Ayawg Kalimot sa Pag-ingog Salamat!

KANUS-A ang kataposang higayon nga nakadawat kag kard nga nagpahayag ug pasalamat? Kanus-a ang kataposang higayon nga nagpadala kag kard nga sama niini?

Sanglit komon na ang computer, pipila na lang ang magpadalag pasalamat pinaagig sulat. Bisan pa niana, ang pag-ingon ug “salamat” nga agi sa kamot maoy espesyal nga paagi sa pagpahibalo sa mga tawo nga imong giapresyar ang ilang kabuotan. Ang mosunod maoy pipila ka sugyot sa paghimo niini.

1. Ikinamot pagsulat ang imong pasalamat.

2. Hisgoti ang ngalan sa tawong pasalamatan.

3. Kon makadawat kag gasa, hisgoti ang gasa nga nadawat ug kon unsay imong himoon niini.

4. Pasalamati siya pag-usab sa kataposan sa imong sulat.

Ang kard nga gikinamot pagsulat makapalipay sa tagdawat.

Busa kon ikaw abiabihon, pakitaag kaayo, o hatagag gasa, ipakita nga imong gipabilhan ang iyang gihimo. Ayawg kalimot sa pag-ingog salamat!

[Kahon/Mga hulagway sa panid 28, 29]

 Dear Tiya Mary, (2)

Salamat kaayo sa imong gihatag nga alarm clock! (3) Sanglit dugay man kong makamata, nagamit gyod ni nakog maayo. Nalipay kaayo ko nga nagkita ta sa miaging semana, ug hinaot nga maayo ra ang imong biyahe. Kami nanghinaot nga makita ka pag-usab.

Daghang salamat sa imong gasa! (4)

Imong pag-umangkon,

John

[Hulagway]

(1)

[Kahon sa panid 29]

SUGYOT

● Ayaw direkta hisgoti ang kuwarta nga nadawat. Pananglitan, imbes hisgotan ang kantidad nga imong nadawat, mahimong kini ang imong isulti: “Salamat sa imong gihatag. Nagplano ko sa paggamit niini alang sa . . . ”

● Isulat ang bahin lang sa gasa ug ang imong apresasyon niana. Dili kini panahon sa pagsulti bahin sa imong bakasyon o sa imong pag-adtog ospital.

● Ayaw pagreklamo bisag unsa bahin sa gasa nga imong nadawat. Pananglitan, dili maayong mosulat ka, “Salamat sa toaster—pero dili kini mosibo sa kabinet sa akong kosina!”

[Kahon sa panid 29]

Kita giawhag sa Bibliya nga magmapasalamaton. (Lucas 17:11-19) Kini nagtambag kanato sa “pag-ampo nga walay-hunong” ngadto sa Diyos, ug midugang: “Pagpasalamat sa tanang butang.”—1 Tesalonica 5:17, 18.