YİRMİNCİ yüzyılın ortalarında, insanlar tahtakurularına karşı zafer kazanmış gibi görünüyordu. Bununla birlikte 1970’lerde birçok ülke, tahtakurularının başlıca düşmanı olan DDT ilacının kullanımıyla ilgili bazı kısıtlamalar getirdi. Bunun sebebi ilacın zehirli olması ve çevreye zarar vermesiydi.

Zamanla tahtakuruları, diğer kimyasallara karşı dirençli olmaya başladı. Aynı zamanda insanlar daha sık yolculuk yaptıkları için bu böcekleri de gittikleri yerlere farkında olmadan götürdüler. Peki sonuç ne oldu? Tahtakurularını kontrol altına almakla ilgili 2012 yılında hazırlanan bir raporda şu sözler yer aldı: “Son 12 yıl boyunca tahtakurularının ABD’de, Kanada’da, Ortadoğu’da, Avrupa’daki bazı ülkelerde, Avustralya’da ve Afrika’nın bazı kesimlerinde yeniden ortaya çıktığı rapor edildi.”

Moskova’da (Rusya) geçtiğimiz yıllarda tahtakurularıyla ilgili şikâyetler bir yıl içinde on katına çıktı. Dünyanın başka bir ucu olan Avustralya’da ise tahtakurusu istilası 1999’dan beri yaklaşık yüzde 5.000 arttı.

Bazıları tahtakurularını farkında olmadan dükkânlardan, tiyatrolardan ya da otellerden gittikleri yerlere taşıyor. ABD’de bir otel müdürü, “Tahtakurularına ister istemez yakalanacaksınız” dedi ve şunları ekledi: “Bu dönemde otelcilik yapıyorsanız tahtakurularıyla uğraşmayı göze almalısınız.” Peki bu hayvanları yok etmek neden bu kadar zor? Kendinizi onlardan nasıl koruyabilirsiniz? Tahtakuruları evinizi istila ettiğinde onları yok etmek ve geri dönmelerini engellemek üzere hangi pratik adımları atabilirsiniz?

Tahtakuruları, bir elma çekirdeğini aşmayan boyları ve yassı bedenleri sayesinde neredeyse her yere saklanabilirler. Yatağınızda, mobilyalarınızda, elektrik prizlerinde, hatta telefonunuzda bile yaşayabilirler. Bu böcekler genelde yataklardan ve oturma alanlarından 3-6 metreden fazla uzaklaşmaz. Peki neden? Yiyecek kaynaklarına, yani size yakın olmak için! *

Tahtakuruları, kurbanlarını genelde uyurken ısırır. Bununla birlikte çoğu kişi ısırıldığını hissetmez. Çünkü böceğin salgıladığı enzim ısırdığı bölgeyi uyuşturur; bu sayede bir tahtakurusu yaklaşık on dakika aralıksız bir şekilde beslenebilir. Tahtakurularına haftada bir kez beslenmek yetse de, aylarca hiçbir şey yemeden de durabilirler.

Neyse ki tahtakuruları, sivrisinek ve başka bazı böcek türlerinden farklı olarak bulaşıcı hastalık yaymazlar. Yine de ısırdıkları yerler kaşınabilir ve şişebilir. Ayrıca birçok insan tahtakuruları yüzünden uykusuzlukla ve utanç duygusuyla boğuşabilir. Hatta bazı mağdurlar, bu hayvandan kurtulduktan çok uzun zaman sonra bile “hayali ısırıklarla” mücadele edebilir. Sierra Leone’de  yapılan bir araştırma, tahtakurularını “büyük bir nefretin ve uykusuz gecelerin nedeni” olarak gösteriyor ve “tahtakuruları yüzünden toplumda damgalanma” tehlikesine karşı uyarıyor.

Tahtakuruları herkesin başına bela olabilir. Bununla birlikte bu böcekleri hemen fark ederseniz onlarla daha kolay başa çıkabilirsiniz. O halde, evde ya da seyahat sırasında tahtakurularının varlığına dair belirtileri tespit etmeye çalışın. Bunun için mobilyalarda, süpürgeliklerde ve bavullarda haşhaş tohumu büyüklüğünde yumurtalar veya kan lekeleri olup olmadığını kontrol edin. Bunları daha iyi görebilmek için el feneri kullanabilirsiniz.

Tahtakurularının gizlenebileceği yerleri en aza indirin. Duvarlardaki ve kapılardaki yarıkları ve çatlakları kapatın. Her ne kadar tahtakurularının ortaya çıkma sebebi kirli bir ortam olmasa da, evinizi düzenli olarak süpürürseniz ve derli toplu tutarsanız, yerlerini tespit etmeniz ve onları kontrol altına almanız kolaylaşır. Bir otelde kalıyorsanız bavulunuzu yatağın üzerine ya da yere koymayın, böylece tahtakurularının sizinle seyahat etme ihtimalini azaltmış olursunuz.

Eğer evinizde ya da kaldığınız otel odasında tahtakurusu olduğunu fark ederseniz, kaygılanabilir hatta utanabilirsiniz. Dave ve karısını tatildeyken tahtakuruları ısırdı. Şöyle diyor: “Rezil olduğumuzu düşündük. Eve geldiğimizde ailemize ve arkadaşlarımıza ne diyecektik? Acaba vücutlarında herhangi bir kaşıntı ya da tahriş olursa bundan bizi mi sorumlu tutacaklardı?” Bu kaygılar gayet normal olsa da, utanç duygusunun yardım almanızı engellemesine izin vermeyin. New York şehrindeki bir sağlık kuruluşu şu güvenceyi veriyor: “Tahtakurularından kurtulmak zor ama imkânsız değil” (The New York City Department of Health and Mental Hygiene).

Yine de onlarla mücadele etmeyi hafife almayın. Evinizde bu böceklerden görürseniz, lisanslı böcek ilaçlama servislerinden yardım isteyebilirsiniz. Makalenin başında bahsettiğimiz kimyasal ilaçlar artık kullanılmıyorsa da, günümüzde haşerelerle mücadele edenler tahtakurularına karşı başka etkili yöntemler kullanıyorlar. Entomolojist Dini M. Miller şunları söyledi: “Tahtakurularıyla mücadele etmek için sadece evde oturanların değil, apartman yönetimiyle ilaçlama şirketinin de işbirliği yapması gerekir.” Sonrasında, uzmanın verdiği bilgiler ve önceden alacağınız makul önlemler sayesinde siz de “tahtakurularına dikkat” etmek konusunda üzerinize düşeni yapabilirsiniz.