Aby to sprawdzić, przeanalizuj następujące sytuacje.

Kto twoim zdaniem odniósł prawdziwy sukces?

• ADAM

  Adam ma własną firmę. Jest uczciwy, pracowity i uprzejmy. Interes Adama kwitnie, dzięki czemu on i jego rodzina prowadzą wygodne życie.

• KAROL

  Karol jest właścicielem podobnej firmy, przy czym zarabia znacznie więcej niż Adam. Jednak żeby pokonać konkurencję, popadł w pracoholizm i nabawił się wielu chorób.

• ŻANETA

  Żaneta chodzi do gimnazjum. Bardzo lubi się uczyć i jest pilna. Dzięki takiemu podejściu dostaje dobre oceny.

• ELIZA

  Eliza ma jeszcze lepsze oceny niż Żaneta i należy do czołówki uczniów w szkole. Ale ściąga na sprawdzianach i tak naprawdę nauka niezbyt ją interesuje.

Jeżeli według ciebie sukces odnieśli Karol i Eliza — albo wszyscy czworo — może to oznaczać, że miarą sukcesu są dla ciebie same wyniki, bez względu na środki użyte do ich osiągnięcia.

Natomiast jeśli wybrałeś tylko Adama i Żanetę, zapewne mierzysz sukces, kierując się cechami charakteru danej osoby i jej właściwym stosunkiem do pracy. Dlaczego jest to rozsądne? Pomyśl:

• Co dla Żanety okaże się korzystniejsze na dłuższą metę — zdobywanie najlepszych ocen czy rozwijanie zamiłowania do nauki?

• Co jest lepsze dla dzieci Adama — zaspokajanie wszystkich zachcianek czy posiadanie ojca, dla którego ważne jest spędzanie z nimi czasu?

Wniosek: prawdziwy sukces jest zbudowany na tym, co zdrowe i wartościowe, a pozorny — na tym, co powierzchowne.