็วอย่างน่าทึ่ง. ขากรรไกรและฟันอันทรงพลังของมันสามารถกัดกินซากสัตว์ได้แทบทุกชนิด รวมทั้งหนัง กระดูก และทุกสิ่งทุกอย่าง. ที่จริง แทสเมเนียนเดวิลสามารถกินเนื้อหนักถึง 40 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักตัวของมันภายในเวลาเพียงครึ่งชั่วโมง ซึ่งเทียบกันแล้วเท่ากับคนที่กินเนื้อ 25 กิโลกรัมภายในมื้อเดียว!
สัตว์ที่น่ารักกว่าคือ วอมแบทผู้อ่อนโยน ซึ่งมีรูปร่างอ้วนป้อมน่ากอด. วอมแบทเป็นสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องเช่นเดียวกัน. ลูกของมันจะอยู่ในกระเป๋าและกินนมแม่. แต่ไม่เหมือนกับสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องชนิดอื่นบางชนิด วอมแบทมีกระเป๋าแบบคว่ำ. ที่เป็นอย่างนี้คงจะเพื่อไม่ให้ดินเข้าไปในกระเป๋าเมื่อมันขุดโพรง. นอกจากนี้ ฟันของมันจะงอกตลอดเวลา ซึ่งเป็นข้อดีสำหรับมัน เพราะมันใช้ฟันกัดสิ่งกีดขวางเมื่อขุดโพรง. ทั้ง ๆ ที่มันดูอ้วนเทอะทะ แต่วอมแบทก็คล่องแคล่วว่องไวมากและสามารถใช้ตีนหน้าจับใบไม้ใบหญ้าใส่ปากกินได้.
สัตว์แปลกอีกชนิดหนึ่งคือ ตุ่นปากเป็ด. สัตว์ที่มีรูปร่างหน้าตาประหลาดชนิดนี้มีปากแบนและตีนที่เป็นพังผืดคล้ายเป็ด มีลำตัวและขนคล้ายนาก และมีหางคล้ายบีเวอร์. มันออกไข่เหมือนไก่ ขุดโพรงทำรังเหมือนวอมแบท และให้นมลูกเหมือนแม่หมี. ไม่แปลกที่นักวิทยาศาสตร์คนแรกซึ่งได้ตรวจดูตุ่นปากเป็ดจะสงสัยว่ามันถูกทำปลอมขึ้น!
ทำไมเราตื่นเต้นและมีความสุขมากที่ได้พบสัตว์เหล่านี้? แน่นอน เป็นเพราะพระผู้สร้างประสงค์ให้เป็นอย่างนั้น. คัมภีร์ไบเบิลเปิดเผยว่าพระองค์บัญชามนุษย์คู่แรกให้ “ครอบครอง . . . บรรดาสัตว์ที่มีชีวิตไหวกายได้ซึ่งอยู่บนแผ่นดิน.” (เยเนซิศ 1:28) เมื่อเราได้ชมสัตว์เหล่านี้ซึ่งอาศัยในธรรมชาติ เราก็อยากจะทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายนี้ไม่ใช่หรือ?
[กรอบ/ภาพหน้า 11]
ใต้เงาต้นไม้ยักษ์
ถ้าเทียบขนาดกันแล้ว สิ่งมีชีวิตในโลกนี้เพียงไม่กี่อย่างจะยิ่งใหญ่เท่ากับต้นไม้ขนาดยักษ์ในแทสเมเนีย. ชนิดที่สูงที่สุดคือต้นเมาน์เทนแอช (Eucalyptus regnans) ไม้ดอกซึ่งโดยทั่วไปสูงประมาณ 75 เมตร. ต้นที่สูงที่สุดวัดได้ถึง 99.6 เมตร สูงน้อยกว่าต้นเรดวูดในแคลิฟอร์เนีย ซึ่งเป็นต้นไม้ที่สูงที่สุดในโลกเพียง 16 เมตร.
ต้นไม้ท้องถิ่นอีกชนิดหนึ่งในป่านี้คือสนฮิวออน. เฉลี่ยแล้วมันสูงเพียงครึ่งเดียวของต้นเมาน์เทนแอช แต่อายุยืนกว่าถึงหกเท่า. นักวิทยาศาสตร์บางคนประมาณว่าสนฮิวออนอาจมีชีวิตอยู่ได้นานกว่า 3,000 ปี ซึ่งทำให้มันเป็นต้นไม้ที่อายุยืนที่สุดชนิดหนึ่งของโลก. ช่างทำเครื่องเรือนและช่างต่อเรือถือว่าไม้ของ “เจ้าชาย” แห่งต้นไม้ชนิดนี้ล้ำค่ามาก. เนื้อไม้สีครีมของมันสามารถนำมาทำสิ่งต่าง ๆ ได้ง่ายและมีหัวน้ำมันซึ่งช่วยรักษาเนื้อไม้และกันแมลง. ท่อนซุงบางท่อนที่เก็บมาจากพื้นป่ายังสามารถนำมาใช้ได้ทั้ง ๆ ที่อยู่อย่างนั้นมาหลายร้อยปีแล้ว.
[ภาพหน้า 10]
แทสเมเนียนเดวิล
[ที่มาของภาพ]
© J & C Sohns/age fotostock
[ภาพหน้า 11]
วอมแบท
[ภาพหน้า 11]
ตุ่นปากเป็ด
[ที่มาของภาพหน้า 11]
Wombat and platypus: Tourism Tasmania; giant tree: Tourism Tasmania and George Apostolidis
